Το σύστημα δημόσιας υγείας λειτουργεί εδώ και χρόνια στο όριο. Δεν μιλάμε πλέον για δυσλειτουργίες αλλά για κατάρρευση. Οι νέοι γιατροί φεύγουν στο εξωτερικό, οι παλιοί συνταξιοδοτούνται ή αποχωρούν και το σύστημα λειτουργεί με ηρωικές προσπάθειες του εναπομείναντος προσωπικού. Το να περιμένεις για ραντεβού στα εξωτερικά ιατρεία του Νοσοκομείου Καλαμάτας μερικούς μήνες δεν αποτελεί κάτι καινούργιο, αλλά μια παγιωμένη κατάσταση που διαρκώς επιδεινώνεται. Όταν δεν υπάρχει προσωπικό προφανώς και δεν μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες σε έναν νομό με γερασμένο πληθυσμό και με αυξημένες ανάγκες για ιατρική φροντίδα. Ενδεχομένως να μπορούσαν να γίνουν οριακές βελτιώσεις στο σύστημα, με καλύτερο προγραμματισμό και αύξηση του αριθμού των ραντεβού στα εξωτερικά ιατρεία και πάλι όμως το πρόβλημα δεν θα αντιμετωπιζόταν ουσιαστικά.

Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και για να αυξηθούν τα ραντεβού θα πρέπει να υπάρξουν περισσότεροι γιατροί για τη συγκεκριμένη υπηρεσία. Όλα αυτά είναι βέβαια γνωστά. Οι διαπιστώσεις δεν έχουν πλέον νόημα, χρειάζονται αποφάσεις και μέτρα που θα καθιστούν το δημόσιο σύστημα υγείας λειτουργικό. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων στο χώρο της δημόσιας υγείας ήταν μια από τις βασικότερες προεκλογικές εξαγγελίες της Ν.Δ. και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο καιρός όμως περνά και η κυβέρνηση παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες δεν έχει παρουσιάσει ακόμα κανένα σχέδιο επίλυσης των προβλημάτων.

Η καθυστέρηση δεν είναι τυχαία. Τα συμφέροντα στο χώρο της υγείας είναι μεγάλα τόσο εκτός όσο και εντός του δημόσιου συστήματος υγείας. Η ανάγκη τήρησης ισορροπιών του τρόμου δυσχεραίνουν τη δυνατότητα χειρισμών που θα επιφέρουν ριζική αναμόρφωση του συστήματος και ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Το δημόσιο σύστημα και συνολικά η παροχή υγείας χρειάζεται να στηθεί από μηδενική βάση, αυτό όλοι το ομολογούν, αλλά κανένας δεν το τολμά για να μην συγκρουστεί με τα κατεστημένα συμφέροντα στο χώρο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο φοβόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να κινούμαστε στη σημερινή θλιβερή κατάσταση. Το κράτος -δηλαδή εμείς με τους φόρους μας- θα χρηματοδοτεί ένα δημόσιο σύστημα υγείας και από την άλλη τσέπη ξανά εμείς θα πληρώνουμε για να μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στην αυτονόητη παροχή να μας δει ένας γιατρός!