Ο κάμπος και η ευρύτερη περιοχή είναι χώρος στον οποίο αλωνίζουν τα κυκλώματα της παρανομίας στα οποία διαπλέκονται τσιγγάνοι και "λαϊκοί" που εκμεταλλεύονται το ιδιότυπο καθεστώς εκτεταμένου γκέτο σε επαφή με τους οικισμούς και τη βιομηχανική περιοχή. Πρόκειται για μια περιοχή που αποτελεί πλέον άβατο τις νύχτες και είναι γεμάτη παγίδες τις ημέρες. Τα εγκλήματα που έγιναν τα τελευταία χρόνια σε αυτή την περιοχή -με μια δίκη να είναι ήδη σε εξέλιξη- έρχονται να επιβεβαιώσουν με εκκωφαντικό τρόπο την εκτίμηση αυτή. Και τα πρεζόνια που κάνουν οχτάρια τις νύχτες στο δρόμο Ασπρόχωμα - Μεσσήνη ψάχνοντας για τη δόση τους υποδεικνύουν και την περιοχή στην οποία επιζητούν την ανακούφιση από την κόλαση της εξάρτησης που ζουν. Η παταγωδώς αποτυχημένη πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος των ναρκωτικών αποτελεί το υπόστρωμα πάνω στο οποίο αναπτύσσεται η παραβατικότητα που σταδιακά εξελίσσεται σε σκληρή εγκληματικότητα.
Υπάρχει όμως και η άλλη όψη: Λίγη ώρα αργότερα μετά την ειδοποίηση του φίλου, είδα ένα ζευγάρι τσιγγάνων σε κτήμα περιοχής κοντά στην Καλαμάτα να καίει τα κλαριά εξασφαλίζοντας το μεροκάματο. Και πιο κάτω μια εξαιρετικά τρυφερή σκηνή εξελισσόταν στο κέντρο της πόλης. Ενα ζευγάρι νεαρών τσιγγάνων που έσπρωχνε το καροτσάκι με τις γλάστρες για πούλημα, ξάπλωνε σε αυτό το μωράκι που κουβαλούσε μαζί του στον αγώνα του μεροκάματου και το μετέτρεπε σε κρεβάτι. Στην πλατεία άλλος πουλούσε μπαλόνια, ενώ τους δρόμους περιδιάβαινε τσιγγάνα με καλάθια κάθε μεγέθους. Αυτές οι εικόνες και πολλές ακόμη που μπορεί να συναντήσει κάποιος στους δρόμους της πόλης μόνο τυχαίες δεν είναι. Δείχνουν ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που δίνει τη μάχη της επιβίωσης προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί δεξιότητες και δυνατότητες που ανακαλύπτει. Μια διαπίστωση η οποία δείχνει και την κατεύθυνση στην οποία θα πρέπει να κινηθεί η Πολιτεία προκειμένου να δώσει διέξοδο σε μια κοινωνία που ζει κάτω από άθλιες συνθήκες και βιώνει την περιφρόνηση και την απαξία. Είναι ο δρόμος της εκπαίδευσης σε εργασίες που μπορεί να δώσουν μεροκάματο, η αξιοποίηση των δεξιοτήτων που από παράδοση έχουν οι τσιγγάνοι, των κινήτρων και διευκολύνσεων για την ανάπτυξη νόμιμης οικονομικής δραστηριότητας στο εμπόριο, τη γεωργία και την ανακύκλωση των υλικών.
Προσωπικά είμαι αντίθετος στις λογικές της "ενσωμάτωσης" των τσιγγάνων. Απέναντι σε αυτές βγάζουν μια άμυνα για την υπεράσπιση του τρόπου ζωής της "φυλής" η οποία οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα. Ως εκ τούτου θα πρέπει να αναζητηθεί ένας τρόπος προσέγγισης που θα παίρνει υπόψη του τη διαφορετικότητα, πέρα από ιδεοληψίες και ρατσιστικές αντιλήψεις. Σε αυτό το πεδίο θα δοκιμαστεί και η ικανότητα των δημοτικών αρχόντων να παράγουν πολιτική στα δύσκολα. Ο εύκολος δρόμος είναι η προεκλογική εξαγορά και η μετεκλογική επικήρυξη των τσιγγάνων. Και έχει οδηγήσει πλέον στο απόλυτο αδιέξοδο.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr
