Η γνωμοδότηση του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών του υπουργείου Περιβάλλοντος, η οποία κρίνει ότι οι εκτάσεις που καλύπτονται από φρύγανα και ασπαλάθους δεν είναι δασικές, αποτελεί την πρώτη θετική απόφαση, προκειμένου να επιλυθεί το πρόβλημα που έχει προκύψει με τους δασικούς χάρτες. Δεν υπήρχε καμία λογική εκτάσεις που παλιά καλλιεργούνταν να θεωρούνται δασικές επειδή φύτρωσαν ασφάκες, αφάνες, σφαλάχτρια και δύο σκίνα λόγω της πρόσκαιρης εγκατάλειψης από τους ιδιοκτήτες τους. Μέσα από τη συγκεκριμένη γνωμοδότηση μπορεί να υπάρξει μια οριζόντια ρύθμιση που θα ξεμπλέξει τεράστιες εκτάσεις από την εμπλοκή και θα τις αποδώσει στους ιδιοκτήτες τους. Τα σφαλάχτρια δεν είναι δάσος, προσφέρουν ελάχιστα στο φυσικό τοπίο και ζημιώνουν οικονομικά χιλιάδες πολίτες στερώντας τους περιουσία και εισόδημα, τα οποία επίσης προστατεύονται από το Σύνταγμα και τους νόμους.
Με παρόμοια απόφαση το υπουργείο πρέπει να λύσει και το πρόβλημα των εκτάσεων, που στους χάρτες του 1945 φαίνονταν δασικές με χαμηλή βλάστηση, φρύγανα, ασπαλάθους και θάμνους και τώρα έχουν ελιές και συκιές ηλικίας 30 και 40 χρόνων. Επειδή οι δενδρώδεις καλλιέργειες, όπως οι ελιές, δεν αλλοιώνουν το φυσικό τοπίο, ούτε παράγουν λιγότερο οξυγόνο από τα σκίνα, καλό είναι να υπάρξει μια αντίστοιχη οριζόντια ρύθμιση με χρήση των χαρτών του ΟΠΕΚΕΠΕ. Οι εκτάσεις αυτές δηλώνονταν και επιδοτούνταν επί σειρά ετών και είναι εκτός κάθε λογικής να χαρακτηρίζονται δασικές γιατί μέσα στον εμφύλιο πόλεμο είχαν σφαλάχτρια. Δεν γνωρίζουμε αν χαθούν επιδοτήσεις άμεσα ή αναδρομικά, αλλά είναι αδύνατο στο μέλλον να επιδοτούνται εκτάσεις που εμφανίζονται στον ένα χάρτη ως καλλιέργειες και στον άλλο ως δάσος.
Η κυβέρνηση καθυστέρησε πάρα πολύ να ασχοληθεί με το ζήτημα των δασικών χαρτών, αλλά έστω και καθυστερημένα οφείλει να κινηθεί στην κατεύθυνση των οριζόντιων λύσεων. Με συνολικές ρυθμίσεις και σαφείς οδηγίες σε επιτροπές και δασικές υπηρεσίες μπορούν να δοθούν ουσιαστικές λύσεις, έτσι ώστε να μην μετατραπεί η εκδίκαση των ενστάσεων σε αντικείμενο διαμάχης και ενδεχομένως συναλλαγής.