Το ερώτημα αφορά μόνο τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και όχι όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, γιατί είμαι σίγουρος ότι στην Ελλάδα οι περισσότεροι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αριστεροί πιστεύουν ότι ο Κώστας Σημίτης είναι όχι μόνο δεξιός, αλλά και περισσότερο φιλελεύθερος από τη μακαρίτισσα τη Μάργκαρετ Θάτσερ.
Μετά απ' αυτή την πρώτη αναγκαία διευκρίνιση -και προκειμένου να γλιτώσω από εμπαθή σχόλια πρώην φιλοσοβιετικών κνιτών, που μετά την παταγώδη κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού έχουν αποθέσει όλες τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ- οφείλω να υπενθυμίσω επίσης ότι προσωπικά δεν ψήφισα ποτέ ΠΑΣΟΚ και ότι πάντοτε τήρησα κριτική έως επιθετική στάση απέναντι σε όλες τις “πράσινες” κυβερνήσεις. Ομως, σε καμία περίπτωση δεν πέρασε από το μυαλό μου να χαρακτηρίσω δεξιά την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου που κατέλαβε το 1981 την εξουσία με... ακροαριστερά συνθήματα όπως το “Εξω οι βάσεις του θανάτου” και “Εξω από την ΕΟΚ”. Επίσης δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό να χαρακτηρίσω τη “Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη” σοσιαλδημοκρατικό μανιφέστο, ούτε να θεωρήσω ρεβιζιονιστικές τις φιλικές σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με οργανώσεις όπως η PLO, επειδή δεν υπηρετούσαν την ισλαμική επανάσταση όπως η Χαμάς.
Αντιθέτως και πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη, που σε αυτή την περίπτωση ταυτίζεται με την κυρίαρχη αστική αντίληψη, οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου όχι μόνο ήταν αριστερές, αλλά κινήθηκαν και πέρα από τα αριστερά όρια της τότε ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Από την άλλη πλευρά βέβαια, η φιλοσοβιετική ελληνική Αριστερά θεωρεί αριστερά μόνο τα κομμουνιστικά κόμματα και γι' αυτό μάλλον διαφωνεί με την παραπάνω πρόταση. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το ΚΚΕ θεωρεί ρεβιζιονιστικό κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρεί ρεβιζιονιστικό κόμμα το... ΚΚΕ. Ουσιαστικά η ελληνική Αριστερά θυμίζει τις γνωστές ρώσικες κούκλες, που όταν ανοίγεις τη μία βρίσκεις μέσα της μία άλλη πιο μικρή ριζοσπαστική μπαμπούσκα. Με άλλα λόγια: Αν αύριο η οικονομία χρεοκοπήσει στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ, όπως χρεοκόπησε στα χέρια του ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ θα ετοιμάσει την... πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Αν πάλι μεθαύριο η οικονομία ξαναχρεοκοπήσει στα χέρια του ΚΚΕ, τότε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα ετοιμάσει την... πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Κάπως έτσι η αριστερή πολιτική μένει πάντα στο απυρόβλητο και η Αριστερά καθαγιάζεται, αφού σύμφωνα με αυτή την ακολουθία δεν υπήρξαν και δεν θα υπάρξουν ποτέ αποτυχημένες αριστερές κυβερνήσεις - αφού όποιος κυβερνά είναι δεξιός και ρεβιζιονιστής. Ετσι λοιπόν, αντί να ασκείται κριτική στα λάθη των αριστερών κυβερνήσεων, καθόμαστε και συζητάμε σοβαρά κατά τα άλλα για την επικείμενη πρώτη ελληνική αριστερή κυβέρνηση που θα κλείσει τον κύκλο της μεταπολίτευσης και θα βάλει την Ελλάδα στο γαλαξία του σοσιαλισμού.
Βεβαίως όλη αυτή η συζήτηση θα περιοριζόταν μεταξύ των φίλων του ΚΚΕ (μ-λ) αν στην Ελλάδα υπήρχε αξιόπιστο αστικό κόμμα και αν η ελληνική Δεξιά δεν εξακολουθούσε να εκφράζει και να υπηρετεί μόνο αντιδραστικές και αναχρονιστικές κοινωνικές δυνάμεις. Ετσι κι αλλιώς στην Ελλάδα εθνική αστική τάξη δεν υπάρχει και, πλην ελαχίστων έντιμων δεξιών πολιτικών που επιχείρησαν μάταια να εκσυγχρονίσουν οικονομικά και κοινωνικά τη χώρα, οι υπόλοιποι δεξιοί υπηρέτησαν με φανατισμό το ρουσφέτι, την οικογενειοκρατία, την αναξιοκρατία, το ραγιαδισμό και την οπισθοδρόμηση. Ολα αυτά πάντα στο όνομα του πατριωτισμού, της θρησκείας και της οικογένειας, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από πατριδοκαπηλία, υποκρισία και νεποτισμός. Το δεξιό αυτό ιδεολόγημα, στο οποίο χωρούν μόνο οι “καλοί Ελληνες” του Μάκη Βορίδη, όχι μόνο αφήνει πάντα απέξω όσους επιθυμούν αξιοκρατία και ίσες ευκαιρίες για όλους, αλλά δίνει και ώθηση σε αριστερά κινήματα που, ενώ δεν έχουν καμία διαφορετική πολιτική πρόταση, αρκεί να συγκρουστούν με το “Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια” για να καταλάβουν άκοπα την εξουσία.
Για να μη γελιόμαστε: Οπως τη δεκαετία του 1970 η κωμικοτραγική χούντα των συνταγματαρχών και η ανίκανη να εκσυγχρονιστεί Δεξιά έφεραν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, έτσι και τώρα οι ανίκανες ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας φέρνουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Οπως τότε κανένας δεν ασχολιόταν με το οικονομικό πρόγραμμα και τα ακροαριστερά συνθήματα του ΠΑΣΟΚ, έτσι και τώρα κανένας δεν ασχολείται με όσα λέει και κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως και τότε έτσι και τώρα, η καταστροφική Δεξιά φέρνει στο προσκήνιο μια Αριστερά που δεν έχει τίποτα περισσότερο να προσφέρει στην κοινωνία, από το να την απαλλάξει από αυτή τη Δεξιά.
Οπως φαίνεται, η ελληνική Αριστερά είναι καταδικασμένη να... κυβερνά έστω και χωρίς πρόγραμμα, γιατί ακόμα και χωρίς πρόγραμμα μοιάζει λιγότερο επικίνδυνη από την καταστροφική Δεξιά του ΕΝΦΙΑ και των “καλών Ελλήνων”.
lathanasis@yahoo.gr
Θανάσης Λαγός
