Τον τίτλο του ομώνυμου βιβλίου του Βασίλη Μπούτου, το οποίο μάλιστα είχε μεταφερθεί και στη μικρή οθόνη, μας θύμισε η ανακοίνωση συγκέντρωσης φιαλών αίματος "Από Ελληνες, μόνο για Ελληνες", η οποία έγινε πρόσφατα πραγματικότητα και στο Νοσοκομείο Καλαμάτας.

Το βιβλίο αυτό αφορούσε τους Εβραίους και τα όσα εκτυλίχθηκαν σε πολύ κρίσιμες - και αιματοβαμμένες - περιόδους της ιστορίες, που τόσο μακρινές φαντάζουν πια. 

Πώς το αίμα μπορεί να συνδεθεί με τη λέξη "συκοφαντία", στον 21ο αιώνα; Για άλλη μια φορά, η πραγματικότητα που ζούμε, έρχεται αβίαστα να δώσει τη δική της απάντηση. Γιατί το "ξένο αίμα" ταυτίστηκε και πάλι με το "κακό αίμα". Αυτό που παλιά στα χωριά για να φύγει από τον άρρωστο, του χάραζαν την πλάτη με το ξυράφι …

"Παππού, βρήκαμε αίμα, θα σου δώσει ο Αποστόλης ο Αλβανός που μας νοίκιασε το σπίτι, που είναι γερός άνθρωπος, δεν έχει πρόβλημα. Μάλιστα είπε και σε έναν ξάδερφό του", άκουσα πριν από λίγους μήνες να λένε σε κλινήρη ηλικιωμένο, ο οποίος σε λίγες ώρες έμπαινε στο χειρουργείο και του οποίου όλοι οι συγγενείς ήταν καρδιοπαθείς, πικρόγλυκα ζαχαρούχοι, με μόνιμη πίεση 25 από τα νεύρα, στραγγουρία, ποδάγρα, τενοντοελυτρίτιδα και μαγουλάδες. Ολοι την ίδια στιγμή. "Ρε παιδάκι μου, είναι καλό φτούνο το αίμα; Η τηλεόραση λέει πως όλοι οι Αλβανοί είναι "θετικοί". Πως έχουνε κείνο το "ιτς" (aids), είπε. Διαβεβαιώσαμε τον συμπαθέστατο και καλόψυχο κατά τα άλλα παππού και μείναμε να σκεφτόμαστε τα λόγια του.

Κάποτε πιστεύαμε ότι το αίμα είναι το μόνο που συνδέει όλους τους ανθρώπους αυτού του κόσμου. Αυτό που μπορεί να δοθεί δωρεάν, από συνάνθρωπο σε συνάνθρωπο και να σώσει ζωές. Εξάλλου είναι το ίδιο κόκκινο, το ίδιο πηχτό και το ίδιο ζεστό, όταν αναβλύζει από τις πληγές. Να που τώρα έφτασε και να χωρίσει τους ανθρώπους και να μας γυρίσει πίσω, σε εποχές τρομακτικής και παγωμένης "καθαρότητας"...