Στην παγκόσμια κλίμακα η Ελλάδα βρίσκεται στη 65η θέση ανάμεσα στις 180 χώρες του δείκτη των "Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα" που δημοσίευσε χθες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου.
Πρώτη χώρα στην ελευθερία του Τύπου με βάση την παγκόσμια κατάταξη είναι η Νορβηγία και ακολουθούν η Φινλανδία, η Δανία, η Σουηδία και η Ολλανδία.
"Καλή" βαθμολογία έχουν επίσης η Πορτογαλία, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ιρλανδία και η Εσθονία.
Χαμηλότερα"Αρκετά καλή" βαθμολογία έχουν με την ακόλουθη σειρά κατάταξης οι ευρωπαϊκές χώρες Λουξεμβούργο, Αυστρία, Λετονία, Κύπρος, Λιθουανία, Ισπανία, Σλοβενία, Σλοβακία, Γαλλία, Τσεχία και Ιταλία.
"Προβληματική" βαθμολογία στην ελευθερία του Τύπου έχουν με την ακόλουθη σειρά κατάταξης οι ευρωπαϊκές χώρες Ρουμανία, Κροατία, Πολωνία, Ελλάδα, Μάλτα και Ουγγαρία. Και η μόνη χώρα της Ε.Ε. με βαθμολογία “κακή” είναι η Βουλγαρία.
Στην ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μεταξύ άλλων τονίζεται ότι "ο κορονοϊός έχει πλήξει τον τομέα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε μια εποχή που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην παροχή αληθών πληροφοριών και στην αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης σχετικά με την πανδημία. Ο τομέας των ΜΜΕ αντιμετωπίζει τεράστια μείωση διαφημιστικών εσόδων, και το ΕΚ φοβάται ότι η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι ειδησεογραφικοί οργανισμοί δεν είναι πλέον σε θέση να παρέχουν σαφείς πληροφορίες και να αντιμετωπίσουν την παραπληροφόρηση σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού".
Την ίδια ώρα στην Ελλάδα, οι δυνάμεις του λαϊκισμού που επιβουλεύονται τη δημοκρατία συνεχίζουν να συκοφαντούν με κάθε αφορμή τον Τύπο, υποσκάπτοντας συνεχώς την αξιοπιστία του. Στις πρώτες γραμμές του λαϊκισμού βρίσκονται δεξιοί και αριστεροί νοσταλγοί του ολοκληρωτισμού που θέλουν πλήρως ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης από την εκάστοτε εξουσία. Σε αυτές τις συνθήκες οικονομικής ασφυξίας λόγω πανδημίας και συνεχούς λιθοβολισμού της αξιοπιστίας της, η ελεύθερη δημοσιογραφία κινδυνεύει να αφήσει την τελευταία της πνοή, δίνοντας τη θέση της τους κρατικούς ντελάληδες που υπηρετούν με το αζημίωτο την εκάστοτε κεντρική ή αυτοδιοικητική αρχή.
Δυστυχώς, τόσο η πολιτική όσο και η επιχειρηματική ελίτ αδυνατούν να αντιληφθούν ότι, χωρίς τον χαλινό του Τύπου στην εξουσία, δεν υπάρχει ούτε δημοκρατία ούτε ελεύθερη οικονομία.
Θανάσης Λαγός
