Μέσα στο Δεκέμβριο αναμένεται να... κληρώσει για την τύχη των μεγάλων οδικών αξόνων που επί της ουσίας έχουν κολλήσει ελέω κρίσης. Και επειδή σήμερα δεν αποκλείεται  να εκδοθεί η πολυσυζητημένη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το Παραδείσια – Τσακώνα (ελπίζουμε να είναι θετική), θα πρέπει ο αμέσως επόμενος στόχος να είναι η Ολυμπία Οδός. Για να είμαστε ρεαλιστές δεν αποκλείεται το τμήμα από την Πάτρα ή τον Πύργο μέχρι την Τσακώνα να είναι πλέον... καταδικασμένο, αλλά οι εκπρόσωποι της περιοχής σε πολιτικό επίπεδο σε συνεργασία με τους παραγωγικούς και τους εμπορικούς φορείς θα πρέπει να διεκδικήσουν... μέχρι τελευταίας ρανίδος την πλήρη ολοκλήρωση του έργου. Το να επαναλάβουμε ότι πρόκειται για έργο ζωτικής σημασίας, άμεσα συνδεδεμένο με την ανάπτυξη όχι μόνο της Μεσσηνίας, αλλά ολόκληρης της Δυτικής Ελλάδας δεν θα προσθέσει κάτι στα πολλά που έχουν γραφτεί εδώ και χρόνια. Το γεγονός όμως ότι η Ολυμπία Οδός και ιδιαιτέρως το τμήμα από Πάτρα μέχρι Τσακώνα αποτελεί ουσιαστικά  το νοτιότερο άκρο του Ε55, του μεγαλύτερου οδικού άξονα της Ευρώπης που από το Χέλσιμποργκ της Σουηδίας και μέσω Δανίας, Γερμανίας, Τσεχίας, Αυστρίας και Ιταλίας καταλήγει στην Καλαμάτα μιλάει από μόνο του. Κι αν αυτό για κάποιους ηχεί ως περίεργο ή ως απλά σχέδια επί χάρτου, τα οποία δεν υλοποιούνται ποτέ, εμείς θα τους προτρέψουμε να το ξανασκεφτούν και να σκεφτούν ότι δεν μπορεί ο συγκεκριμένος άξονας να είναι στη συντριπτική του πλειοψηφία έτοιμος και επί της ουσίας να απομένουν από τη μία η Ολυμπία Οδός και από την άλλη η Ιόνια Οδός (το τμήμα από το Αντίρριο μέχρι τα Ιωάννινα και κατ' επέκταση την Εγνατία). 

Αν οι φόβοι επιβεβαιωθούν τότε θα πρέπει να λογοδοτήσουν αυτοί που δεν λένε να καταλάβουν ότι πλησιάζει η δωδεκάτη, αλλά ο σημερινός δρόμος κινδυνεύει να μην... μεταμορφωθεί σε Ολυμπία Οδό.