οριστική και αμετάκλητη πλέον καταδίκη του βασικού διακινητή της συγκεκριμένης θεωρίας, Πάνου Καμένου, αποτελεί τεράστιο πολιτικό γεγονός. Ο συγκυβερνήτης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καταδικάστηκε για μια τερατώδη συκοφαντία, και ταυτόχρονα αναδείχθηκε ένα από τα άθλια ψέματα πάνω στα οποία στηρίχτηκε ο ακραίος διχαστικός λόγος και όλο το αφήγημα του εθνικολαϊκισμού. Αυτή η ρητορική έφερε τη χώρα στα πρόθυρα της ολικής κατάρρευσης και έκανε πολλαπλώς ακριβότερη την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Τα δύο πρώτα μνημόνια ήταν ο λογαριασμός της ευημερίας με δανεικά και της πολιτικής τού «άσ’το για αργότερα». Με το τρίτο μνημόνιο, πληρώσαμε την αυταπάτη που δημιούργησαν οι οργισμένες φωνές και καταγγελίες όπως αυτές του Καμένου.
Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου χειρίστηκε απολύτως λαθεμένα την οικονομική κρίση που κληρονόμησε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ήταν πολύ λίγος για να σηκώσει το συγκεκριμένο πολιτικό βάρος, γι’ αυτό και κατέρρευσε. Βασικά δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει πειστικά τις συκοφαντίες και τον ακραίο πολιτικό λαϊκισμό. Έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να κυκλοφορήσει και να προπηλακίζεται σε δρόμους και ταβέρνες, από έναν οργανωμένο και αφιονισμένο όχλο που ακούγοντας συκοφαντίες νόμιζε ότι βρήκε τον ένοχο της οικονομικής κατάρρευσης. Ο Παπανδρέου δεν ευθύνεται για την οικονομική κρίση, αλλά για τη διάλυση του πολιτικού συστήματος μέσα από παιδαριώδεις, αφελείς και άστοχους χειρισμούς.
Η Ελλάδα το 2015 πέρασε ξυστά από τον όλεθρο... και τη σωτηρία της την οφείλει στην κωλοτούμπα της τελευταίας στιγμής, αλλά και στην υπεύθυνη στάση μιας σειράς πολιτικών προσώπων και κομμάτων. Η αποτίμηση όλης της περιόδου από το 2009 έως το 2019 δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί –δεν θα μπορούσε άλλωστε γιατί είμαστε πολύ κοντά στα γεγονότα–, όμως μπορούμε να βγάλουμε μια σειρά συμπεράσματα, τα οποία θα μας βοηθήσουν να μην βρεθούμε ξανά στο μέλλον τόσο κοντά στην ολική καταστροφή:
Σε γενικές γραμμές, το Σύνταγμα και οι δομές του κράτους άντεξαν και δεν επέτρεψαν την απόλυτη εκτροπή και τη μετατροπή της χώρας σε τουρκική επαρχία. Η Ελλάδα θα μετατρεπόταν σε Συρία των Βαλκανίων αν δεν γινόταν την ύστατη ώρα η στροφή, αλλά ακολουθούσαμε το δρόμο που έδειχναν οι ακραίες δυνάμεις του εθνικολαϊκισμού. Αυτό που δεν άντεξε είναι το πολιτικό σύστημα, το οποίο μετά το 2000 λειτουργούσε μόνο με όρους επικοινωνίας, και τη στιγμή της κρίσης δεν ήξερε πώς να κινηθεί για να προστατέψει τη χώρα αλλά και τον εαυτό του από τις δυνάμεις του εθνικολαϊκισμού. Σε κάθε οικονομική κρίση αναδεικνύονται οι πολιτικές αδυναμίες και οι αντοχές του συστήματος. Αυτό συνέβη και στη χώρα μας.
Εκτός όμως από τις αδυναμίες του πολιτικού συστήματος, αναδείχτηκαν και αυτές τους συστήματος απόδοσης δικαιοσύνης. Δεν μπορεί να σέρνεται μια τόσο σοβαρή συκοφαντία ή καταγγελία για τον πρωθυπουργό της χώρας και να εκκαθαρίζεται δικαστικά μετά από 10 χρόνια. Το δυστύχημα είναι ότι αυτή η πρακτική συνεχίζεται και τώρα. Σοβαρές καταγγελίες ή συκοφαντίες κυριαρχούν στη δημόσια σφαίρα, χωρίς ο πολίτης να λαμβάνει απάντηση για το ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα. Τερατώδη πράγματα διακινούνται από περιθωριακούς τύπους και Τύπο, αλλά η διαδικασία διερεύνησης του δικαίου και της αλήθειας σέρνεται σε χρονοβόρες διαδικασίες χωρίς τέλος. Τι να την κάνει ο πολίτης τη δικαίωση του Χ πολιτικού μετά από 10 χρόνια; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να προστατευτεί η πολιτική ζωή αλλά και η κοινωνία: η άμεση διερεύνηση και απόφαση για ζητήματα που αφορούν την πολιτική ηθική και τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος.
Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, μιλώντας προχθές στο Φόρουμ των Δελφών για την εκκλησία την περίοδο της πανδημίας, σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «η κοινωνική και οικονομική κρίση που δημιούργησε η πανδημία εργαλειοποιήθηκε από τον δημαγωγικό λαϊκισμό, τη συνωµοσιολογία, τις θρησκοληπτικές και μεταφυσικές παρερμηνείες, οι οποίες είχαν πολλές φορές ολέθρια και αρνητικά αποτελέσματα ως προς τη διασπορά της Covid-19 και τις συνέπειές της». Είναι όλα αυτά που οδηγούν στην άρνηση του εμβολιασμού ή και της ύπαρξης του κορονοϊού. Αυτά που οδήγησαν στην άρνηση τήρησης των μέτρων, στη διασπορά του ιού και το θάνατο πολιτών. Έχουμε δηλαδή, για μια ακόμα φορά μέσα στην τελευταία δεκαετία, αρνητές της πραγματικότητας που διακινούν τερατώδη πράγματα, με συνέπειες στο σύνολο της κοινωνίας.
Η νέα κανονικότητα μετά από την πολιτικο-οικονομική κρίση και την πανδημία θα πρέπει να συνοδεύεται από αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα αντιμετωπίζουν προβλήματα που εμφανίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Η άμεση απόδοση δικαιοσύνης και το ξεκαθάρισμα σε σύντομο χρονικό διάστημα καταγγελιών που αφορούν την πολιτική ζωή του τόπου είναι το πρώτο που θα πρέπει να επιβληθεί. Η πολιτική ζωή δεν μπορεί να κινείται μέσα στο βούρκο ανυπόστατων φημών και καταγγελιών. Οι πολίτες θα πρέπει να γνωρίζουν την αλήθεια και τη συκοφαντία. Οι πολιτικοί δεν μπορεί να βρίσκονται στο απυρόβλητο ή να ταλαιπωρούν στα δικαστήρια όποιον τολμά να αμφισβητήσει τη νομιμότητα πράξεών τους, αλλά και να μην καθίστανται όμηροι κάθε ιδιοτελούς συκοφάντη. Όσο αυτό δεν συμβαίνει, τόσο θα συνεχίζουμε να τσαλαβουτάμε στο βούρκο και να φλερτάρουμε με την καταστροφή από λαοπλάνους και πολιτικούς τυχοδιώκτες.
panagopg@gmail.com
