Η αύξηση της εγκληματικότητας εδώ και χρόνια αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ελληνικής υπαίθρου. Το πρόβλημα στην αρχή υποτιμήθηκε, στη συνέχεια θεωρήθηκε δευτερεύον και καταλήξαμε στα σημερινά αδιέξοδα, με τους πολίτες να κάνουν περίπολα! Η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας μικρής και μεγάλης τόσο στην ύπαιθρο όσο και στα αστικά κέντρα από την αρχή έγινε χωρίς σχέδιο. Οι κατατρεγμένοι μετανάστες -υπεύθυνοι για την μικροεγκληματικότητα- συλλαμβάνονταν αρχικά από την Αστυνομία, στη συνέχεια διαπίστωναν ότι δεν είχαν πού να τους πάνε και τους άφηναν ελεύθερους αφού τους έδιναν και ένα χαρτί να φύγουν μόνοι τους σε ένα μήνα!!!  Αποτέλεσμα αυτή της αστείας πρακτικής, όπως ήταν απολύτως λογικό, ήταν  να χαθεί εντελώς ο έλεγχος παντού σε επαρχία και αστικά κέντρα  και το κράτος να μην ελέγχει πλέον ούτε το κέντρο των Αθηνών.

Οι λαθρομετανάστες είναι όμως το ένα μέρος του προβλήματος. Πίσω τους βρήκαν την ευκαιρία να κρυφτούν πολλές άλλες κατηγορίες μικρών και μεγάλων ημεδαπών εγκληματιών. Από τις οργανωμένες  εγκληματικές συμμορίες των αστικών κέντρων, που χρησιμοποιούν ως αναλώσιμα φτηνούς λαθρομετανάστες για τις βρόμικες δουλειές, μέχρι τους φτωχοδιάβολους των Ντάτσουν που λεηλατούν κάμπους και χωριά της μεσσηνιακής υπαίθρου όλοι κρύβονται πίσω από τους «ξένους» απελπισμένους. Η διευθέτηση έτσι του προβλήματος της προσωρινής διαμονής των λαθρομεταναστών αποτελεί την αρχή για την επίλυση του συνολικότερου ζητήματος της εγκληματικότητας. Αν δηλαδή οι λαθρομετανάστες δεν κυκλοφορούν ελεύθερα όπου θέλουν, μένοντας όπου βρουν παράπηγμα σε πόλεις και χωριά, θα αποκαλυφθούν ευκολότερα όλοι αυτοί που κρύβονται πίσω τους και προκαλούν το αίσθημα ανασφάλειας, που σπρώχνει τελικά τους πολίτες να πάρουν το νόμο στα χέρια τους.

Είναι αλήθεια ότι πολλοί από μας φρικάρουν με την ιδέα «φιλοξενίας της εξαθλίωσης» σε στρατόπεδα αλλά η κατάσταση αν αφεθεί ως έχει, δηλαδή ανεξέλεγκτη, θα ενισχυθούν οι μέθοδοι αυτοδικίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνία. Το «αρμάτωμα» πολιτών που προωθούν διάφοροι ακραίοι, μπορεί να εξελιχθεί σε πραγματική τραγωδία. Ο σκληρός κακοποιός είναι προετοιμασμένος και καλύτερος χρήστης κάθε είδους όπλου. Οι αγρότες με τις καραμπίνες που βγαίνουν στους δρόμους λες και πάνε για... τσίχλες, θα «φάνε» άδικα κάνα φτωχοδιάβολο και θα ρέψουν μετά στη φυλακή, ενώ αν πέσουν πάνω σε πραγματικό κακοποιό θα  πάνε «σαν το σκυλί στ’ αμπέλι». Οι παλικαρισμοί και η απόδοση δικαιοσύνης από τον όχλο το μόνο που έχουν καταφέρει ιστορικά είναι να δημιουργήσουν μεγαλύτερα και δραματικότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι θα αντιμετώπιζαν.

Είναι λοιπόν καιρός να αφήσουμε όλοι κατά μέρος το υποκριτικό ενδιαφέρον και τις μεγαλόστομες ευαισθησίες και να δούμε με ρεαλιστικό τρόπο πώς θα ανακαταλάβει το κράτος το κέντρο της Αθήνας και πώς θα περιοριστεί η κατατρομοκράτηση των ανθρώπων της υπαίθρου από τους…ασκόπως κινούμενους λαθρομετανάστες και μη. Η εξαγγελθείσα τις τελευταίες ημέρες πολιτική συγκέντρωσης των μεταναστών και «φιλοξενία» τους σε παλιά στρατόπεδα μέχρι να απελαθούν αποτελεί ένα καλό βήμα. Το πρόβλημα για την ολοκλήρωση του σχεδίου είναι ότι το κράτος δεν μπορεί να αξιοποιήσει ούτε τα στρατόπεδά του μιας και όλες οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν στο ενδεχόμενο να φιλοξενηθούν στην περιοχή τους έστω φυλασσόμενοι αυτοί οι δυστυχείς! Ο παραλογισμός είναι προφανής, αλλά δυστυχώς έτσι γίνεται το πολιτικό παιχνίδι στην Ελλάδα,  γι' αυτό σέρνονται και τελικώς διογκώνονται σειρά από προβλήματα. Από τους λαθρομετανάστες και τις επενδύσεις μέχρι τη διαχείριση των σκουπιδιών, το πρόβλημα είναι ότι ο τοπικισμός είναι δυνατότερος και αποτελεσματικότερος πολιτικά και υπερισχύει τελικά του γενικότερου συμφέροντος. Και αυτό είναι ακόμα ένα στοιχείο που συντέλεσε στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική χρεοκοπία μας.

panagopg@gmail.com