Κυριακή, 26 Ιουνίου 2011 11:38

Η εγκληματικότητα στην ύπαιθρο και οι εύκολοι αφορισμοί

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

 

Η εγκληματικότητα στην ύπαιθρο αποτελεί εδώ και χρόνια το μεγάλο πρόβλημα των κατοίκων. Οι αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην αγροτική παραγωγή από τη μια πλευρά και η ηλικιακή σύνθεση του πληθυσμού που μένει πλέον σε χωριά και κωμοπόλεις από την άλλη, δημιουργούν ένα εντελώς νέο περιβάλλον. Τα πράγματα στην ύπαιθρο δεν έχουν σήμερα καμία σχέση με το χθες και οι αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην κοινωνική συγκρότηση είναι κολοσσιαίες. Η οικονομική ζωή στην ύπαιθρο στηρίζεται στη δουλειά και τον ιδρώτα κυρίως των αλλοδαπών εργατών. Οι ηλικιωμένοι κάτοικοι φροντίζονται από αλλοδαπές οικιακές βοηθούς. Η πραγματικότητα αυτή περνά απαρατήρητη από τους περισσότερους οι οποίοι βλέπουν το πρόβλημα ως στενό ζήτημα αστυνόμευσης και καταλήγουν σε εύκολες ξενοφοβικές κορώνες.

Η οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί επιβάλλει έτσι άλλον τρόπο προσέγγισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες και οι αλλοδαποί κάτοικοι της υπαίθρου. Η λύση προφανώς και δεν είναι ένα πογκρόμ διώξεων κατά των αλλοδαπών  που ζητούν διάφοροι «Ελληνάρες» στα καφενεία γιατί τότε θα υπάρξει οικονομική και ανθρωπιστική κατάρρευση. Είναι επίσης λάθος να αποδίδεται η εγκληματικότητα αποκλειστικά και μόνο στους αλλοδαπούς μιας και όπως έχει πολλές φορές αποδειχθεί, άλλοι είναι οι πρωταγωνιστές μικρών και μεγάλων παραβατικών πράξεων. Οι μικροκλέφτες χάλκινων, σιδερένιων και άλλων αντικειμένων είναι έργο γνωστών φτωχοδιάβολων που προϋπήρχαν των αλλοδαπών και οι οποίοι όντως έχουν  τα τελευταία χρόνια αποθρασυνθεί ρημάζοντας την ύπαιθρο, αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων που αφορούν στην γκετοποίηση και την περιθωριοποίηση της συγκεκριμένης ομάδας πληθυσμού. Οι ληστείες και οι σοβαρότερες εγκληματικές πράξεις είναι έργο συμμοριών κακοποιών στις οποίες μετέχουν Ελληνες και βέβαια αλλοδαποί. Ολα αυτά είναι φυσικά  γνωστά αλλά και σε αυτό το θέμα περισσεύουν οι εύκολοι αφορισμοί.

Οι τοπικοί παράγοντες όλα αυτά τα χρόνια βολεύονταν με  γενικούς αφορισμούς κατά των ξένων και της έλλειψης αστυνόμευσης. Οι επιστολές πήγαιναν και έρχονταν αλλά το πρόβλημα συνέχισε να διογκώνεται γιατί προφανώς δεν ήξερε γραφή και ανάγνωση. Στις περσινές εκλογές οι περισσότεροι δημοτικοί άρχοντες είχαν ως βασική τους εξαγγελία την αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας των κατοίκων του δήμου τους. Υπόσχεση βέβαια έδιναν για να κερδίσουν το χειροκρότημα αλλά σχέδιο δεν είχαν. Αποτέλεσμα, αμέσως μετά τις εκλογές άρχισαν τις επιστολές και τις συσκέψεις καταλήγοντας σε αναμασήματα και εύκολες διαπιστώσεις για ανάγκη …αύξησης της αστυνόμευσης. Χαρήκαμε πολύ, δηλαδή, για τη γνωριμία!

Οι τοπικοί παράγοντες η αλήθεια είναι ότι  δεν είναι και δεν πρέπει να μετατραπούν σε  σερίφηδες. Μπορούν όμως να συμβάλουν αποφασιστικά στην υποβοήθηση του έργου της Αστυνομίας, χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες τους και τη γνώση τους για τις τοπικές συνθήκες. Η παρουσία, για παράδειγμα δημοτικών υπαλλήλων ή αστυνόμων σε πάρκο κωμόπολης,  στα παγκάκια του οποίου γίνεται περίεργο «νταραβέρι» μέρα μεσημέρι, δεν είναι κάτι δύσκολο. Η καταγραφή των αναγκών για εποχικούς εργάτες και η συντονισμένη «εισαγωγή» και διαμονή τους είναι το άλλο μεγάλο ζήτημα στο οποίο μπορούν οι δημοτικές αρχές να συμβάλουν πολλαπλώς. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να βρουν δέκα χώρους, να τους εξοπλίσουν με τα απαραίτητα και να φιλοξενούνται εκεί, καταγεγραμμένοι και με φροντίδα, εποχικοί εργάτες που τώρα μένουν ανεξέλεγκτα από εδώ και από εκεί. Δίνοντας με αυτόν τον τρόπο απάντηση  σε ένα από τα βασικά ζητήματα που θα αποκαταστήσει σε μεγάλο βαθμό το αίσθημα ασφάλειας. Είναι μεγάλη υπόθεση να γνωρίζει ο κάθε ηλικιωμένος στην ύπαιθρο ότι αυτός που πήρε να του κάνει μια δουλειά στο κτήμα έχει όνομα και επώνυμο το οποίο το γνωρίζει, έστω ανεπισήμως, μια αρχή. Αυτό είναι τεράστιο ζήτημα για όλους. Οταν διασφαλιστούν τόσο βασικά ζητήματα μπορεί με άνεση μετά να επέμβει η Αστυνομία «μαζεύοντας» αυτούς που ασκόπως γυρνούν παριστάνοντας τους εργάτες, κατοπτεύοντας χώρους, προετοιμάζοντας μικρές ή μεγάλες επιδρομές. Τώρα τι να μαζέψει; Το σύμπαν όλο; Αλλά ακόμα και αν αυτό συμβεί τότε ποιος θα μαζέψει τις ελιές και τα καρπούζια; Μήπως τότε έχουμε νέες επιστολές για το κόστος παραγωγής; Με τις επιστολές μεταβίβασης του προβλήματος σε άλλους δεν λύθηκε ποτέ κανένα πρόβλημα.

panagopg@gmail.com

 

Τελευταία τροποποίηση στις Κυριακή, 05 Αυγούστου 2012 20:08

NEWSLETTER