Η κίνηση αυτή θα πρέπει να αθροιστεί σε πλήθος άλλων οι οποίες έχουν προηγηθεί από ομάδες ποδηλατών ή και συλλόγους και έχουν δημιουργήσει ένα "ρεύμα" στην κατεύθυνση αυτή. Η κρίση και ο ατελής (αλλά και προβληματικός) ποδηλατόδρομος είχαν τη δική τους συμβολή για το αποτέλεσμα που είναι ορατό πλέον καθημερινά. Ολο και περισσότεροι επιλέγουν για τη μετακίνηση το ποδήλατο παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες στην πόλη μόνο ως αντίξοες μπορούν να χαρακτηριστούν. Τη σημασία του χαρακτηρισμού των συνθηκών την αντιλαμβάνονται όσοι χρειάζεται να κινηθούν στο οδόστρωμα, καθώς στους δρόμους της πόλης έχει επιβληθεί η "δικτατορία του αυτοκινήτου". Δεν υπάρχουν ζώνες για την κίνηση των ποδηλάτων, η κατάσταση του οδοστρώματος σε πλείστες όσες περιπτώσεις είναι επιεικώς θλιβερή και ο χώρος που αφήνουν τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα παρεμποδίζει την συνύπαρξη ποδηλάτων και οχημάτων.
Χρειάστηκαν χρόνια διαμαρτυριών για να κατασκευαστεί την τελευταία στιγμή ο αρτηριακός ποδηλατόδρομος με όλα τα προβλήματα που παρουσιάζει από κάθε άποψη. Αλλά παρά τις διακηρύξεις "υπέρ ποδηλάτου" από τους δημοτικούς παράγοντες, μόνο αυτό φαίνεται πως δεν έχουν στο μυαλό τους. Δαπανούν τεράστια ποσά για αναπλάσεις αλλά αφήνουν στα αζήτητα και την βελτίωση του ποδηλατόδρομου και την επέκταση μέχρι το "Φιλοξένια" αλλά και την κατασκευή άλλων που θα καταλήγουν από την περιφέρεια στον αρτηριακό.
Ενδεικτικό του "ενδιαφέροντος" που υπάρχει από το δήμο είναι το γεγονός ότι στην περιοχή της πλατείας δεν υπάρχει κανένα σημείο στο οποίο μπορεί κάποιος να ασφαλίσει στοιχειωδώς το ποδήλατο. Και έτσι καταλήγουμε όλοι να τα δένουμε σε στύλους φωτισμού, σήματα Τροχαίας, ακόμη και δέντρα προκειμένου να μην κάνουν φτερά εν ριπή οφθαλμού. Διαφορετικά θα πρέπει να τα αφήσουμε σε σημείο που υπάρχει οπτική επαφή, εμποδίζοντας πεζούς και καταστήματα.
Τα πράγματα είναι απλά: Οι συμβολικές κινήσεις είναι ευπρόσδεκτες αλλά ο δήμος πρέπει να αντιληφθεί το τεράστιο πλεονέκτημα της κίνησης με ποδήλατο και να πάρει τα αντίστοιχα μέτρα. Είναι αφελές να θεωρεί κάποιος ότι θα υπάρξει κάποια στιγμή η δυνατότητα κατασκευής ποδηλατόδρομων σε όλο το μήκος και το πλάτος της πόλης. Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι ζωτικό χώρο σε δρόμους προσαγωγής στον κεντρικό ποδηλατόδρομο. Πράγμα που σημαίνει ότι κατά μήκος τους θα απαγορευτεί η στάθμευση και αυτό ασφαλώς συνιστά μια πολιτική απόφαση με ανάλογο κόστος αλλά πολύ μεγάλο κοινωνικό και περιβαλλοντικό όφελος.
Ως εκ τούτου ο δήμος οφείλει να ανοίξει το κεφάλαιο "κίνηση με ποδήλατο", να προσδιορίσει μέσα από ποιους δρόμους θα φθάνει ο πολίτης από τις συνοικίες στο κέντρο, πού θα κατασκευαστεί ποδηλατόδρομος, πού θα οριστεί επί του οδοστρώματος ζώνη κίνησης ποδηλάτων, πού αυτή θα είναι προστατευμένη και με ποιον τρόπο. Ετσι γίνεται παντού όπου δίνεται σημασία στην κυκλοφορία με το ποδήλατο. Με τη μόνη διαφορά ότι εκεί οι ποδηλατόδρομοι προστατεύονται από τις αρχές και γίνονται σεβαστοί από τους πολίτες.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr
