Συχνά σε συζητήσεις Καλαματιανών τίθεται το θέμα της αξιοποίησης παλιών βιομηχανικών κτηρίων της πόλης προς όφελός της σήμερα. Εμπόδιο στις περισσότερες περιπτώσεις, το γεγονός ότι αποτελούν ιδιωτική περιουσία και ότι σε καμία περίπτωση, ιδίως σε τέτοια περίοδο, δεν μπορεί κανείς να υποδείξει σε κάποιον τον τρόπο διαχείρισης των περιουσιακών του στοιχείων. Αν όμως υπήρχε πραγματική βούληση αξιοποίησης με συγκεκριμένες προτάσεις, με σκοπό το κοινό όφελος, τότε ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το κτήριο των παλιών μύλων στο λιμάνι, το παλιό εργοστάσιο του Καρέλια, το εργοστάσιο Μαλεύρη, καθώς και το παλιό εργοστάσιο χυμών “Αστήρ”.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις διεθνώς, όπου παλιά βιομηχανικά κτήρια έχουν μεταμορφωθεί σε ζωντανά κέντρα των πόλεων. Ιδιαιτέρως στα μεγαλύτερα από αυτά θα μπορούσε να υπάρξει ένας σχεδιασμός για τη λειτουργία πολιτιστικών πολυχώρων ή ακόμα και πολυ-μουσείων. Ιδέες πολλές... και σίγουρα κόσμος που θα θέλει να βοηθήσει υπάρχει.

Απαιτείται όμως η κατάλληλη καθοδήγηση -και φυσικά χρηματοδότηση- για να πετύχουν τέτοια εγχειρήματα, τα οποία σε πολλούς, σε πρώτη ανάγνωση, φαίνονται ανούσια και χωρίς περιεχόμενο.

Ομως βλέποντάς τα καλύτερα μπορούμε πίσω από τέτοιες δράσεις να βρούμε σημαντικότατα οφέλη για την πόλη, δημιουργώντας παράλληλα και πολλές θέσεις εργασίας.

Αυτά τα ολίγα ως τροφή προβληματισμού, ίσως όχι για το άμεσο μέλλον. Είναι σίγουρο ότι θα δοθούν στο μέλλον δυνατότητες αξιοποίησης, οι οποίες θα είναι πειστικές κυρίως για τους ιδιοκτήτες τωνκτηρίων. Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον θα λείψει το πολιτικό καπέλωμα