Επί θύραις η αλλαγή στην Κοινή Αγροτική Πολιτική αλλά στην Ελλάδα επικρατεί… άκρα του τάφου σιωπή. Με τις νέες ρυθμίσεις, την περιφερειοποίηση των επιδοτήσεων, την κατανομή τους σε πολύ μεγαλύτερες εκτάσεις και καλλιέργειες, τη μείωση του συνολικού τους όγκου, τους περιβαλλοντικούς και άλλους περιορισμούς θα έρθουν τα πάνω κάτω.

Πολύ φοβόμαστε ότι στην ύπαιθρο δεν έχει γίνει αντιληπτό τι πρόκειται να συμβεί και όποιες ρυθμίσεις αποφασιστούν θα προκαλέσουν σοκ. Το πρόβλημα για Μεσσηνία και Λακωνία είναι τεράστιο καθώς σε αυτούς τους νομούς εισρέουν μεγάλα ποσά για τις επιδοτούμενες σήμερα καλλιέργειες. Ελαιόλαδο και σταφίδα στη Μεσσηνία, ελαιόλαδο και πορτοκάλια στη Λακωνία κυριαρχούν και επιδοτούνται.

Τα σενάρια που συζητούνται στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης είναι χαρακτηριστικά για το πρόβλημα που θα εμφανισθεί στους δύο νομούς, οι οποίοι ανήκουν σε αυτούς που θα πληγούν περισσότερο ενώ άλλοι θα ωφεληθούν. Ξεχάστε τα ιστορικά δικαιώματα με τα οποία δινόταν μέχρι τώρα η επιδότηση και πάμε στην επιδότηση ανά στρέμμα όλων των καλλιεργειών και των βοσκοτόπων με τρία σενάρια:

1) Το πρώτο σενάριο, όπως το επεξεργάστηκε η Ομάδα Εργασίας του υπουργείου, είναι να θεωρηθεί ολόκληρη η χώρα ως μία περιφέρεια και να ισχύει ενιαία ενίσχυση, με αφετηρία τα 16,7 ευρώ το στρέμμα. Στη συνέχεια να γίνουν αυξομειώσεις ανάλογα με το είδος της καλλιέργειας και να λαμβάνεται υπόψη η απόδοση κάθε καλλιέργειας και οι εργατοώρες απασχόλησης που απαιτεί. Το μοντέλο αυτό μοιάζει με εκείνο που ισχύει και δεν αναμένεται να φέρει μεγάλες αλλαγές, δεν είναι όμως αυτό που προτιμάται.

2) Το δεύτερο σενάριο προβλέπει ότι η Ελλάδα χωρίζεται σε τρεις περιφέρειες, ανάλογα με το σημερινό μέσο ύψος ενίσχυσης ανά στρέμμα παίρνοντας ως μονάδα τον πρώην νομό.

- Η πρώτη περιφέρεια αποτελείται από τους νομούς των οποίων το μέσο ύψος ενίσχυσης είναι μικρότερο από το 85% του μέσου όρου της χώρας.

- Η δεύτερη περιφέρεια αποτελείται από τους νομούς των οποίων το μέσο ύψος ενίσχυσης είναι μεταξύ 85% και 115% του μέσου όρου όλης της χώρας.

- Η τρίτη περιφέρεια αποτελείται από τους νομούς των οποίων το μέσο ύψος ενίσχυσης είναι πάνω από το 115% του μέσου όρου ολόκληρης της χώρας.

Σε αυτή την περίπτωση στην πρώτη περιφέρεια θα γίνει αύξηση των πόρων, έτσι ώστε να καλυφθεί η διαφορά από το μέσο όρο ενίσχυσης στο σύνολο της Ελλάδας. Οι πόροι που απαιτούνται για αυτή την αύξηση θα προέλθουν από αντίστοιχη μείωση των πόρων της τρίτης περιφέρειας που περιλαμβάνει τις ενότητες με υψηλή ενίσχυση. Στη δεύτερη περιφέρεια θα διατηρηθεί το σύνολο των πόρων αμετάβλητο.

3) Το τρίτο σενάριο προβλέπει τον χωρισμό της επικράτειας σε δύο ή τέσσερις περιφέρειες, με βάση όμως την έκταση και όχι το ύψος των υφιστάμενων επιδοτήσεων. Σε αυτή την περίπτωση εξετάζονται πέντε υποσενάρια, όπου η Ελλάδα χωρίζεται είτε σε βοσκοτόπους και καλλιεργήσιμες εκτάσεις είτε σε ορεινές και πεδινές περιοχές, είτε σε συνδυασμό αυτών των δύο κριτηρίων.

Και σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιείται ένα «εργαλείο» μεταφοράς πόρων για να απαλύνει τις ανισότητες που θα δημιουργηθούν, ωστόσο «όλο το παιχνίδι» παίζεται στο ποιο ποσοστό των πόρων θα μεταφερθεί.

Για όλα αυτά δεν γίνεται καμία δημόσια συζήτηση και ο αιφνιδιασμός των αγροτών προβλέπεται… απόλυτος. Κανένα κόμμα δεν έχει κάνει γνωστές τις προτάσεις του ενώ οι αγροτικές οργανώσεις δείχνουν να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Την ίδια στιγμή στην Ισπανία οι αντιδράσεις των ελαιοπαραγωγικών οργανώσεων είναι έντονες καθώς απειλείται η καλλιέργεια και το αίτημα είναι να συνεχιστούν οι επιδοτήσεις όπως και σήμερα.

Από την τελική επιλογή που θα γίνει κρίνεται ίσως ακόμη και το μέλλον της αγροτικής οικονομίας σε Μεσσηνία και Λακωνία. Ως εκ τούτου οι πολιτικοί και αγροτικοί παράγοντες θα πρέπει να ενεργοποιηθούν, να συγκροτήσουν θέση και να διεκδικήσουν λύσεις οι οποίες θα αποτρέψουν την οικονομική καταστροφή.