Εδώ όμως τελειώνουν τα εύκολα. Το δύσκολο είναι η υλοποίηση του συγκεκριμένου σχεδίου, και στον τομέα αυτό η δημοτική αρχή κινείται με το γνωστό… πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα! Η δημοπράτηση των μελετών δεν μπορεί να γίνει γιατί δεν υπάρχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση - και χωρίς χρήματα πρόκειται απλώς για μία εγγραφή στον προϋπολογισμό και τίποτα περισσότερο.
Ακόμα όμως κι αν βρεθούν οι πόροι, η ολοκλήρωση της διαδικασίας θα είναι εξαιρετικά χρονοβόρα, ενώ το χρονοδιάγραμμα θα είναι υπό αίρεση, ανάλογα με το πόσα εμπόδια θα συναντήσει στην πορεία η εκπόνηση του σχεδίου. Η εμπειρία λέει ότι η ένταξη περιοχών στο σχέδιο πόλης τραβάει πάρα πολλά χρόνια, ακόμα και δεκαετίες. Στο Δήμο Καλαμάτας υπάρχει η εμπειρία της Κηπούπολης, της Βέργας και του Ασπροχώματος, που δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Το ερώτημα που τίθεται είναι: Θα περιμένουμε δεκαετίες για τη διάνοιξη της Κρήτης μέσω της πράξης εφαρμογής του σχεδίου πόλης; Και το σημαντικότερο: Μέχρι να συμβεί αυτό δεν θα λαμβάνεται κανένα μέτρο για την κυκλοφορία στην παραλιακή, με το επιχείρημα ότι περιμένουμε να ανοίξει η Κρήτης; Αν αυτό υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού κάποιων, να χρησιμοποιηθεί δηλαδή το ζήτημα της διάνοιξης για να μη ληφθεί κανένα μέτρο τώρα στην παραλιακή, τότε προσφέρουν πολύ κακές υπηρεσίες στην πόλη και τους πολίτες.
Η Καλαμάτα δεν χρειάζεται κουτοπονηριές αλλά ολοκληρωμένο και άμεσα υλοποιήσιμο σχέδιο για την παραλιακή ζώνη. Δεν μπορεί να περιμένει την πολεοδόμηση 440 στρεμμάτων για να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα για την κίνηση και την κυκλοφορία στη Ναυαρίνου. Η δημοτική αρχή καλείται να λάβει αποφάσεις για την υπάρχουσα κατάσταση στην Παραλία, προκειμένου να μπει τάξη σε αυτό που ζήσαμε όλοι το περασμένο τριήμερο. Πολύ σωστά προχωρά ο μελλοντικός σχεδιασμός ανάπτυξης της παραλιακής ζώνης, αλλά χρειάζονται και άμεσες αποφάσεις.
