Η διαχείριση του δίκαιου θυμού των πολιτών για τα λάθη και τις παραλείψεις του πολιτικού συστήματος δεν οδηγεί στην τυφλή βία, όπως αρκετοί θα επιθυμούσαν. Η πλειοψηφία των πολιτών αντιλαμβάνεται ότι οι λύσεις δεν είναι εύκολες. Η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και βέβαια έξοδος από την κρίση δεν πρόκειται να υπάρξει μέσα από νέους διχασμούς.
Οι νεοφασίστες, πατώντας πάνω στο χαλί που τους στρώνει η οικονομική κρίση, αναπτύσσουν τα τελευταία χρόνια έναν λόγο διχαστικό που στρέφεται κατά των πολιτικών με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και συκοφαντίες. Οι πολιτικοί είναι συλλήβδην «προδότες», «κλέφτες», «λαμόγια», «χοντροί», «άσχημοι», «λουφαδόροι» και ό,τι άλλο υπάρχει εύκολο ως χαρακτηρισμός. Οι φασίστες κάνουν έναν «έξυπνο» διαχωρισμό, «εμείς και οι πολιτικοί», αυτοπροσδιοριζόμενοι σε κάτι ανώτερο και σημαντικότερο, λες και οι πολιτικοί «φυτρώνουν» και δεν προκύπτουν από την επιλογή του λαού. Σε κάθε περίπτωση το μεγαλείο της δημοκρατίας βρίσκεται ακριβώς στη δύναμη του λαού αλλά και στη δυνατότητα να περνά από τα «ωσαννά» στην «σταύρωση» του κάθε πολιτικού, και βέβαια στη δυνατότητα να αποφασίζει ο κάθε πολίτης ελεύθερα τι ακριβώς θέλει. Οι αυτόκλητοι προστάτες έχουν οδηγήσει σε τραγωδίες και τους έχει πληρώσει πολύ ακριβά η ανθρωπότητα. Οι σημερινοί απολογητές του ναζισμού και όλων των θηριωδιών που έγιναν στο όνομα του «ανώτερου DNA» θα επιστρέψουν στις σπηλιές τους μόλις η οικονομική κρίση αρχίσει να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά.
Οι φασίστες δεν τρέφονται όμως μόνο από την οικονομική κρίση αλλά και από την έλλειψη αισθήματος ασφάλειας. Οι πολίτες νιώθουν ανυπεράσπιστοι στην καθημερινή μικροεγκληματικότητα η οποία εδώ και χρόνια δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά, με αποτέλεσμα να ακούν με συμπάθεια τις φωνές του μίσους και του ρατσισμού. Σε περιοχές με έντονα προβλήματα «εγκληματικότητας της καθημερινότητας» οι ρατσιστές βρίσκουν έτοιμη πελατεία για να περάσουν τα κηρύγματα μίσους, υποσχόμενοι εκκαθαρίσεις και ανθρωποθυσίες. Το πολιτικό σύστημα απέτυχε παταγωδώς να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, πέφτοντας τελικά θύμα των ευαισθησιών και την ανοχής που σε πολλές περιπτώσεις επέδειξε. Η ανάκτηση του ελέγχου από τα συντεταγμένα όργανα της Πολιτείας στις περιοχές όπου εμφανίζονται έντονα προβλήματα εγκληματικότητας, αποτελεί πλέον προτεραιότητα, και για λόγους απομόνωσης των ακραίων δυνάμεων.
Η ενίσχυση των ακραίων βασίζεται, τέλος, στην έλλειψη ιστορικής μνήμης ή καλύτερα στην εξιδανίκευση του παρελθόντος που γίνεται από πολλούς και για διαφορετικούς λόγους. Σύμφωνα με το Βαρόμετρο της Metron Analysis για την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» που δημοσιεύτηκε προχθές, το 30% των πολιτών που ρωτήθηκε σχετικά, υποστήριξε πως «στη δικτατορία ήταν καλύτερα τα πράγματα από ό,τι σήμερα». Ειδικότερα, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων (59%) απάντησε πως σε θέματα ασφαλείας, η κατάσταση επί χούντας ήταν καλύτερη. Παράλληλα, το 46% των πολιτών δήλωσε πως τότε υπήρχε καλύτερη διαβίωση, ενώ το 24% πως η χώρα είχε καλύτερη διεθνή εικόνα. Η έρευνα αυτή δείχνει με ανάγλυφο τρόπο το χάσμα γνώσης και ιστορικής μνήμης που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία. Γιατί, όταν το 46% των πολιτών δεν γνωρίζει τις οικονομικές συνθήκες εξαθλίωσης που επικρατούσαν επί χούντας, όταν το 59% μπερδεύει την ασφάλεια με την ανελευθερία και όταν το 24% δεν μπορεί να διακρίνει την απομόνωση από τη συμμετοχή σε ένα από τα πιο ισχυρά «πολιτικοοικονομικά κλαμπ του κόσμου, δεν υπάρχει απλώς σοβαρό πρόβλημα αλλά συναγερμός αφύπνισης. Ο φασισμός και ο ολοκληρωτισμός κάθε τύπου χτυπιέται με επίθεση γνώσης και πληροφόρησης. Οσο οι εξιδανικεύσεις του παρελθόντος γίνονται ιστορία και λαϊκή αφήγηση, τόσο θα επωάζονται αυγά που θα σκάνε μύτη μόλις διαμορφώνονται κατάλληλες συνθήκες.
panagopg@gmail.com
