Με τα πρώτα πυροτεχνήματα την Παρασκευή, άρχισαν να... σκάνε και τα τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας. Σε μια περίοδο κατά την οποία καθημερινά οι πολίτες έρχονται σε όλο και περισσότερο δύσκολη θέση, η αντίδραση αυτή είναι απολύτως δικαιολογημένη. Χωρίς καμία αμφιβολία ήταν μια δαπάνη πολυτελείας, συνοδευόμενη μάλιστα από ένα εξαιρετικά σημαντικό ποσό για… διαφήμιση και προβολή των εκδηλώσεων. Ο πολίτης βεβαίως κατά βάση βλέπει μόνο τα πυροτεχνήματα και η αντίδραση είναι άμεση.
Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι το γεγονός πως ήδη από το 2009 υπήρχαν αντιδράσεις και στους κόλπους του Δημοτικού Συμβουλίου, και προτάσεις να ενισχυθεί το Κοινωνικό Παντοπωλείο με τα χρήματα που πήγαιναν για… φρου φρου κι αρώματα. Η δημοτική αρχή όμως δεν πήρε υπόψη της ούτε τις παρατηρήσεις δημοτικών παραγόντων αλλά ούτε και τις αντιδράσεις. Δείχνει απλώς ότι δεν μπορεί να αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης και την εξαιρετικά άσχημη θέση στην οποία έχουν περιέλθει πάρα πολλές οικογένειες. Καταφέρνει ακόμη και να διώχνει κόσμο από την πλατεία που υποτίθεται πως είναι το επίκεντρο των εκδηλώσεων. Και διώχνει εκείνο τον κόσμο που έχει περισσότερη ανάγκη κάποιες χαρούμενες στιγμές. Κανένας δεν σκέφτεται ότι από τις φτωχές οικογένειες δεν περισσεύουν τα ευρώ για το καρουζέλ και δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποφεύγουν την πλατεία για να γλυτώσουν το χαράτσι.
Στις συνθήκες που βιώνουν οι πολίτες, οφείλουν οι δημοτικοί άρχοντες να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στη μιζέρια μιας θεοσκότεινης πόλης, από την αρχοντοχωριάτικη αντίληψη της πολυτέλειας που διακατέχει το δήμο στις εκδηλώσεις του. Ασφαλώς και πρέπει να είναι όσο γίνεται περισσότερο ζωντανή η πόλη, αλλά και το χωριό του δήμου. Και για να γίνει αυτό δεν χρειάζονται παράτες και πολυτέλειες, αλλά απλές εκδηλώσεις με το ελάχιστο κόστος και τη μεγάλη κινητοποίηση όλων των δυνάμεων που μπορεί να προσφέρουν. Από τη Φιλαρμονική και τις Σχολές Τέχνης του δήμου μέχρι ερασιτεχνικούς ομίλους, μεμονωμένους καλλιτέχνες, κινήσεις αλληλεγγύης και ό,τι άλλο μπορεί να γεννήσει η φαντασία των απλών ανθρώπων τις ημέρες της γιορτής. Και όλα αυτά απλωμένα στις γειτονιές και τα χωριά, έτσι ώστε να αισθανθούν οι άνθρωποι ότι κάποιοι σκέπτονται και γι’ αυτούς.
Η πόλη και τα χωριά χρειάζονται κλίμα γιορτινό αλλά απλό και χωρίς διακρίσεις. Οι καιροί αλλάζουν και θα πρέπει να αλλάξουν επίσης οι συμπεριφορές κι οι πολιτικές. Πέρα από εμφανείς σκοπιμότητες που δεν μπορούν να τις κρύψουν κάποιες δικαιολογίες, μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού αδυνατεί να αλλάξει περπατησιά και να απαλλαγεί από νοοτροπίες του παρελθόντος. Και αυτό συνιστά ένα πρόβλημα, του οποίου η εμφάνιση στις γιορτινές εκδηλώσεις αποτελεί ίσως την παρωνυχίδα - καθώς υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά πράγματα που απαιτούν διαφορετική διαχείριση.
Η... γκρίνια δεν είναι ό,τι το καλύτερο μέσα στις γιορτές, και με δεδομένο το γενικό κλίμα. Οταν όμως διαπιστώνεις ότι η σπατάλη συνεχίζεται, δεν μπορείς να την αποφύγεις. Οταν όλοι καταλάβουμε τη σημασία που έχουν τα απλά πράγματα στην καθημερινότητα των πολιτών, τότε ίσως κατορθώσουμε να ενεργήσουμε και διαφορετικά.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr