Η πιο κάτω αναφορά μετρά μόλις 3 χρόνια, ίσως και κάτι λιγότερο:

«Δεν εκτιμά ο νομάρχης Μεσσηνίας Δημήτρης Δράκος πως θα υπάρξει αιφνιδιασμός από την κυβέρνηση -και ειδικότερα από το υπουργείο Παιδείας- αναφορικά με τον ''εκπαιδευτικό Καλλικράτη'', δηλαδή τις συγχωνεύσεις ή και καταργήσεις σχολών και τμημάτων σε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ στην Πελοπόννησο.

Τουλάχιστον, αυτή ήταν η... αισιόδοξη αντιμετώπιση που εξέφρασε ο νομάρχης απαντώντας στην προ ημερησίας διάταξης διαδικασία, στη χθεσινή συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, σε σχετική ερώτηση του Θανάση Πετράκου - επικεφαλής του συνδυασμού ''Συνεργασία για τη Μεσσηνία''.

Κι άλλες φορές, πάντως, η πλειοψηφία της ΝΑΜ έχει... συλληφθεί να υποτιμά τους κινδύνους που υπήρχαν για τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην περιοχή μας - ασχέτως αν κατόπιν εορτής έτρεχε και δεν έφτανε».

Δεν ξέρω αν σας θύμισε κάτι το πιο πάνω απόσπασμα, ωστόσο αυτό που σίγουρα καταδεικνύει είναι ένα σκεπτικό από την πλευρά των αιρετών, το οποίο παραμένει αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου.

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα οι πάντες βεβαίωναν ότι το Τμήμα Λογοθεραπείας θα παραμείνει στην Καλαμάτα. Μόλις προχθές ο δήμαρχος της μεσσηνιακής πρωτεύουσας -κι ενώ είχε ανακοινωθεί πως με τη νέα πρόταση του υπουργείου Παιδείας το τμήμα… όδευε οριστικά για Πάτρα- δήλωνε προβληματισμένος επειδή είχε… άνωθεν διαβεβαιώσεις ότι το ΤΕΙ Καλαμάτας θα μείνει αλώβητο από την «Αθηνά».

Πέρα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς ως προς την αναγκαιότητα ανάδειξης της παραμονής του εν λόγω τμήματος σε «άγιο δισκοπότηρο» για τους τοπικούς φορείς, η πρόσφατη εμπειρία αποδεικνύει πως αντί να είμαστε «σαν έτοιμοι από καιρό», μας έπιασαν -για μία ακόμα φορά- ολίγον… κοιμώμενους.