Η συζήτηση στο προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας για την επέκταση της αστικής περιοχής και συγκοινωνίας στη Θουρία, ήταν μια ακόμα επιβεβαίωση αυτού που λέει ο σοφός λαός μας πως “όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει”.

Και αυτό αφορά τη δημοτική αρχή, που ζήτησε αναβολή του θέματος για κάποιο διάστημα, για να υπάρξει η απαιτούμενη διαβούλευση, η… στιβαρότητα και η επιστημονική τεκμηρίωση των επιχειρημάτων, για να σταθεί η απόφαση και να περάσει στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Και όταν είδε τις αντιδράσεις των παριστάμενων κατοίκων της Θουρίας, έκανε πίσω και υπερψήφισε την επέκταση με κρύα καρδιά, με την επιφύλαξη να μην δημιουργηθούν προβλήματα στη συγκοινωνία άλλων περιοχών του δήμου.

Ο,τι αρνητικό έγινε με το ζήτημα της επέκτασης της αστικής στη Θουρία, βαραίνει τη δημοτική αρχή. Γιατί η ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου της Κοινότητας Θουρίας είναι από το 2019. Από τότε όφειλε να έχει ασχοληθεί και να έχει ξεκινήσει τη διαβούλευση. Να έχει καλέσει η ίδια τους αρμόδιους φορείς και το Αστικό και το Υπεραστικό ΚΤΕΛ να έχουν εκφράσει τις απόψεις τους για το αίτημα της Θουρίας. Δική της είναι η ευθύνη που 3,5 χρόνια μετά ο πρόεδρος του Υπεραστικού δήλωσε πως δεν είχε καμία ενημέρωση για το αίτημα και η πρώτη του ενημέρωση ήταν όταν το έφεραν στο Δημοτικό Συμβούλιο οι 18 σύμβουλοι της μειοψηφίας.

Από τότε θα έπρεπε να είχε αναζητηθεί η... στιβαρότητα και η επιστημονική τεκμηρίωση των επιχειρημάτων, για να σταθεί το αίτημα στο Περιφερειακό.

Αυτό δεν έγινε ούτε το 2022, όταν η διοίκηση του Αστικού αποδέχθηκε με απόφασή της το αίτημα της Θουρίας κι ενημέρωσε εγγράφως τον Δήμο Καλαμάτας. Και τότε η δημοτική αρχή αδιαφόρησε και χρειάστηκε να αναλάβει πρωτοβουλία ο σύμβουλος της μειοψηφίας Δ. Φαββατάς που κατάγεται από την περιοχή και να έρθει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο με τις υπογραφές 18 συμβούλων της μειοψηφίας.

Η δημοτική αρχή αδιαφόρησε και έχει την ευθύνη. Η αντίδραση των παριστάμενων κατοίκων της Θουρίας και ο φόβος που προκάλεσε, το επιβεβαίωσε.