Νομοσχέδια, όπως αυτό για τα ομόφυλα ζευγάρια που ψηφίστηκε την Πέμπτη, αναδεικνύουν τους νέους διαχωρισμούς μεταξύ προόδου και συντήρησης. Οι παλιοί διαχωρισμοί δεν υφίστανται. Το ΚΚΕ μαζί με τους ακροδεξιούς, τους θρησκόληπτους και τους ψεκασμένους βρέθηκε στην ίδια πλευρά με τα ίδια φοβικά επιχειρήματα και τους αφορισμούς. Στο εσωτερικό των «κομμάτων εξουσίας» έγινε ο κακός χαμός, με σειρά βουλευτών να εξαρτούν την ψήφο τους, με το πολιτικό κόστος που θα προκύψει, από την παρέμβαση του τοπικού μητροπολίτη. Μέσα σε αυτό το πανηγύρι δεν θα μπορούσαν να λείψουν και αυτοί που εκμεταλλεύονται ευαίσθητα ζητήματα για να προωθήσουν την προσωπική τους ατζέντα.
Η χώρα παρά ταύτα έκανε ένα βήμα μπροστά γιατί υπάρχει ακόμα μια ισχυρή διακομματική πλειοψηφία, η οποία αντιλαμβάνεται ότι η κοινωνία δεν κινδυνεύει από τα δικαιώματα των μειοψηφιών. Η «πυρηνική οικογένεια» δεν απειλείται από αυτό που κάνουν οι άλλοι, αλλά από τον δικό της τρόπο λειτουργίας.
Ο χριστιανισμός και ο μουσουλμανισμός έχουν την ίδια σκληρή στάση απέναντι στους ομοφυλόφιλους, δεν κινδυνεύουν από τις ιδιαιτερότητες αλλά από τη δική τους υποκρισία.
Η υπόθεση με το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών θυμίζει την ιστορία με την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, το οποίο πριν από μερικά χρόνια είχε αναχθεί σε μέγα πατριωτικό - ταυτοτικό ζήτημα. Ο χρόνος απέδειξε ότι κανένας δεν έπαθε τίποτα από τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στην ταυτότητα. Η συγκεκριμένη αντίθεση καλλιεργήθηκε για να εξυπηρετηθούν πολιτικά συμφέροντα και να στηθούν σκοταδιστικές αντιλήψεις.
Αυτοί που συνωστίζονταν στις ουρές να υπογράψουν για το δημοψήφισμα των ταυτοτήτων έκαναν πολιτική καριέρα και κυβέρνησαν τον τόπο μέχρι τη χρεοκοπία του 2009. Αυτοί που κούναγαν τα λάβαρα στις λαοσυνάξεις αναπαράγουν πλέον ό,τι συνωμοσιολογική σαχλαμάρα βρουν μπροστά τους ακολουθώντας επιδέξιους κήρυκες.
Το βέβαιο είναι ότι όπως ξεχάστηκε η υπόθεση των ταυτοτήτων, έτσι θα ξεπεραστεί και η υπόθεση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Το ίδιο έγινε και με τον πολιτικό γάμο, τη μοιχεία και την προίκα. Οι κοινωνίες προχωρούν μπροστά αφήνοντας πίσω όσους θεωρούν την ακινησία παράδοση. Καμία παράδοση δεν κινδυνεύει από τις μειοψηφίες και κανένα δικαίωμα δεν μπορεί να μπαίνει στη ζυγαριά της πλειοψηφίας.
Το πρόβλημα της χώρας προφανώς και δεν είναι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και η αντίθεση του παπά της ενορίας. Ο παπάς ορθά υπερασπίζεται το δόγμα του και το κράτος καλά κάνει, στο πλαίσιο της ανεξιθρησκείας του, να δίνει το δικαίωμα στον καθένα να παντρεύεται. Το ξεκαθάρισμα των ρόλων είναι απαραίτητο, για να δούμε τα σημαντικά ζητήματα που είναι μπροστά μας. Η χώρα έχει ανάγκη από συγκρότηση ενός μετώπου πολιτικής λογικής που θα ασχολείται με τα πραγματικά προβλήματα και θα οδηγεί τους πολίτες στην ευημερία.
Τα τελευταία χρόνια όλες οι ανεπτυγμένες κοινωνίες της Δύσης αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, που οδηγούν στον αποκλεισμό των αδυνάτων και έχουν ευνοήσει τον νεοσυντηρητισμό. Η αδυναμία διατύπωσης αξιόπιστης και εφαρμόσιμης εναλλακτικής πρότασης για την οικονομία ενισχύει τη ρητορική κατά των μεταναστών και του πολυπολιτισμού των ανοικτών κοινωνιών και συνόρων. Η αναβίωση του παλιού έθνους - κράτους και των παραδόσεων διακινείται ως το ασφαλές καταφύγιο, που θα προστατεύσει τους αδυνάτους και θα δώσει λύση στα προβλήματα οικονομικής στασιμότητας. Η διάψευση των προσδοκιών των οπαδών του Brexit φρέναρε προσωρινά τη δημιουργία κινήματος διάλυσης της Ε.Ε., αλλά τα «εθνικά μέτωπα» σε όλες τις χώρες ενισχύονται οδηγώντας σε διαλυτική παραλυσία. Η πιθανή επικράτηση Τραμπ στις ΗΠΑ αναμένεται να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τις δυνάμεις του συνωμοσιολογικού συντηρητισμού.
Τα όσα συνέβησαν στο ελληνικό πολιτικό σύστημα με αφορμή το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών είναι δηλωτικά του νέου διαχωρισμού. Τα κόμματα δεν είναι ενιαία, ενώ η πρόοδος και η συντήρηση επαναπροσδιορίζονται με βάση τα νέα ζητήματα στην οικονομία και την κοινωνία. Ο Σαμαράς με τον Κουτσούμπα δεν συμφωνούν μόνο στο ζήτημα για τα ομόφυλα ζευγάρια αλλά και για τον προστατευτισμό στην οικονομία. Ο έλεγχος μέσω του κεντρικού σχεδιασμού είναι ο κοινός τους στόχος στο όνομα πάντα του λαού και του συμφέροντός του. Είναι η αντίληψη που θέλει τον λαό να χρειάζεται καθοδήγηση για τα πάντα, ακόμα και για το πώς και με ποιον θα παντρευτεί!
panagopg@gmail.com
