Ο πρώην πρωθυπουργός επέλεξε να απουσιάζει από την ψηφοφορία για τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά και από αυτήν για το ποδόσφαιρο. Και οι δύο απουσίες αποτελούσαν ηχηρό μήνυμα αμφισβήτησης της ηγεσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Να σημειωθεί ότι οι απουσίες καταγράφονται αμέσως μετά την ανακοίνωση του ονόματος της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας από τον πρωθυπουργό, ενώ είχε προηγηθεί το ενδιαφέρον Σαμαρά για θέση επιτρόπου στην Ε.Ε. Ο Αντώνης Σαμαράς υποστηρίζουν κάποιοι ότι όχι απλώς είχε διαμηνύσει αρμοδίως ότι επιθυμούσε να είναι ο νέος Πρόεδρος Δημοκρατίας, αλλά περίμενε να είναι αυτός η τελική επιλογή του πρωθυπουργού. Η αντίδρασή του θεωρείται από πολλούς ότι είναι περισσότερο θυμική και δείχνει τον εκνευρισμό και την ενόχλησή του.
Ανεξάρτητα από το αν είναι συγκυριακή η παρούσα ενόχληση, πολλοί θεωρούν ότι αυτή σύντομα θα πάρει μόνιμα πολιτικά χαρακτηριστικά. Ο Αντώνης Σαμαράς θέλει να γίνει διακριτή η αυτονόμησή του, στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα στον πρωθυπουργό και αρχηγό της ΝΔ ότι δεν μπορεί να αγνοεί τις επιδιώξεις του. Το ερώτημα πλέον είναι τι θα κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Θα προσπαθήσει να εξευμενίσει τον πρώην πρωθυπουργό, και πώς; Θα κόψει κάθε γέφυρα μαζί του; Θα φτάσει στο σημείο να του δείξει την έξοδο; Μπορεί; Θα λύσει το πρόβλημα ή θα το αφήσει να σέρνεται; Η πολιτική ιστορία των τελευταίων χρόνων έχει δείξει ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων όταν εκδηλώνονται διαφωνίες των πρώην με τους νυν αρχηγούς, αυτές κλείνουν με διαγραφή του πρώην και με πολιτικό κόστος και για τους δύο.
Στη συγκεκριμένη πολιτική φάση ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει και το μαχαίρι και το καρπούζι. Εχει τη δυνατότητα να προσφύγει σε πρόωρες διπλές εκλογές, τις οποίες με βάση τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων κερδίζει με σχετική άνεση. Χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα το όπλο της λίστας στο βουλευτικό ψηφοδέλτιο μπορεί να βάλει όρους και κανόνες σε όλα τα υποσυστήματα του κυβερνώντος κόμματος. Μια τέτοια κίνηση είναι βεβαίως υψηλού ρίσκου. Οι εκλογές είναι εκλογές και οι κάλπες γκαστρωμένες... και δεν αρκεί ο υπέρηχος των δημοσκοπήσεων για να ξέρεις το αποτέλεσμα. Μια τέτοια κίνηση όμως θα δημιουργούσε εντελώς νέα δεδομένα, τόσο στο εσωτερικό της ΝΔ όσο και στο χώρο της αντιπολίτευσης: Μια νέα ήττα ή νίκη Τσίπρα θα οδηγήσει σε εξελίξεις στο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Είναι γνωστό ότι κάποιοι εδώ και μερικές εβδομάδες προτείνουν στον Μητσοτάκη να καθαρίσει τώρα το τοπίο. Να πάρει το ρίσκο και να κυριαρχήσει πολιτικά την επόμενη περίοδο, καθαρίζοντας το κόμμα του, βάζοντας δύσκολα συνολικά στην αντιπολίτευση και καίγοντας το εμπόδιο της απλής αναλογικής - το οποίο μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα όταν θα προσπαθήσει να το περάσει στο τέλος της παρούσας τετραετίας. Υπάρχουν βεβαίως και αυτοί που υποστηρίζουν ότι στην παρούσα φάση δεν χρειάζεται να ρισκάρει, αλλά να αφήσει το ζήτημα και να δει πώς θα εξελιχθεί. Υποστηρίζουν ότι τα μεγάλα κόμματα είναι πολυσυλλεκτικά και πρέπει να έχουν διαφορετικές φωνές και αντιλήψεις, αρκεί να μην υπερισχύουν προσωπικές ατζέντες και στρατηγικές οι οποίες τινάζουν στον αέρα τη συνοχή, θέτοντας εμπόδια στο κυβερνητικό έργο κι αμφισβητώντας ευθέως και απροκάλυπτα τις επιλογές της ηγεσίας.
Σε τοπικό επίπεδο, αν τελικώς υπάρξει οριστική επιλογή Σαμαρά να αποστασιοποιηθεί από την ηγεσία Μητσοτάκη, θα έχουμε πολλαπλές πολιτικές αναταράξεις. Σε πρώτη φάση θα κλείσουν οι κυβερνητικές πόρτες, ενώ αν υπάρξει οριστική ρήξη θα έχουμε ανακατατάξεις σε πρόσωπα βουλευτών τα οποία θα βρεθούν εκτός εκλογικής λίστας. Είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι βουλευτές, περιφερειάρχης, δήμαρχοι και τοπικοί παράγοντες που πρόσκεινται στη ΝΔ και έχουν ιδιαίτερη σχέση με τον πρώην πρωθυπουργό θα πρέπει να επιλέξουν στρατόπεδο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προσωπική τους ατζέντα αλλά και την περιοχή.
Εχουμε την αίσθηση ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα θα έχουμε πολύ σύντομα ξεκαθάρισμα. Η πολιτική λογική υπαγορεύει τις επόμενες κινήσεις και της μιας και της άλλης πλευράς. Αλλά ως γνωστόν, όταν του πολιτικού κυριαρχεί το προσωπικό, οι εξελίξεις ποτέ δεν είναι ευθύγραμμες - πολύ δε περισσότερο όταν φτάσουν σε ακραίο σημείο. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι η περιοχή και η χώρα το τελευταίο που χρειάζονται στην παρούσα φάση είναι παιχνίδια εσωκομματικών ισορροπιών, πολιτική αστάθεια, ένταση και αναταραχή.
