Και αυτό για να δικαιολογήσει την εμμονή στην ονομασία απαντώντας στις δικαιολογημένες αντιδράσεις των παραγωγών της Μεσσήνης για το όνομα που θα δοθεί. Οι τοπικοί παράγοντες δυστυχώς κάνουν ό, τι είναι δυνατόν προκειμένου να πολλαπλασιαστεί η δυσπιστία για τις προθέσεις τους και η ένταση της αντίθεσης ανάμεσα στη Μεσσήνη και την Καλαμάτα. Δεν μου αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας και ως εκ τούτου δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάποιου είδους σκοπιμότητα, αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν γίνονται λανθασμένες κινήσεις οι οποίες οδηγούν τελικά σε αντιπαλότητα.
Ο αντιπεριφερειάρχης από τη θέση του και με την ιδιότητα του γεωπόνου, γνωρίζει πολύ καλά ότι η περιοχή στην οποία κατά βάση καλλιεργείται η πατάτα είναι αυτή της Μεσσήνης και των γύρω χωριών. Το προϊόν αυτό για ιστορικούς λόγους ταυτίστηκε με την πόλη, έγινε (καλώς ή κακώς) μονοκαλλιέργεια και πωλείται σε μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων ως "πατάτα Μεσσήνης". Αν ξεκινήσουμε με αφετηρία εκείνο που "πουλάει" κατά τη λογική του κ. Αλευρά, αβίαστα θα καταλήξουμε ότι πατάτα πουλάει το όνομα "Μεσσήνη".
Ασφαλώς την πρωτοβουλία είχε ο συνεταιρισμός της Καλαμάτας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να δεσμευτούν το προϊόν και το τυχόν όνομα από αυτό το γεγονός. Προσωπικά θεωρώ ότι σχετικά με το μέλλον του προϊόντος, η συζήτηση σχετικά με το όνομα είναι "περί όνου σκιάς". Πρόκειται για μια καλλιέργεια η οποία αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα τα οποία δεν "θεραπεύονται" με την ονομασία προέλευσης. Αίφνης το ζήτημα των ελληνοποιήσεων που ετέθη στη συζήτηση η οποία έγινε στο Διοικητήριο, ελάχιστη σχέση μπορεί να έχει με την ονομασία προέλευσης. Και για τεχνικούς και για ουσιαστικούς λόγους. Αλλού είναι το πρόβλημα, έχει να κάνει με την ριζική εξυγίανση του κυκλώματος εμπορίας που είναι ένα από τα σημαντικότερα για τους παραγωγούς όλης της περιοχής.
Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους τους παράγοντες ότι η ανοιξιάτικη πατάτα έχει μπει στο μάτι του κυκλώνα. Η οικονομική κρίση σπρώχνει όλο και περισσότερο τους καταναλωτές στο φθηνό προϊόν. Το κόστος της καλλιέργειας όμως είναι εξαιρετικά υψηλό σε σχέση με πατάτες που παράγονται σε άλλες χώρες ή εποχές. Η τιμή της δεν μπορεί να συμπιεστεί άλλο και ως εκ τούτου η καλλιέργεια θα αντιμετωπίζει όλο και περισσότερες πιέσεις. Χωρίς την αντιστροφή της σημερινής πορείας που οδηγεί σε ανθρωπιστική κρίση, το μέλλον της ανοιξιάτικης πατάτας φαντάζει δυσοίωνο.
Υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα προς συζήτηση για την καλλιέργεια και την οικονομία της περιοχής, αλλά και μια ορισμένη βιασύνη να κλείσει το θέμα της ονομασίας προέλευσης. Για να έχει το εγχείρημα επιτυχία θα χρειαστεί τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση τόσο στο όνομα όσο και στις δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν οι παραγωγοί που απλώνονται στο νότιο τμήμα της μεσσηνιακής πεδιάδας, στην "Μακαρία γη" των αρχαίων που αποτελεί ενοποιητικό παράγοντα και όνομα εν χρήσει.

Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr