Τριάντα οκτώ χρόνια μετά τους σεισμούς του 1986 και σήμερα το πρώτο κουδούνι για τη νέα σχολική χρονιά, θα βρει μαθητές της Καλαμάτας σε λυόμενα σχολεία ή και σε ακατάλληλα και ανεπαρκή κτήρια. Ο λόγος για το 17ο Δημοτικό κοντά στην οδό Σπάρτης, πάνω από το κάστρο, που εξακολουθεί να στεγάζεται σε λυόμενα που προσέφερε η Ολλανδική κυβέρνηση στη σεισμόπληκτη Καλαμάτα. Το 5ο Δημοτικό, του Μπενάκη, που ήταν προβληματικό και ανεπαρκές από τη δεκαετία του ‘70, όταν ήμουν εγώ μαθητής σε αυτό. Το 4ο Νηπιαγωγείο που στεγάζεται σε λυόμενο, στο προαύλιο του 6ου Δημοτικού, στη Ράχη. Το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο που φιλοξενείται σε μικρό και ακατάλληλο κτήριο.
Σε αυτά τα σχολεία δεν θα πάνε σήμερα για τον αγιασμό οι επίσημοι. Πηγαίνουν πάντα σε “καλά” σχολεία, με εξαίρεση, αν θυμάμαι σωστά πριν από χρόνια, που παραβρέθηκαν στα “αφιλόξενα” ΕΠΑΛ στην οδό Κρήτης.
Σε αυτά τα σχολεία θα έπρεπε να πάνε. Για να δείξουν ότι τα νοιάζονται στην πράξη, για να στηρίξουν μαθητές κι εκπαιδευτικούς και να τους ζητήσουν συγγνώμη κι εκ μέρους της Πολιτείας, που εξακολουθούν να στεγάζονται σε αφιλόξενο σχολικό περιβάλλον. Και να τους ενημερώσουν ότι έχουν καταθέσει μελέτες και έχουν ζητήσει από την κυβέρνηση, τα αρμόδια υπουργεία και τις υπηρεσίες να εντάξουν τα νέα σύγχρονα σχολικά κτήρια σε χρηματοδοτικά προγράμματα για να δημοπρατηθούν και να κατασκευαστούν. Να δείξουν στον κόσμο, στους εκπαιδευτικούς, στους γονείς και ιδιαίτερα στα παιδιά ότι πιέζουν κι ενοχλούν την κεντρική εξουσία για να κάνει το καθήκον της για το καλό τους. Και δεν αδιαφορούν, δεν κάνουν πρωτίστως δημόσιες σχέσεις με την κεντρική εξουσία και δεν αλληλοσυγχαίρονται για άλλα επικοινωνιακά ζητήματα.
Σήμερα πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς στα ακατάλληλα και ανεπαρκή σχολικά κτήρια της Καλαμάτας θα τονίσουμε για μια ακόμα φορά ότι δεν πάει άλλο, πως πρέπει, επιτέλους, να δημοπρατηθούν και να κατασκευαστούν τα σύγχρονα σχολικά κτήρια που δικαιούται η Καλαμάτα, 38 χρόνια μετά τους σεισμούς.
