Τρίτη, 26 Οκτωβρίου 2010 00:09

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο... Μητσάρας

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

 

Πάνε αρκετά χρόνια απ' όταν μία από τις πιο γνωστές εξωαγωνιστικές φιγούρες του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο θρυλικός Μητσάρας, έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, για να συνεχίσει έπειτα στη Ριζούπολη και τη Νέα Σμύρνη κι αλλού... Για όσους δεν ξέρουν, πρόκειται για έναν καθ' όλα συμπαθή τύπο, ο οποίος δεν έχανε εδώ και χρόνια την ευκαιρία να ποζάρει πίσω από προπονητές και ποδοσφαιριστές την ώρα των δηλώσεων. Με αυτό τον τρόπο έγινε πασίγνωστος -χωρίς προφανώς κάποιο κίνητρο- στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Νομίζω ότι δεν θα ήταν ατυχές αν παρομοιάζαμε το Μητσάρα με τους διάφορους συμπολίτες μας, οι οποίοι όχι απλώς δεν χάνουν την ευκαιρία, αλλά επιδιώκουν μανιωδώς να φωτογραφηθούν με πολιτικούς που επισκέπτονται τις περιοχές τους, ώστε να έχουν τη φωτογραφία και να τη δείχνουν στον περίγυρό τους καμαρώνοντας σαν... γύφτικα σκεπάρνια - ή ακόμα και για να τους βρίσκεται καλού κακού, βρε αδερφέ, αν αποφασίσουν ποτέ να θέσουν υποψηφιότητα. Πώς θα γεμίσουν τα προεκλογικά φυλλάδια;

Εκτός από τους διάφορους “Μητσάρες” κάποιοι άλλοι -σαφώς περισσότεροι- κάνουν τα πάντα για να σφίξουν το χέρι του πολιτικού ή ακόμα και να τον ασπαστούν, θεωρώντας τον Μεσσία, ότι θα τους λύσει όλα τα προβλήματα. Βεβαίως ο... κακόμοιρος (λέμε τώρα!) πολιτικός δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θυμάται όλους αυτούς που ευλαβικά επιδιώκουν την επαφή μαζί του, ακόμα και αν θέλει στην πορεία να... εκτιμήσει την προσπάθειά τους.

Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, υπάρχει μια ιδιότυπη συναλλαγή: Ο πολιτικός ζητάει την ψήφο του πολίτη δημιουργώντας του παράλληλα ελπίδα για ικανοποίηση του αιτήματός του μέσω μιας φωτογραφίας ή χειραψίας, την οποία ο πολίτης θεωρεί εγγύηση της γνωριμίας του με τον πολιτικό αλλά και ικανοποίησης του ρουσφετιού.

Πολλοί θα πουν βεβαίως ότι άλλοι τρέχουν για να φωτογραφηθούν και να ζητωκραυγάζουν πίσω από είδωλα του αθλητισμού (ή καλύτερα του πρωταθλητισμού) και θα ήταν ψέμα αν κάποιος έλεγε ότι και ο γράφων δεν έχει κατά καιρούς βρεθεί σε αυτή τη θέση. Σε αυτή την περίπτωση όμως, πρόκειται για εκδηλώσεις εκτόνωσης ή ακόμα και διασκέδασης - και ποτέ φυσικά δεν αποσκοπούν στην εξασφάλιση οποιουδήποτε προνομίου από τις ομάδες που υποστηρίζει ο καθένας...

Η εμπορία της ανθρώπινης ελπίδας από πολιτικούς -που κατά τα άλλα έχουν ορκιστεί ή ελπίζουν να ορκιστούν να υπηρετούν το συμφέρον του ελληνικού λαού-, αλλά και η άνευ όρων παράδοση της αξιοπρέπειας και της προσωπικότητας ορισμένων πολιτών στο βωμό του προσωπικού οφέλους με κάθε κόστος, αποτελεί αναμφισβήτητα μία από τις βασικές αιτίες απαξίωσης της ελληνικής πολιτικής και γενικότερα κοινωνικής ζωής. Οσο λοιπόν οι σύγχρονοι “Μητσάρες” ζουν και βασιλεύουν ανάμεσά μας και -αντίθετα με τον αυθεντικό που δεν έχει να κερδίσει κάτι- κυνηγούν με κάθε τρόπο τη βόλεψή τους, τότε το Βασίλειο της Ελληνικής Μπανανίας δεν έχει να φοβάται τίποτα.

Υ.Γ.: Μητσάρα, χρόνια μας πολλά και να μας χαίρονται!!!

 

 

Δημήτρης Πλεμμένος

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 04 Μαρτίου 2011 13:07
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Περί αντιθέσεων... Το μήνυμα της καρδιάς μας »

NEWSLETTER