Τέσσερις στρατηγοί κινάν και παν
για πόλεμο στο μακρινό το Ιράν.
Μα ο πρώτος από πόλεμο δεν κάτεχε
ο δεύτερος στις κακουχίες δεν άντεχε
ο τρίτος ήταν υποκείμενο γελοίο
κι ο τέταρτος φοβότανε το κρύο.
Τέσσερις στρατηγοί κινάν και παν
αλλά δε φτάνουνε ποτέ στο Ιράν.
Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα θυμίζει ολοένα και περισσότερο τους παραπάνω στίχους του Μπέρτολντ Μπρεχτ, καθώς οι πολίτες διαπιστώνουν καθημερινώς ότι οι... Ελληνες στρατηγοί είναι ανίκανοι να πείσουν τις Βρυξέλλες ότι θα εφαρμόσουν τα μέτρα που απαιτούνται για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Οι Ελληνες στρατηγοί μέχρι χθες μάλωναν για το ποιος είναι ο καταλληλότερος και τώρα τρέχουν να μαζέψουν τους αξιωματικούς τους που λιποτακτούν τραγουδώντας λαϊκίστικα εμβατήρια για τη σωτηρία της πατρίδας. Ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει κατάλληλος για τη σωτηρία της Ελλάδας. Ξέρω όμως ότι περισσεύουν τα γελοία υποκείμενα που, ενώ δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρο, καμώνονται ότι θα σώσουν τη χώρα ή ότι θα πρωτοστατήσουν στην έναρξη της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης.
Οι “στρατηγοί της συμφοράς” δεν εμφανίστηκαν από το πουθενά στη μέση της κρίσης. Είναι γνήσια τέκνα του πελατειακού κράτους, της οικογενειοκρατίας και του λαϊκισμού. Υπηρέτησαν ως αξιωματικοί στις συνδικαλιστικές μεραρχίες, στις ταξιαρχίες της αυτοδιοίκησης και στις στρατιές των ρουσφετιών και των υποσχέσεων. Κι οι διάδοχοί τους υπηρετούν σήμερα στις συνδικαλιστικές μεραρχίες, στις ταξιαρχίες της αυτοδιοίκησης και στις στρατιές των ρουσφετιών και των υποσχέσεων...
Μην ψάχνετε άδικα έξω από τα σύνορα της Ελλάδας, να βρείτε τους αυριανούς καταστροφείς της χώρας. Δίπλα σας είναι, και δεν είναι δύσκολο να τους διακρίνετε. Είναι ο δήμαρχος με το αστραφτερό χαμόγελο που ποζάρει σαν σταρ του σινεμά στην κάμερα. Είναι ο περιφερειάρχης που όταν σφίγγει το χέρι σε αγνώστους ο ήλιος είναι βέβαιος... για την επανεκλογή του. Είναι ο δήμαρχος που θάβει τα σκουπίδια σε χωματερές ενώ μιλάει για το ένδοξο μέλλον του τόπου. Είναι ο περιφερειάρχης που έχει μπερδέψει την πράσινη ανάπτυξη με το λιγνίτη και νομίζει ότι θα πάρει Νόμπελ Οικολογίας. Είναι όλοι αυτοί που μετρούν το μπόι τους με τη σκιά τους και ετοιμάζονται να κινήσουν για το... Ιράν.
Ο δήμαρχος με το αστραφτερό χαμόγελο ράβει κοστούμι για υπουργός και ο περιφερειάρχης ετοιμάζεται να γίνει αρχηγός κόμματος. Αναρωτιούνται όλοι αυτοί - κι όχι άδικα: “Τι παραπάνω έχει από μένα ο κύριος Τίποτα και ο... πολιτικός διάδοχος του Ιωάννη Μελισσανίδη;”. Για να πούμε την αλήθεια, ο κύριος Τίποτα είναι εξίσου ανίκανος με τον τοπικό δήμαρχο, και ο διάδοχος του Μελισσανίδη δεν κάνει καλύτερες κωλοτούμπες από τον περιφερειάρχη. Το τραγικό είναι ότι και οι τέσσερις αδυνατούν φυσικά να φτάσουν στο... Ιράν.
Αν συζητούσαμε με όρους λογικής, οι περισσότεροι επίδοξοι στρατηγοί θα απέφευγαν να περνούν έξω από το Βαλτέτσι. Αλλά στη χώρα της δανειακής δημοκρατίας, όλοι έχουν δικαίωμα να ονειρεύονται αστέρια στο πέτο. Στη χώρα της δανεικής δημοκρατίας, όλοι έχουν δικαίωμα να πιστεύουν ότι ο δήμος τους είναι ο καλύτερος της Ευρώπης και η περιφέρειά τους ίσως η πιο ανεπτυγμένη του σύμπαντος. Κι είναι τόσο ανίκανοι, τρομάρα τους, που δεν μπορούν να δουν ότι ο δήμος που διοικούν θυμίζει πιο πολύ Τρίτο Κόσμο και ότι ο προϋπολογισμός της περιφέρειάς τους είναι μικρότερος από τα έσοδα μιας μεσαίας επιχείρησης... Μετρούν το μπόι τους με το μπόι του... τρίτου στρατηγού και βλέπουν ότι μπορούν να πάρουν τη θέση του. Τώρα που αποδείχτηκε ότι ο πρώτος από πόλεμο δεν κάτεχε, ξεθάρρεψαν οι... τρίτοι κι ονειρεύονται αστέρια. Τώρα που αποδείχτηκε ότι κι ο δεύτερος στις κακουχίες δεν άντεχε, οι τρίτοι ανέβηκαν στα άλογα κι ετοιμάζονται για το... Ιράν.
Σύντομα θα αποδειχτεί ότι ο δεν ήταν μόνο ο τρίτος γελοίο υποκείμενο. Είναι πολλοί οι στρατηγοί της συμφοράς και τα δεινά που θα πληρώσει η Ελλάδα. Ετσι κι αλλιώς στις μεραρχίες του συνδικαλισμού, στις ταξιαρχίες της αυτοδιοίκησης και στις κομματικές στρατιές υπηρετούν μόνο τα άξια τέκνα του πελατειακού κράτους, της οικογενειοκρατίας και του λαϊκισμού. Αλλά... δε φτάνουνε ποτέ στο Ιράν.
