Χρειάστηκε περίπου ένας χρόνος για να καταλήξει η κυβέρνηση στις ρυθμίσεις σχετικά με την εκλογή των Περιφερειακών Ενώσεων Δήμων. Φυσικά και δεν πρόκειται για καμία… φοβερή και τρομερή ιστορία, με αποτέλεσμα να αναρωτιέται κάποιος για τους λόγους μιας τέτοιας καθυστέρησης. Νομίζουμε όμως ότι είναι σαφείς: Επεδίωξε να μην υπάρχει ουσιαστικά συνομιλητής στα μέτρα υλοποίησης του "Καλλικράτη" και πολύ περισσότερο συλλογική αντίδραση στην εφαρμογή του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου στην αυτοδιοίκηση. Πρόκειται για εκτίμηση που στηρίζεται στον αλαζονικό τρόπο με τον οποίο πολιτεύτηκε το υπουργείο Εσωτερικών που αρνήθηκε να δει την πραγματικότητα και τα προβλήματα που δημιουργούνται από τον τρόπο εφαρμογής της μεταρρύθμισης στο χώρο της αυτοδιοίκησης, σε συνδυασμό και με την πολιτική των "αιματηρών" περικοπών σε αυτό το χώρο (όπως και γενικότερα φυσικά). Στην πολιτική τίποτε δεν είναι τυχαίο, ειδικά όταν ασκείται με αυτό τον τρόπο που απαιτεί περιορισμό των συλλογικών αντιδράσεων σε όλα τα μήκη και πλάτη της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας.
Εκλογές για τα συλλογικά όργανα μέχρι τις 31 Οκτωβρίου και οι ζυμώσεις για την Πελοπόννησο συντόμως παίρνουν τέλος, αν δεν έχει ήδη κλείσει ο κύκλος. Στην περιοχή οι συσχετισμοί είναι κάτι παραπάνω από σαφείς και ασφαλώς η εκλογή προέδρου είναι εσωτερική υπόθεση της Νέας Δημοκρατίας που κυριαρχεί συντριπτικά στους δήμους. Εδώ όμως υπάρχουν σύνθετα προβλήματα καθώς ο πρόεδρος της Περιφερειακής Ενωσης Δήμων συγκεντρώνει μεγάλη δύναμη αλλά ταυτοχρόνως και μεγάλες ευθύνες. Κατ’ αρχήν είναι ουσιαστικά ισότιμος συνομιλητής με τον περιφερειάρχη εκπροσωπώντας το σύνολο των καλλικρατικών δήμων που έχουν πλέον ειδικό βάρος στην πολιτική ζωή. Ως εκ τούτου πολλά θα κριθούν από τις σχέσεις της Νέας Δημοκρατίας με τον Πέτρο Τατούλη και τι θα… επιδιώκει από τις σχέσεις των δύο παραγόντων. Αλλά και από τον τρόπο που σκοπεύει να λειτουργήσει με τους ανθρώπους της η Νέα Δημοκρατία στο χώρο της αυτοδιοίκησης, απέναντι στην κυβέρνηση.
Από την άλλη πλευρά ο πρόεδρος της Περιφερειακής Ενωσης Δήμων λογικά θα είναι υποχρεωμένος να κινείται σε όλη την περιοχή, να βρίσκεται συχνά στην έδρα της, να συντονίζει την κίνηση των δημάρχων και να παράγει πολιτική για τη συλλογική έκφραση. Ενας τέτοιος ρόλος είναι εξαιρετικά δύσκολος με δεδομένες τις μεγάλες υποχρεώσεις αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δήμοι. Αν αυτό είναι το ιδανικό στην άλλη άκρη υπάρχει το… διακοσμητικό του ρόλου πλην όμως ουσιαστικό στην εποχή της "επικοινωνίας": Μια προβεβλημένη θέση που εξασφαλίζει δημοσιότητα, φιλοτεχνεί προφίλ και δημιουργεί προϋποθέσεις πολιτικής αναρρίχησης. Ετσι και αλλιώς πάντως, μια τέτοια θέση ο οποιοσδήποτε μπορεί να την αξιοποιήσει και προς όφελος του δήμου τον οποίο διευθύνει.
Από όσα προαναφέρθηκαν γίνεται προφανές πως τίποτε δεν είναι μονοσήμαντο σε αυτή την υπόθεση, η επιλογή προσώπου και η στάση που θα κρατήσει στη συνέχεια είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος στο πολιτικό γίγνεσθαι της περιοχής. Το κρίσιμο για την αυτοδιοίκηση όμως, είναι ο τρόπος με τον οποίο θα πολιτευτεί η διοίκηση της Ενωσης, οι στόχοι που θα βάλει και οι τρόποι με τους οποίους θα τους διεκδικήσει.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr