Οι αντιθέσεις ήταν ανέκαθεν ένα αναπόσπαστο -και πάντα ενδιαφέρον- στοιχείο τόσο της κοινωνίας, όσο και των σχέσεων των ανθρώπων.
Μέσα μας νιώθουμε κατά καιρούς τις αντιθέσεις να μας "τραβάνε" στα άκρα, τεστάροντας -ηδονικά σχεδόν- τις αντοχές και τα κουράγια μας.
Είναι επίσης χρήσιμες για να βγάλεις συμπεράσματα για πολλά από τα όσα συμβαίνουν γύρω σου. Να κρίνεις, να καταλήξεις, να αποκρυσταλλώσεις άποψη μέσα από το πρίσμα τους. Πρίσμα ακραίο, αλλά χρήσιμο. Αυτό κρατάμε.
Η μικρή πόλη στην οποία ζούμε, δίνει τροφή πλούσια για να μελετήσεις τις αντιθέσεις, τόσο από κοινωνιολογικής όσο και από ανθρώπινης πλευράς.
Οι εκλογές; Ακόμη περισσότερο... Εκεί βλέπεις να "ανοίγουν" οι αντιθέσεις... Οι άνθρωποι που ήξερες ως "της διπλανής πόρτας" ξαφνικά θα βάλουν πιο "κυριλέ" ρούχα, θα περιποιηθούν τα μαλλιά τους και θα χαλάσουν εκατοντάδες έρμα ευρώ για τις "καμπάνιες" τους. Θα τυπώσουν τα πρόσωπά τους πάνω σε κάρτες και φυλλάδια και θα επιστρατεύσουν όλους τους τίτλους. Σαφώς και δεν είναι όλοι έτσι, αλλά κάποιες περιπτώσεις απλά κάνουν ...μπαμ. Εκεί ακριβώς είναι που έρχεται η υπερβολή να συναντήσει την αντίθεση, απέναντι σε αυτό που ήξερες μέχρι τώρα.
Και ποιο είναι το "αντίβαρο" σε όλο αυτό το πανηγύρι αυτοπροβολής και εγωισμού που μας πνίγει οπτικά και ακουστικά τις τελευταίες μέρες και θα μας πνίξει ακόμη περισσότερο όσο πλησιάζουν οι εκλογές; Yπάρχει "το άλλο άκρο"; Το διαφορετικό, το ίσως πιο ελπιδοφόρο;
Την Τετάρτη το βράδυ 20 νέοι άνθρωποι της Καλαμάτας και των γύρω χωριών συγκεντρώθηκαν στα γραφεία του Ερυθρού Σταυρού για να ξεκινήσουν τα μαθήματά τους ως δόκιμοι εθελοντές Σαμαρείτες. Θα δαπανήσουν ώρες διαβάσματος και πρακτικής στο νοσοκομείο, για να διδαχθούν πώς θα βοηθούν στην έκτακτη ανάγκη, απέναντι στον ανθρώπινο πόνο. Παρακάμπτοντας την κούραση από τη δουλειά, την οικογένεια, το διάβασμα. Αν αυτό δεν είναι υπέρβαση, αν αυτό δεν θεωρείται αντίθεση στην παραπάνω "εκλογική" εικόνα της πόλης, τότε δεν μπορώ να καταλήξω τι άλλο μπορεί να είναι...
Το είπε η Νικολακοπούλου και η Πρωτοψάλτη χρόνια πριν για τις αντιθέσεις: "Λες και μέσα μας τ΄αντίθετα τραβάν/να ψηφίσουμε στο ίδιο παραβάν/σαν αιώνιο "Ιησούν ή Βαραββάν"/του ανθρώπου η φύση".
Στο χέρι μας είναι και η ανθρώπινη φύση μας και πώς θα τη διαχειριστούμε, στο χέρι μας και το "παραβάν"...