Έργο δικτύου αποχέτευσης ακαθάρτων στη Μικρομάνη πραγματοποιεί η ΔΕΥΑ Καλαμάτας. Το έργο αυτό έχει προγραμματιστεί να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί στον Άρι και στον Άμμο. Παράλληλα, η ΔΕΥΑΚ επαναδημοπράτησε το έργο του δικτύου αποχέτευσης στη Θουρία. Έργα σημαντικά που αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής στα χωριά αυτά του Δήμου Καλαμάτας και προστατεύουν ποτάμια και άλλα σημεία φυσικής ομορφιάς.
Είναι ένα έργο που είχε ξεκινήσει μελετητικά από την εποχή των καποδιστριακών δήμων, με δημάρχους τους Γιώργο Σκαλαίο (Θουρίας), Γιώργο Μπρούμα (Άριος) και Γιάννη Αργυράκη (Αρφαρών) και με περιφερειάρχη Πελοποννήσου (διορισμένο) τον αείμνηστο Αντώνη Ματσίγκο. Οι μελέτες ολοκληρώθηκαν μετά από χρόνια, αλλά στις εποχές της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων το έργο που καλύπτει και τους τρεις πρώην δρόμους, έως και τον Άγιο Φλώρο, κρίθηκε φαραωνικό και οικονομικά ασύμφορο. Ο πιο σημαντικός στόχος του ήταν να προστατεύσει τις σημαντικές από άποψη υδροδότησης κι εξαιρετικού φυσικού κάλλους πηγές του Πηδήματος και του Αγίου Φλώρου.
Στο κλίμα των δημοσιονομικών περιορισμών ο τέως δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας επέλεξε να γίνουν τοπικά δίκτυα και κόμπακτ μονάδες βιολογικών καθαρισμών στα δύο χωριά. Στο Πήδημα δεν έγινε τίποτα, στον Άγιο Φλώρο ολοκληρώθηκε το δίκτυο των αγωγών και αντιμετωπίστηκαν ζημιές και κακοτεχνίες από το έργο που είχε γίνει από τα ΜΟΠ (Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα) το 1990! Ο κόμπακτ βιολογικός(!) λειτουργεί στις προβληματικές τσιμεντένιες δεξαμενές που είχαν γίνει από τότε σε κοντινή απόσταση από τον Πάμισο.
Σήμερα το κρίσιμο ζήτημα της προστασίας των πηγών του Πηδήματος και του Αγίου Φλώρου, με σύνδεσή τους με τη σύγχρονη μονάδα του βιολογικού της Καλαμάτας, έχει επανέλθει. Το θέμα του κόστους είναι μικρό σε σχέση με το μεγάλο όφελος της προστασίας και της ανάδειξης των πηγών. Και περιβαλλοντικά και ουσιαστικά, γιατί το Πήδημα υδροδοτεί τον Δήμο Καλαμάτας και ο Άγιος Φλώρος πρόκειται να τον ενισχύσει σημαντικά για τα αρκετά επόμενα χρόνια της ανάπτυξής του, καθώς και της ευρύτερης περιοχής.
Το έργο της προστασίας των πηγών πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα.