Οι δημαιρεσίες και οι τοποθετήσεις των αντιδημάρχων προκάλεσαν ποικίλα σχόλια. Εδειξαν ότι ο “Καλλικράτης” θέλει πολλή δουλειά για να πετύχει τους στόχους του, να εξυγιάνει το τοπικό πολιτικό σύστημα, να βελτιώσει τη λειτουργία των Δημοτικών Συμβουλίων και να κάνει πιο αποτελεσματικούς και πιο λειτουργικούς τους δήμους.

Οπου ο δήμαρχος είναι το απόλυτο αφεντικό, κάνει αλλαγές και μοιράζει τις καρέκλες χωρίς να δίνει εξηγήσεις. Και φροντίζει να τους έχει βολεμένους όλους, για να μην έχει αντάρτικα. Γιατί κόπηκε ο ένας αντιδήμαρχος και γιατί έμεινε ο άλλος, κανείς δεν ξέρει. Ετσι αποφάσισε ο δήμαρχος. Οταν ένας δήμαρχος την πρώτη διετία υπερηφανεύεται ότι τα οικονομικά λειτούργησαν ρολόι, είναι δυνατόν να αλλάζει τον αρμόδιο αντιδήμαρχο; Και αν ένας αντιδήμαρχος - οικονομολόγος δεν τα πήγε καλά με την οικονομία, μπορεί να τα πάει ένας γιατρός ή μηχανικός;

Από την άλλη, πάλι, όπου ο δήμαρχος δεν κατάφερε να επιβληθεί, γίνεται το έλα να δεις…

Οι πρώην αντάρτες γίνονται αρνάκια, γιατί ήρθε η σειρά τους να πάρουν εξουσία. Και οι αντιδήμαρχοι που είχαν εξουσία και την έχασαν, βγήκαν στο αντάρτικο και διαφωνούν με το δήμαρχο, με τον οποίον συνεργάζονταν. Λες και μόνο αυτοί είναι ικανοί.

Τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος σε τοπικό επίπεδο δεν τις έλυσε ο “Καλλικράτης”, αν και πρόβλεψε και φρόντισε να μην αφήσει τα Δημοτικά Συμβούλια χωρίς προέδρους.

Για να αλλάξουν τα πράγματα και να επέλθει η εξυγίανση πρέπει να ξαναϊδωθεί η διάσταση της προσφοράς στα κοινά. Γιατί η εκλογή στην αυτοδιοίκηση έχει συνδεθεί με την αμοιβή.

Οταν όλοι είναι αμειβόμενοι, η διάθεση της προσφοράς στον τόπο… πάει περίπατο. Γι’ αυτό και έχει ενδιαφέρον η άποψη του υπουργού Εσωτερικών για χωριστά ψηφοδέλτια δημάρχων και συμβούλων. Η Βάσω Παπανδρέου δεν το τόλμησε, γιατί πάνω απ’ όλα ήταν η νίκη του ΠΑΣΟΚ. Τώρα προέχει η νίκη της κοινωνίας.

Δεν πάει άλλο.