Η τοπική πολιτική ζωή κινείται σε αυτούς τους ρυθμούς εδώ και χρόνια. Όπως πολλές φορές έχουμε επισημάνει δεν ασκείται πολιτική με βάση τα προβλήματα αλλά με βάση τις επικοινωνιακές ανάγκες. Η διάκριση των τοπικών παραγόντων στην «επικοινωνία» είναι αναμφισβήτητη. Ακόμα και για το πιο αστείο θέμα οργανώνεται ολόκληρη επικοινωνιακή επιχείρηση, με συσκέψεις και συνεδριάσεις, φωτογραφίσεις και επισκέψεις και βέβαια συνεντεύξεις και πλήθος δηλώσεων. Το αυτονόητο, η ελάχιστη άσκηση αρμοδιότητας μετατρέπεται σε επίτευγμα, σε κοσμογονία, σε τιτάνια συμβολή «φωτισμένων ηγεσιών»! Η ευθύνη βέβαια όμως δεν ανήκει μονοσήμαντα στους ατρόμητους «τιποτάκηδες» αλλά και στα μέσα ενημέρωσης που δίνουν βήμα και αφιερώνουν χρόνο σε ασήμαντα θέματα.
Η συγκεκριμένη πραγματικότητα είναι απολύτως κατανοητή και ερμηνεύσιμη για όσους γνωρίζουν το πώς «παίζεται το παιχνίδι» σε τοπικό επίπεδο. Το ποια θέματα «σηκώνονται» και ποια «εξαφανίζονται», το ποιοι μπαίνουν καθημερινά στο σαλόνι κάθε πολίτη και ποιοι αποκλείονται είναι απόρροια μιας ολοκληρωμένης επικοινωνιακής στρατηγικής. Δεν είμαστε οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας και γνωρίζουμε ότι η συγκεκριμένη πραγματικότητα δεν οφείλεται σε κάτι τέτοιο, αλλά σε άθροισμα λόγων που ξεκινούν από την μικροεκδούλευση και τις δημόσιες σχέσεις, και φτάνουν στην «πλάτη», σε κομματικούς, προσωπικούς ή οικονομικούς φίλους αλλά και στην ανάγκη να γεμίσουν ακόπως οι σελίδες και ο τηλεοπτικός χρόνος. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν λείπουν βέβαια τα «τζουκ μποξ» και τα «αρπαχτικά» που συμβάλουν από τη δική τους πλευρά στη διαμόρφωση της συγκεκριμένης πραγματικότητας.
Η έλλειψη πολιτικού σχεδίου για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, για το μέλλον της περιοχής, είναι πλέον τόσο διαδεδομένη που η απουσία του δεν προκαλεί καμιά εντύπωση. Κατά κανόνα, σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, κυριαρχούν οι αυτοσχεδιασμοί που μοναδικό μέλημα έχουν τις μικροεξυπηρετήσεις και την επικοινωνιακή διαχείριση τόσο των θετικών όσο και των αρνητικών. Η συγκεκριμένη πρακτική είναι πλέον ορατή από τους πολίτες και σε αυτή οφείλεται κατά βάση η απαξίωση προς τους πολιτικούς. Ο πολιτικός δεν μπορεί να είναι «νταραβερτζής» με μοναδικό γνώμονα τη διαχείριση και τακτοποίηση μικρών ή μεγάλων συμφερόντων, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα προβολή από τους ευεργετηθέντες. Ο ρόλος του πολιτικού είναι η παραγωγή χρήσιμου για τους πολίτες έργου. Να θέτει στόχους, να καταθέτει προτάσεις, να κινητοποιεί τους πολίτες, να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη της περιοχής και την ευημερία όλων ανεξαιρέτως των πολιτών.
Ελάχιστοι, εδώ και χρόνια, ασχολούνται πραγματικά με το μέλλον της περιοχής: με τα προϊόντα της, με την ανάδειξη της φυσιογνωμίας της, με την προώθηση της ομορφιάς της. Αυτά θέλουν ουσιαστικές πολιτικές κινήσεις και πολύ δουλειά, που θα αποδώσει βέβαια σε βάθος χρόνου, ενώ η κυρίαρχη λογική πολιτών και πολιτικών είναι το «δος ημιν σήμερον» μια θεσούλα για να λάβεις το ψηφουλάκι. Η ενίσχυση της τοπικής οικονομίας εμπεριέχει ταυτόχρονα τον κίνδυνο να αναδειχτούν νέες οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις που θα ανατρέψουν το πολιτικό κατεστημένο της περιοχής. Αντίθετα, η ατομική εξυπηρέτηση, με το μικρό ή το μεγάλο ρουσφέτι, και η ελεγχόμενη, μέσω επιδοτήσεων – δανειοδοτήσεων, επιχειρηματική δραστηριότητα δεν εγκυμονεί κινδύνους αλλά συντηρεί και διαιωνίζει την πολιτική κυριαρχία συγκεκριμένων προσώπων και μηχανισμών.
Η συντήρηση, η στασιμότητα και η οπισθοδρόμηση δεν προέκυψαν έτσι τυχαία. Είναι συνειδητές επιλογές που, ως ένα βαθμό, βολεύουν πολλούς. Είναι πλέον φανερό ότι οι συγκεκριμένες επιλογές, παρότι παραμένουν σε τοπικό επίπεδο κυρίαρχες, έχουν κλείσει τον κύκλο τους. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι το προσωπικό συμφέρον του καθενός μας ικανοποιείται μόνο μέσα από τη συνολική οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Να αντιληφθούμε ότι πρέπει να ανατραπούν κατεστημένες λογικές και πρόσωπα. Είναι γεγονός ότι άλλη μια ευκαιρία σε αυτές τις εκλογές χάθηκε. Η αναμέτρηση μεθαύριο, αν όχι σε όλες, τουλάχιστον στις περισσότερες των περιπτώσεων, θα επικυρώσει τυπικά τις εκλογικές κυριαρχίες που καταγράφηκαν στις κάλπες την περασμένη Κυριακή. Οι ανατροπές και το καινούργιο θα καθυστερήσει για μια ακόμα πενταετία, και δεν θα έρθει ούτε τότε, αν δεν υπάρξει μια συστηματική μάχη που θα ξεκινήσει από τη Δευτέρα και θα κλιμακώνεται καθημερινά. Με ντουφεκιές στον αέρα μερικές εβδομάδες πριν τις εκλογές, με πολιτικούς σουλατσαδόρους και αλεξιπτωτιστές, δεν ανατρέπεται το παλιό. Αντίθετα, αναζωογονείται και γίνεται λιγότερο αποκρουστικό. Γι ʼ αυτό και τελικά επικρατεί πανηγυρικά.
Υ.Γ. Το ωραιότερο μετεκλογικό κομμάτι είναι οι αναλύσεις των ηττημένων που ανακαλύπτουν συνωμοσίες και παιχνίδια μηχανισμών, μικρών ή μεγάλων, κατά της μεγαλειότητάς τους. Είναι ανθρώπινο να ψάχνει ο καθένας άλλοθι για να μετριάσει την πίκρα της αποτυχίας του. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι νίκες έχουν πολλούς πατεράδες ενώ η ήττα μένει πάντα ορφανή. Όσοι λοιπόν σέβονται τον εαυτό τους, ας αφήσουν τις θεωρίες συνομωσίας και το τι έκαναν οι άλλοι και ας επικεντρωθούν σε αυτό που δεν έκαναν σωστά αυτοί. Υπάρχει, τέλος, μια ειδική κατηγορία υποψηφίων που όχι απλώς πρέπει να πάψει να αναζητεί φαντάσματα, αλλά καλό θα ήταν να σταματήσει να αυτογελοιοποιείται αποχωρώντας ησύχως από την τοπική πολιτική σκηνή.
panagopg@gmail.com
