Προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί -σε αντίθεση με την πρόεδρο της Επιτροπής Ελένη Αλειφέρη, που έδειξε ενδιαφέρον για την πρόταση- αφενός ότι η Εκκλησία είναι κοινωνικός εταίρος με ειδικό βάρος για την πόλη και αφετέρου ότι ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος είναι ένας φωτισμένος αρχιερέας που δεν ασπάζεται άκριτα αναχρονιστικές αντιλήψεις για να μη δυσαρεστήσει κάποιους υπερορθόδοξους κύκλους.
Ενδεχομένως να σχημάτιζαν διαφορετική άποψη αν έμπαιναν στον κόπο να διαβάσουν στο Τripadvisor ότι ανάμεσα στα 10 δημοφιλέστερα αξιοθέατα της Καλαμάτας βρίσκονται οι ναοί των Αγίων Αποστόλων και της Υπαπαντής (5η και 6η θέση αντίστοιχα, πίσω από την παραλία, τη Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών, το Αρχαιολογικό Μουσείο και την Κεντρική Αγορά). Αν στα παραπάνω μνημεία προστεθούν το μοναστήρι των Καλογραιών (που δεν έχει την απαιτούμενη προβολή αν και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης) και ο Αγιος Νικόλαος (Φλαρίου ή των ξένων) που παραχωρήθηκε για εκκλησιασμό στους Γάλλους στρατιώτες του Μαιζόν και εντυπωσιάζει σήμερα τους Δυτικούς με τον τρούλο και το χρώμα του, έχουμε μέσα στην πόλη της Καλαμάτας 4 εκκλησιαστικά μνημεία που από μόνα τους μπορούν να προσελκύσουν χιλιάδες επισκέπτες. Δυστυχώς όμως, οι άρχοντες της πόλης δεν μπορούν να φέρουν στην Καλαμάτα ούτε τους χιλιάδες επισκέπτες της Αγίας Θεοδώρας της Βάστας, που ενώ έρχονται από κάθε γωνιά της Ελλάδας για να δουν το ναΐσκο με τα πλατάνια, δεν γνωρίζουν τίποτα για τα εκκλησιαστικά μνημεία της Καλαμάτας.
Κατά τα άλλα πολλοί κήρυκες της ανάπτυξης μιλούν στα συνέδρια για θρησκευτικό τουρισμό ενώ δεν έχουν πατήσει το πόδι τους στα μοναστήρια της Βελανιδιάς και του Βουλκάνου, στο Ανδρομονάστηρο και στο ναό της Σαμαρίνας, μεταξύ άλλων. Οι εκκλησίες της Μάνης (που αποτελούν ένα ξεχωριστό σύμπαν από μόνες τους) και η "Αγία Σοφία της Πελοποννήσου" στους Χριστιάνους της Τριφυλίας ανήκουν σε διαφορετικές μητροπόλεις και γι’ αυτό δεν θα αναφερθούμε σε αυτές στο σημερινό άρθρο, που εξετάζει την προοπτική μιας δυναμικής συνεργασίας μεταξύ του Δήμου Καλαμάτας και της Μητρόπολης Μεσσηνίας. Δυστυχώς, όλα αυτά δεν τα γνωρίζουν οι πολιτικοί κήρυκες των συνεδρίων, που ενώ φορούν τα άμφια του εκσυγχρονισμού, στην πραγματικότητα δεν διαφέρουν σε τίποτα από όλους τους μισαλλόδοξους του κόσμου που διαδίδουν ότι μόνον οι πιστοί τους θα απολαύσουν τον επίγειο ή τον επουράνιο παράδεισο.
Με απλά λόγια, για να μην μπερδεύεται ο μέσος αναγνώστης: Η απουσία της Εκκλησίας από την οικονομική ζωή και κοινωνική ζωή ευνοεί μόνο όσους θέλουν να διαχειρίζονται “στο όνομα του λαού” τον πλούτο της, ενώ συνεχίζουν να φέρονται σαν το μάγο της φυλής που αγωνίζεται απλώς για ένα μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα.
Σε κάθε περίπτωση, οι εκκλησιαστικοί αρχιερείς που έχουν ανοιχτό πνεύμα συνεργασίας είναι πολύ πιο έντιμοι από τους πολιτικούς αρχιερείς της μισαλλοδοξίας που κηρύττουν ότι η Εκκλησία πρέπει να έχει μόνο θεολογικό λόγο και να περιορίσει τη δράση της στο εσωτερικό των ναών. Γι’ αυτό θεωρώ ότι ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος με τη στάση του και τις απόψεις του συμβάλλει στο μελλοντικό οικοδόμημα του νομού περισσότερο από αιρετούς που εξακολουθούν να θεωρούν το χωριό τους ως τον ομφαλό της γης. Δυστυχώς όμως η ισχυρή παρουσία του παραμένει αναξιοποίητη, όπως αναξιοποίητος μένει στην Ελλάδα όποιος ξεπερνά τον μέσο όρο. Ουσιαστικά, οι μισοί αιρετοί φοβούνται να σταθούν δίπλα του για να μην καούν, και οι άλλοι μισοί τού χρεώνουν όλες τις "αμαρτίες" των προκατόχων του. Οι τελευταίοι, αν μπορούσαν να καταλάβουν ότι εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο, θα σταματούσαν να αναζητούν τον ιδανικό μητροπολίτη και θα συνεργάζονταν άμεσα με αυτόν που έχουν σήμερα, γιατί στον πραγματικό κόσμο τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να μένουν αναξιοποίητες.
Και κακά τα ψέματα. Η ενθρόνιση του Χρυσόστομου Σαββάτου ως μητροπολίτη στη Μεσσηνία έδωσε την ευκαιρία στο νομό να ανοίξει μια πόρτα στο μέλλον. Και όποιος υποστηρίζει ότι δεν άλλαξε τίποτα από την εποχή που η Μητρόπολη ήταν έτοιμη να πάρει τα λάβαρα για να κηρύξει πόλεμο σε όποιον ζητούσε ανάδειξη των αρχαιοτήτων… απλώς δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.
Θανάσης Λαγός
