Διαιρώντας λοιπόν την παραγόμενη Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία (ΑΠΑ) με τον αριθμό των απασχολούμενων διαπιστώνουμε ότι το 2020 στην Περιφέρεια Πελοποννήσου η παραγωγικότητα ανά απασχολούμενο είναι 1.074.861 ευρώ στη διαχείριση ακίνητης περιουσίας (αγοραπωλησίες, ενοίκια, Airbnb κ.λπ.), 101.259 ευρώ στον δευτερογενή τομέα (Motor oil, ΔΕΗ, βιομηχανία κ.λπ.), 36.572 ευρώ στις χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες (τράπεζες κ.λπ.), 26.701 ευρώ στο δημόσιο τομέα (διοίκηση, άμυνα-ασφάλεια, υγεία, εκπαίδευση κ.λπ.), 15.307 στον τριτογενή τομέα (εμπόριο, εστίαση, καταλύματα κ.λπ.), 13.475 ευρώ στις κατασκευές, 12.319 ευρώ στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία κ.λπ.) και 11.476 στον κλάδο των επαγγελματιών και των επιστημόνων.
Στη διαχείριση ακίνητης περιουσίας απασχολούνται 927 εργαζόμενοι, 18.062 εργαζόμενοι στον δευτερογενή τομέα, 2.771 εργαζόμενοι στις χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες, 44.117 εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα, 76.631 εργαζόμενοι στον τριτογενή τομέα (εμπόριο, εστίαση, καταλύματα κ.λπ.), 11.476 εργαζόμενοι στις κατασκευές, 63.070 εργαζόμενοι στον πρωτογενή τομέα και 11.476 στον κλάδο των επαγγελματιών και των επιστημόνων.
Τρεις μόνο επισημάνσεις: α) Ο δημόσιος τομέας στην Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει υψηλότερη παραγωγικότητα από τον ιδιωτικό πρωτογενή και τριτογενή τομέα, καθώς και από τους κλάδους των κατασκευαστών, των επαγγελματιών και των επιστημόνων. β) Στους τομείς με χαμηλότερη παραγωγικότητα από τον δημόσιο τομέα απασχολείται το 67% των εργαζομένων της Περιφέρειας Πελοποννήσου. γ)Από εκεί και πέρα, δεν χρειάζεται να έχεις διδακτορικό στις οικονομικές επιστήμες για να αντιληφθείς ότι η οικονομία της Περιφέρειας Πελοποννήσου παραμένει στάσιμη εξαιτίας της χαμηλής παραγωγικότητας στον πρωτογενή και στον τριτογενή τομέα, στους οποίους απασχολούνται συνολικά 139.701 (ή 57,5%) από τους 242.720 εργαζόμενους.
Οι πολιτικοί όμως αντί να εστιάσουν στη βελτίωση της παραγωγικότητας με στοχευμένες μεταρρυθμίσεις, όπως για παράδειγμα η παροχή κινήτρων για επίτευξη οικονομίων κλίμακας μέσω συνεργασιών και συγχωνεύσεων, προτιμούν να αναπαράγουν το αποτυχημένο μοντέλο μοιράζοντας επιδόματα και ενισχύσεις σε θνησιγενείς κλάδους με χαμηλή παραγωγικότητα.
Θανάσης Λαγός
