Αλλες τόσες φορές έχω γράψει ότι το πρόβλημα της στάθμευσης στην ίδια περιοχή μπορεί να λυθεί μόνο αν το δημοτικό στάδιο μετατραπεί σε τριώροφο πάρκινγκ μέσω ΣΔΙΤ, αφού ο παραχωρησιούχος κατασκευάσει νέο σύγχρονο στάδιο σε περιοχή της Καλαμάτας με εύκολη πρόσβαση στον περιφερειακό και άνετους χώρους στάθμευσης. Επίσης πολλές φορές έχω επισημάνει ότι η κορεσμένη περιοχή της ανατολικής παραλίας θα πάρει ανάσες μόνο αν αξιοποιηθεί η δυτική παραλία της μεσσηνιακής πρωτεύουσας και ενοποιηθεί τουριστικά η παράκτια ζώνη που εκτείνεται από τον ποταμό Αρι έως το Πεταλίδι.

Οι προτάσεις όμως αυτές αγνοούνται επιδεικτικά, χωρίς φυσικά να διατυπώνονται εναλλακτικές, επειδή όπως φαίνεται οι τοπικοί άρχοντες (συνειδητά, ασυνείδητα ή υποσυνείδητα δεν έχει καμία σημασία) υπηρετούν ουσιαστικά την "αριστοκρατική" αντίληψη του κατεστημένου που μάχεται τις επενδύσεις προκειμένου να διατηρήσει τα επιχειρηματικά του πρωτεία. Σε διαφορετική περίπτωση, όποιος τοπικός άρχοντας διάβαζε ότι "η άμεση τουριστική δαπάνη στην Πελοπόννησο το 2018 ήταν μόλις 572 εκ. ευρώ ενώ στο Νότιο Αιγαίο ξεπέρασε τα 6 δισ. εύρω και στην Κρήτη άγγιξε τα 4,3 δισ.", τουλάχιστον θα προβληματιζόταν, αντί να κομπάζει για το... έργο του στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα.

Η αλήθεια των αριθμών όμως αποκαλύπτει τόσο το ανύπαρκτο "έργο" των τοπικών αρχών όσο και την αδυναμία της επιχειρηματικής κοινότητας να παράγει πλούτο. Και όποιος θεωρεί την αδυναμία αξιοποίησης της παραλιακής ζώνης της Καλαμάτας άσχετη με τη φτώχεια, την ανεργία και τη μετανάστευση, απλώς δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr