Ηταν από τα σπάνια και ξεχωριστά ρεπορτάζ στα τόσα χρόνια της δημοσιογραφικής μου ζωής. Και νιώθω ότι έχω την υποχρέωση να ασχοληθώ και να ενώσω τη φωνή μου, όπως θα ήθελε να κάνει κάθε σοβαρός και αξιοπρεπής συμπολίτης μας.
Αφορά την παράσταση διαμαρτυρίας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων των δύο Ειδικών Σχολείων της Καλαμάτας, του Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου, για τις σοβαρότατες ελλείψεις σε ειδικό βοηθητικό και επιστημονικό προσωπικό. Αποτέλεσμα είναι παιδιά ΑμεΑ να κινδυνεύουν με αποκλεισμό από το σχολείο τους, ενώ μητέρες έχουν παρατήσει τις δουλειές τους και βρίσκονται για ώρες έξω από το σχολείο, για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα παιδιά αν παραστεί ανάγκη, επειδή λείπει το υπεύθυνο προσωπικό.
Μητέρα φανερά συγκινημένη σημείωσε ότι “εμείς δεν παρκάρουμε τα παιδιά μας. Θέλουμε να κοινωνικοποιηθούν, να μάθουν κάποια πράγματα. Αυτά τα παιδιά έχουν δικαίωμα, δεν μπορούμε να τα παραγκωνίζουμε”.
Τα παιδιά ΑμεΑ και οι γονείς τους αξίζουν κάθε σεβασμό και στήριξη από την Πολιτεία -ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την εκπαίδευση, την κοινωνικοποίησή τους, τη διαδικασία που θα τους δώσει τη δυνατότητα να ασχοληθούν με τα ενδιαφέροντά τους, με τις ειδικές ικανότητές τους. Η Πολιτεία δεν έχει δικαιολογίες και δεν μπορεί να επικαλείται γραφειοκρατικά κωλύματα για να καλύψει τις σοβαρές ελλείψεις στη στήριξη, την εκπαίδευση και την ασφάλεια των παιδιών αυτών. Δεν επιτρέπεται να κάνει λόγο για προθεσμίες, για όρους και προϋποθέσεις σε προγράμματα (ΕΣΠΑ για παράδειγμα), που προκαλούν προβλήματα και οδηγούν σε επικίνδυνες καταστάσεις, όπως αυτές που αφορούν τα δύο Ειδικά Σχολεία της Καλαμάτας κι ενδεχομένως όλης της χώρας.
Οφείλει η Πολιτεία, η κυβέρνηση και τα κοινοβουλευτικά κόμματα να νομοθετήσουν όλα αυτά που πρέπει, ώστε κάθε παιδί ΑμεΑ να πηγαίνει με ασφάλεια και χαρά στο σχολείο του.
Το επίπεδο της εκπαίδευσης των παιδιών ΑμεΑ κρίνει το πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο της πατρίδας μας, την κοινωνική συνοχή, τις ίσες ευκαιρίες και τα δικαιώματα που δικαιούται κάθε πολίτης.
