Τετάρτη, 13 Μαρτίου 2013 08:02

Πολύ… αλμυρή η ανάπλαση

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)

Δεν θα πρέπει να είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι… έχασαν τα μαλλιά τους διαβάζοντας χθες ότι ο προϋπολογισμός της μελέτης για την ανάπλαση 780 τετραγωνικών μέτρων στο δυτικό πεζοδρόμιο της Αριστομένους, από τη Φραντζή μέχρι την Ξενοφώντος, κάνει λόγο για κόστος 310.000 ευρώ.

Φυσικά για να βγει ο προϋπολογισμός έχουν χρησιμοποιηθεί κάποιες παράμετροι που ορίζονται από τη νομοθεσία σχετικά με την τιμολόγηση εργασιών και υλικών. Αυτό όμως προσδιορίζει τη νομιμότητα των διαδικασιών και όχι την ουσία της υπόθεσης. Και επειδή κάποιος μπορεί να σπεύσει για να παρατηρήσει ότι στον προϋπολογισμό θα υπάρξει έκπτωση, θα πρέπει να σημειώσουμε τα δύο ενδεχόμενα:
- Το πρώτο είναι να δοθεί μεγάλη έκπτωση, πράγμα που σημαίνει ότι οι παράμετροι τιμολόγησης είναι εκτός τόπου και χρόνου, για λόγους που θα έπρεπε να έχουν ήδη ερευνηθεί πλήρως. Και είναι μια μεγάλη ιστορία αυτή, όπως όλοι αντιλαμβάνονται.
- Το δεύτερο είναι να δοθεί μικρή έκπτωση, και για το έργο να χρειαστεί πραγματικά ένα τεράστιο ποσό με τα σημερινά δεδομένα, γεγονός που συνιστά κοινωνική πρόκληση.
Η πρώτη παρατήρηση που θα θέλαμε να κάνουμε αφορά το γεγονός ότι από το δήμο δίνεται προτεραιότητα σε ένα αποσπασματικό έργο, το οποίο δεν αφορά την πόλη, αλλά έναν μικρό αριθμό ιδιοκτητών και χρηστών συγκεκριμένης της περιοχής. Δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε την όψη της ούτε την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Η δεύτερη παρατήρηση σχετίζεται με τις προτεραιότητες που θέτουν οι αρμόδιοι του δήμου: Αν σε ολόκληρη την πόλη το κυρίαρχο ζήτημα είναι οι αναπλάσεις πεζοδρομίων, τότε θα πρέπει να... πάρουμε τα όρη και τα βουνά κατά τη λαϊκή έκφραση.
Η τρίτη παρατήρηση αφορά τον προγραμματισμό των έργων, που τελικά αποτελεί όχι αποτέλεσμα ολοκληρωμένου σχεδίου μετά από εξαντλητική συζήτηση στα βουλευόμενα όργανα, αλλά με προσωπική επιλογή των παραγόντων της δημοτικής αρχής που δεν περνάει απαρατήρητη από την τοπική κοινωνία.
Η τέταρτη είναι γενικότερη και συνδέεται με τον τρόπο… κατανάλωσης των χρηματοδοτικών προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και φυσικά αυτό δεν αφορά μόνο το Δήμο Καλαμάτας, καθώς σε όλη τη χώρα δαπανώνται αθροιστικά πολύ μεγάλα ποσά για επεμβάσεις οι οποίες δεν παράγουν ουσιαστικά κανένα αποτέλεσμα για την κοινωνία. Το γεγονός ότι σε τέτοιου είδους έργα απασχολείται προσωρινά ένας κόσμος... δεν συνιστά από μόνο του και απάντηση σε αυτές τις παρατηρήσεις. Γιατί αυτός ο κόσμος θα μπορούσε να απασχοληθεί σε έργα πολύ μεγαλύτερης χρησιμότητας. Και επιπλέον ένα πολύ μεγάλο ζήτημα είναι το κατά πόσον υπάρχει αυστηρός εργοταξιακός έλεγχος, έτσι ώστε οι αμοιβές και η ασφάλιση να είναι σύμφωνες με το νόμο και να καταβάλλονται πραγματικά.
Δυστυχώς το σύστημα τοπικής εξουσίας από… παράδοση κλείνει τα αυτιά του σε εκείνα που δεν του αρέσουν ή δεν υπηρετούν τις δικές του σκοπιμότητες. Ο "έρωτας" με τις αναπλάσεις είναι τόσο αθεράπευτος όσο και ανεξήγητος. Και δίνει αφορμές για κάθε είδους εικασίες κι ερμηνείες κατά περίπτωση.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 12 Μαρτίου 2013 19:03
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Ο δρόμος και τα φώτα Δε φτάνει η… ανάπλαση »