Ουσιαστικά για το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων δεν αποφασίζουν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι αλλά οι επιχειρηματίες, με γνώμονα τη μεγιστοποίηση του κέρδους της επιχείρησης. Από εκεί και πέρα για το μόνο που καλούνται να αποφασίσουν οι πολιτικοί και να αρθρογραφήσουν οι δημοσιογράφοι είναι για το αν η Καλαμάτα είναι τουριστική περιοχή ώστε να μπορούν όσοι επαγγελματίες θέλουν να ανοίγουν τα καταστήματά τους και τις Κυριακές όπως ανοίγουν για παράδειγμα στο Ναύπλιο. Σε κάθε περίπτωση μάλλον είναι ασύμφορο να ανοίγουν πολλές κατηγορίες μαγαζιών, αφού κανένας μας δεν αγοράζει έπιπλα ή αγροτικά εργαλεία σε εκδρομή του Σαββατοκύριακου. Αντιθέτως πολλοί επισκέπτες ενός κυριακάτικου προορισμού θέλουν να αγοράσουν τοπικά προϊόντα ή να συνδυάσουν τον καφέ τους με αγορές ρούχων ή καλλυντικών.
Για αυτό σε όλους τους καταξιωμένους τουριστικούς προορισμούς υπάρχουν καταστήματα που δεν κλείνουν Σαββατόβραδο ή Κυριακή αλλά κλείνουν κάποια άλλη μέρα. Σε πολλά νησιά μάλιστα που έχουν περιορισμένη σεζόν δεν κλείνουν καμία μέρα το καλοκαίρι και κλείνουν όλο το χειμώνα. Υπενθυμίζω ότι με απόφαση του αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας τα μαγαζιά παραμένουν ανοιχτά όλες τις Κυριακές του έτους στην Τοπική Κοινότητα Μαραθούπολης, στο Δήμο Δυτικής Μάνης, στην Τοπική Κοινότητα Κοπανακίου, στη Γιάλοβα, στην Τοπική Κοινότητα Οιχαλίας και στη Φοινικούντα. Επίσης μένουν ανοιχτά όλες τις Κυριακές από 1 Απριλίου έως 30 Σεπτεμβρίου στην Κορώνη, την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου και τις πρώτες Κυριακές του Αυγούστου στο Πεταλίδι, τις Κυριακές του καλοκαιριού Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο στη Μεθώνη και τις Κυριακές από 1 Ιουνίου έως και 30 Σεπτεμβρίου στην Πύλο.
Γιατί ανοίγουν τα καταστήματα τις Κυριακές στη Μάνη και στη Μαραθούπολη ενώ κλείνουν στην Καλαμάτα; Η απάντηση είναι απλή και αυτονόητη: Η Μάνη και η Μαραθούπολη είναι περισσότερο τουριστικά ανεπτυγμένες από την Καλαμάτα.
Για πολλούς και διάφορους γνωστούς λόγους η Καλαμάτα δεν έχει αναπτυχθεί τουριστικά αφού μέχρι πρόπερσι έρχονταν για διακοπές ή για βόλτα κυρίως Μεσσήνιοι από άλλους νομούς. Ουσιαστικά αλλοδαποί επισκέπτες από άλλους νομούς άρχισαν να έρχονται στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα με την κατασκευή του δρόμου Τρίπολη - Καλαμάτα, τη λειτουργία της Costa Navarino και την άρση του καμποτάζ που επέτρεψε τον ελλιμενισμό των διερχόμενων κρουαζιερόπλοιων. Ετσι οι έμποροι της Καλαμάτας άρχισαν να συζητούν αυτά που σε άλλες ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές έχουν λυθεί από τη δεκαετία του 1970.
Το ερώτημα λοιπόν που πρέπει να απαντήσουμε πρώτα από όλα είναι αν η Καλαμάτα είναι τουριστική περιοχή. Κατά την ταπεινή μου άποψη δεν είναι ακόμα γιατί δεν έχει το κρίσιμο μέγεθος των επισκεπτών που απαιτείται, αλλά πρέπει να χαρακτηριστεί ως τουριστική περιοχή για να μπορέσει να αποκτήσει το κρίσιμο μέγεθος των τουριστών που απαιτείται για την οικονομική ανάπτυξη της πόλης. Ειδικότερα πρέπει να χαρακτηριστούν ως τουριστικές περιοχές το Ιστορικό Κέντρο μαζί με την Αριστομένους, η παραλιακή ζώνη, η Βέργα και η Μικρή Μαντίνεια, ώστε όποιος επιχειρηματίας θέλει να μπορεί να ανοίγει τις Κυριακές που έχει επισκέπτες η πόλη. Δυστυχώς όμως το Επιμελητήριο Μεσσηνίας, η δημοτική αρχή Καλαμάτας και η Περιφέρεια δεν δείχνουν διάθεση να συγκρουστούν με όσους δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα για να μην χάσουν τα προνόμιά τους. Πότε θα αλλάξουν διάθεση; Οταν οι έμποροι θα διαπιστώσουν ότι χάνουν πολλά χρήματα επειδή δεν ανοίγουν Κυριακή και θα αρχίσουν να πιέζουν τους πολιτικούς για εφαρμογή του ωραρίου που ισχύει στη Μάνη. Το έγραψα στην αρχή και το επαναλαμβάνω: Για το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων δεν αποφασίζουν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι αλλά οι επιχειρηματίες, με γνώμονα τη μεγιστοποίηση του κέρδους της επιχείρησης. Οταν τα χαμένα κέρδη γίνουν περισσότερα θα τα ξαναπούμε. Μέχρι τότε απλώς θα καταγράψουμε για μια ακόμα φορά το έλλειμμα ηγεσίας που εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη της πόλης και του νομού.
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
