Την αλήθεια αυτή προσπαθούν να κρύψουν κάτω από το χαλί, αντί να την αντιμετωπίσουν, όχι μόνο οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών -που έχουν αναγάγει σε επιστήμη την εξαγορά χρόνου, μεταθέτοντας στο μέλλον όλες τις σημαντικές αποφάσεις-, αλλά κυρίως οι πολιτικές ηγεσίες των κρατών-ηγετών που πρέπει να λάβουν ριζοσπαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού.
Σε αυτές τις συνθήκες δεν αποκλείεται να δούμε σε όλη την Ευρώπη να επαναλαμβάνονται οι κωμικοτραγικές στιγμές που ζήσαμε πρόσφατα στην Ελλάδα, όταν δεξιοί και αριστεροί λαϊκιστές χρησιμοποίησαν την οικονομική κρίση ως εφαλτήριο για να κατακτήσουν την εξουσία. Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε τις κωλοτούμπες των ελληνικών κυβερνήσεων, για να αποδείξουμε ότι ο λαϊκισμός δεν λύνει τα προβλήματα. Αλλά αξίζει να θυμηθούμε ότι τελικώς το εκλογικό σώμα πείστηκε για την ανυπαρξία εύκολων λύσεων, αλλά αφού πρώτα έδωσε την εντολή σε όλους τους μεσσίες να πολλαπλασιάσουν τους πέντε άρτους.
Πολύ φοβάμαι λοιπόν ότι, όπως η οικονομική κρίση, έτσι και το μεταναστευτικό θα φέρει στην επιφάνεια νέους μεσσίες, έτοιμους να αγωνιστούν για την κατάκτηση της εξουσίας. Στην "κάτω πλατεία" οι αριστεροί οπαδοί της θεωρίας "μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση" επιχειρηματολογούν ακατάπαυστα υπέρ της παροχής στέγης και τροφής σε όλους "της γης τους κολασμένους" - πιστεύοντας ότι η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους θα οδηγήσει τη μεσαία τάξη να απαρνηθεί τις οικονομικές και λοιπές της ελευθερίες, ζητώντας ασφάλεια στον σοσιαλισμό. Στην "πάνω πλατεία" οι εθνικιστές νοσταλγοί της "τελικής λύσης" επιχειρηματολογούν υπέρ του κλεισίματος των συνόρων - πιστεύοντας ότι η εθνική απομόνωση θα οδηγήσει σε αυτάρκεια, αρκεί να εκτελούνται οι οδηγίες του Φύρερ και... όσοι διαφωνούν με αυτές.
Αμφότεροι ακονίζουν τα μαχαίρια για τον τρίτο γύρο, με πρόσχημα αυτή τη φορά τους μετανάστες και εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία της Ευρώπης να λύσει ένα πρόβλημα που φυσικά κάθε άλλο παρά εύκολο είναι.
Αν στο παζλ προστεθεί και η κούραση των δυνάμεων που σήκωσαν το βάρος της υπεράσπισης των δημοκρατικών θεσμών στη διάρκεια της ύφεσης, γίνεται αντιληπτό ότι οι νέοι μεσσίες θα βρουν μικρότερη αντίσταση και από τους προηγούμενους, που κατέκτησαν την εξουσία τάζοντας ευτυχία και χαρά μ’ ένα νόμο μέρα μεσημέρι.
Θανάσης Λαγός
