Ουσιαστικά για μια ακόμα φορά, οι λαϊκιστές πολιτικοί, εκδότες, καναλάρχες και δημοσιογράφοι βάζουν τα κοντόφθαλμα προσωπικά τους συμφέροντα πάνω από το δημόσιο συμφέρον και ζητούν το... ανέφικτο, προκειμένου τελικά να εξυπηρετήσουν τους κακοπληρωτές των τραπεζών, που τυγχάνει να είναι οι καλύτεροι πελάτες του διεφθαρμένου πολιτικοοικονομικού μηχανισμού ο οποίος οδηγεί την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Εννοείται βεβαίως ότι αυτό το άρθρο δεν θα είχε κανένα λόγο ύπαρξης αν οι πρωταγωνιστές του λαϊκισμού ζητούσαν να μην επιτραπεί ο πλειστηριασμός της πρώτης κατοικίας όσων έχουν χαμηλό οικογενειακό εισόδημα: Θα συμφωνούσα απολύτως με όποιον πρότεινε να μην επιτραπεί ο πλειστηριασμός της πρώτης κατοικίας όσων δεν πληρώνουν τις δόσεις του στεγαστικού δανείου κι έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μέχρι και 50.000 ευρώ, προσαυξημένο μάλιστα κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Διαφωνώ όμως οριζοντίως και καθέτως με όσους προτείνουν να συνεχιστεί γενικώς και αορίστως η απαγόρευση του πλειστηριασμού οποιασδήποτε πρώτης κατοικίας, παρέχοντας ασυλία ακόμα και στους κακοπληρωτές που έχουν... μηναίο εισόδημα 10.000 ευρώ και δεν πληρώνουν τη δόση του δανείου που πήραν για να χτίσουν βίλα στην Εκάλη ή τη Βέργα.
Οσοι προτείνουν να συνεχιστεί γενικώς και αορίστως η απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να ζητούν για μια ακόμα φορά να συνεχιστεί η τιμωρία των συνεπών δανειοληπτών, με παράλληλη επιβράβευση των κακοπληρωτών. Θεωρείτε τυχαίο ότι κανένας δεν ασχολείται με τα 2/3 των δανειοληπτών που πληρώνουν με χίλια βάσανα τις δόσεις του στεγαστικού τους δανείου; Γιατί άραγε κανένας δεν ζητάει να “κουρευτούν” τα δάνεια των συνεπών δανειοληπτών ως επιβράβευση για τη στάση τους; Γιατί επίσης κανένας δεν ζητάει να μειωθεί η δόση των δανείων ώστε να μπορούν να τα αποπληρώσουν οι δανειολήπτες; Γιατί οι λαϊκιστές ξεσηκώνουν τον κόσμο προβάλλοντας απλώς το γενικό κι αόριστο αίτημα της απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας; Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα είναι, ως συνήθως, απλή και αυτονόητη: Κανένας δεν ασχολείται με τους συνεπείς δανειολήπτες, επειδή τα λαμόγια και οι καθ' έξιν κακοπληρωτές συνεχίζουν να καθορίζουν την πολιτική ατζέντα, διεκδικώντας περισσότερα δανεικά κι αγύριστα.
Τα λαμόγια και οι καθ' έξιν κακοπληρωτές βλέπουν την κρίση ως ευκαιρία για διαγραφή χρεών, σε βάρος των κορόιδων. Ετσι λοιπόν, προβάλλουν το γενικό κι αόριστο αίτημα της απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας με στόχο να συγκινήσουν την κοινή γνώμη, ώστε να εναντιωθεί σε κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων των κακοπληρωτών. Εννοείται βεβαίως ότι τα λαμόγια ουδόλως ενδιαφέρονται για την πρώτη κατοικία των ανέργων και των φτωχών. Απλώς την προβάλλουν για να κερδίσουν την κοινή γνώμη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η διαγραφή των δικών τους δανείων προς τις τράπεζες. Οταν το κατορθώσουν αυτό, τότε θα άρουν και τις διαφωνίες τους για τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας των φτωχών και των ανέργων.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό το γενικό κι αόριστο αίτημα περί απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας αποτελεί διπλό εμπόδιο: τόσο για την οριστική επίλυση του προβλήματος όλων των “κόκκινων” δανείων, όσο και για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων - αφού δεν επιτρέπει την ουσιαστική λειτουργία του χρηματοπιστωτικού κυκλώματος. Εξυπακούεται βεβαίως ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν αρκεί για την εύρυθμη λειτουργία του πιστωτικού συστήματος: Πρέπει πρώτα απ' όλα να δοθεί λύση στο πρόβλημα όλων των “κόκκινων” δανείων.
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, από τα 29,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε υπόλοιπα καταναλωτικών δανείων, εκτιμάται ότι είναι “κόκκινα” τα 12 δισ. ευρώ (δηλαδή το 40%). Σύμφωνα με την ίδια πηγή, τα υπόλοιπα των στεγαστικών δανείων είναι 72 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 18 δισ. ευρώ ήταν μη εξυπηρετούμενα στο τέλος Ιουνίου (δηλαδή το 24%). Τέλος, τα υπόλοιπα των επιχειρηματικών χορηγήσεων εκτός του χρηματοπιστωτικού τομέα διαμορφώθηκαν τον Ιούνιο σε 120 δισ. ευρώ, με το ποσοστό των δανείων που βρίσκονται “στο κόκκινο” να αγγίζει το 28% (δηλαδή τα 33,6 δισ. ευρώ).
Αν αθροίσετε τα ποσά, θα ανακαλύψετε τι κρύβεται πίσω από το “αθώο” γενικό κι αόριστο αίτημα της απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας: Κρύβονται “κόκκινα” δάνεια ύψους 63,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ποιος λέτε να τα πληρώσει; Αν συνεχιστεί με αυτούς τους όρους η συζήτηση για τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, το πιθανότερο είναι να τα πληρώσουν οι φορολογούμενοι και οι καταθέτες. Αν, έστω και την ύστατη στιγμή, αλλάξει η πολιτική ατζέντα και συζητήσουμε ουσιαστικά για την επίλυση του προβλήματος, ένας μέρος αυτού του χρέους θα το πληρώσουν και οι... τακτικοί πελάτες του πολιτικοοικονομικού συστήματος, που σήμερα ονειρεύονται άλλη μία διαγραφή χρεών εις υγείαν των κορόιδων.
Το σίγουρο είναι ότι οι τράπεζες δεν θα βάλουν στο ταμείο τους ολόκληρο το ποσό των 63,6 δισεκατομμυρίων. Θα εξετάσουμε λοιπόν πώς δεν θα πληρώσουν τη ζημιά τα συνήθη υποζύγια... ή θα συνεχίσουμε να συζητάμε γενικώς και αορίστως το “αθώο” αίτημα της απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας;
Σ.Σ. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση τη Δευτέρα 17 Αυγούστου 2013
