Μας είπε ότι αυτά τα είδη τού τα σέρβιραν στην ξαπλώστρα, η οποία δεν είχε χρέωση, αλλά όπως και να το κάνουμε οι συγκεκριμένες τιμές είναι μακριά από τα γνωστά δεδομένα της πόλης. 

Οσο αναπτυγμένο κι αν είναι το μέρος (που ακόμα δεν είναι τόσο) πώς μπορούν να δικαιολογηθούν τέτοιες χρεώσεις; Αν μάλιστα πάει για μπάνιο ένα ζευγάρι και παραγγείλει από έναν καφέ κι από ένα τοστ, τότε έφυγε το 20αράκι, ενώ για ολόκληρη οικογένεια, ούτε λόγος.

Προφανώς και αυτές οι τιμές δεν αποτελούν -ευτυχώς- συνήθη κατάσταση στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα, όπως και στα περισσότερα μέρη της Μεσσηνίας.

Είναι όμως ένα καμπανάκι για όλα όσα ενδέχεται να επακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια, εάν η πόλη όχι μόνο καταφέρει να διατηρήσει, αλλά να βελτιώσει ακόμα περισσότερο την ελκυστικότητά της προς τους επισκέπτες.

Φυσικά κάθε επαγγελματίας είναι ελεύθερος να κοστολογήσει όσο κρίνει το προϊόν που προσφέρει, και αντίστοιχα ο πελάτης να επιλέξει από πού θα το αγοράσει, εφόσον φυσικά έχει τη δυνατότητα από πριν να γνωρίζει τις τιμές από τον σχετικό κατάλογο.

Υ.Γ.: Το ακούσαμε κι αυτό... Να αυξάνει σχεδόν ένα ευρώ την τιμή του σερβιριζόμενου καφέ σε καφετέρια και να την αποδίδει στην αύξηση του ΦΠΑ κατά 1%. Είπαμε, αν δεν βγαίνει, να μην τον απορροφήσεις. Αλλά όχι να βγάλεις και από πάνω!