Η πασίγνωστη ρήση "τώρα που η θάλασσα έγινε γιαούρτι, χάσαμε τα κουτάλια" είναι αυτή που -δυστυχώς- επιβεβαιώνεται πλήρως μετά την παράδοση στην κυκλοφορία του… 98% του νέου εθνικού δρόμου Αθήνα - Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα.

Στη θεωρία, οι Μεσσήνιοι διαθέτουν πλέον έναν σύγχρονο αυτοκινητόδρομο που εγγυάται σύντομο, άνετο και πάνω απ’ όλα ασφαλές ταξίδι προς την Αθήνα. Στην πράξη όμως, αυτό που συνέβη είναι ότι ο δρόμος, μετά του… λιναριού τα πάθη που πέρασε -κι εμείς μαζί του- τείνει να γίνει "απαγορευμένος καρπός" για τους Μεσσήνιους, οι οποίοι περίμεναν πάνω από μία γενιά για να τον "περπατήσουν".

Ο λόγος, βέβαια, είναι ότι πλέον η οικονομική κατάσταση στην πλειονότητα των συμπατριωτών μας δεν επιτρέπει πλέον… πολυτέλειες όπως οι σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι - όχι τουλάχιστον με τους όρους χρήσης που έχουν επιβληθεί στη συγκεκριμένη κοινωνική και οικονομική συγκυρία.

Ενα ταξίδι πήγαιν’-έλα στην Αθήνα σήμερα -μια βόλτα, αν θέλετε, δύο και κάτι ωρών, δύο… παρά κάτι για τους "πολύ γρήγορους"- θα κοστίσει, για τον ιδιοκτήτη ενός μεσαίου κυβισμού βενζινοκίνητου οχήματος- από 75 μέχρι και πάνω από 100 ευρώ. Αναφέρομαι φυσικά στην τιμή της βενζίνης, αλλά και στα διόδια: κάτι περισσότερο από 27 ευρώ για μετάβαση και επιστροφή στη διαδρομή Καλαμάτα - Αθήνα.

Ισως το ταξίδι να έρχεται φτηνότερα σε κάποιον που έχει όχημα με κινητήρα ντίζελ ή χρησιμοποιεί φυσικό αέριο. Ο περισσότερος κόσμος, ωστόσο, εξακολουθεί να κινείται με βενζινοκίνητα αυτοκίνητα…

Να τον έχουμε, λοιπόν, το δρόμο. Ωστόσο το να τον… χαιρόμαστε είναι κάτι άλλο, μάλλον απόμακρο.

Θα ρωτήσετε, φυσιολογικά: "Προτιμάς την Τσακώνα και το Καλογερικό;". Και η απάντηση είναι "φυσικά και όχι"! Ομως αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτα, όταν αντικειμενικά πρέπει να οργανώσω "μια βόλτα" στην Αθήνα όπως ένα ταξίδι στο εξωτερικό, ώστε να διαπιστώσω αν "με παίρνει οικονομικά".

Μιας και ξεκίνησα με παροιμία, ας τελειώσω με αυτή που βεβαιώνει ότι "το φτηνό το κρέας τα σκυλιά το τρώνε" - με μοναδική μου ένσταση ότι αυτό, τα σκυλιά δεν το γνωρίζουν...