Το γεγονός αυτό αναμφισβήτητα θα επηρεάσει την τοπική οικονομία και τον προσανατολισμό της, αλλά αυτό θα γίνει σταδιακά καθώς όλοι κινούνται διστακτικά ανιχνεύοντας την κατάσταση που διαμορφώνεται εν μέσω κρίσης και τον τρόπο που αυτή μεταβάλλεται. Και αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα καθώς κανένας δεν έχει μπει στον κόπο να μελετήσει σε βάθος τη συνθετότητα του θέματος και τις ενδεχόμενες τάσεις στο μέλλον. Ολοι δηλώνουν ικανοποίηση αλλά κανένας δεν γνωρίζει προς τα πού κινούνται τα πράγματα και τι θα πρέπει να περιμένουν πραγματικά σε βάθος χρόνου, έτσι ώστε να κάνουν και τις απαραίτητες κινήσεις. Η εκπόνηση μιας τέτοιας μελέτης θα έπρεπε να έχει απασχολήσει προ πολλού την αυτοδιοίκηση και τους επαγγελματικούς φορείς, αλλά η θεωρία του "ό,τι κάτσει" είναι πλέον κυρίαρχη στη λογική των παραγόντων, καθώς μάλιστα δεν φαίνεται να υπάρχει ουσιαστική συνεργασία για το μέλλον του τόπου. Αντιθέτως εμφανίζονται διχαστικά φαινόμενα και αντιθέσεις καθώς από τη μια πλευρά δεν υπάρχει σχέδιο και από την άλλη ο καθένας έχει κατά νου να κατοχυρώσει τη δική του θέση στο σύστημα τοπικής εξουσίας.
Η Περιφερειακή Ενότητα λειτουργεί ως το μακρύ χέρι της ηγετικής ομάδας που κουμαντάρει τις υποθέσεις της Περιφέρειας και οι παράγοντες δεν κάνουν ρούπι αν δεν έχουν έγκριση, σε καμία περίπτωση δεν έχουν πείσει ότι παίζουν ρόλο στις αποφάσεις και τις επιλογές. Οι δήμαρχοι ενδιαφέρονται πρωτίστως για την επανεκλογή τους και δεν καταφέρνουν να συνεννοηθούν για στοιχειώδη πράγματα, πολύ δε περισσότερο να συγκρουστούν ή και να απαιτήσουν από την περιφερειακή και κεντρική εξουσία. Οι επαγγελματικοί φορείς δείχνουν να βρίσκονται σε κατάσταση κρίσης, που πάει πολύ μακρύτερα από την εμφανή διαλυτική εικόνα του Επιμελητηρίου. Κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι φυσιολογικό πλέον να μην υπάρχει σχέδιο και ο καθένας να κινείται με ισχυρές δόσεις πολιτικής ιδιοτέλειας, η οποία εκφράζεται με τους πλέον διαφορετικούς τρόπους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαμάχη για τους… δρόμους και για το ποιος έχει δικαίωμα να ενδιαφέρεται και να μιλάει. Η οποία φυσικά δεν οδηγεί πουθενά ούτε διευκολύνει έτσι ώστε να ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση στους κόλπους της τοπικής κοινωνίας. Ολα αυτά μοιραία οδηγούν στη διαπίστωση ότι δεν υπάρχει συλλογική εκπροσώπηση της Μεσσηνίας με ένα ελάχιστο επιδιώξεων με ιεραρχημένους στόχους των οποίων θα επιδιώκεται η υλοποίηση ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους για οποιονδήποτε. Μια τέτοια διαπίστωση σε πρώτη ανάγνωση μπορεί να φαντάζει "τοπικιστική", αλλά κανένας δεν πρέπει να παραβλέπει ότι η εξουσία κάνει παιχνίδια επιδιώκοντας να διαιρέσει, να ενσωματώσει και τελικά να υποτάξει την τοπική έκφραση. Και η ενότητα έκφρασης ενός χώρου ο οποίος επηρεάζεται από μια σειρά έργων υποδομής λόγω εγγύτητας των διαφορετικών περιοχών και αναλογικής διάχυσης των αποτελεσμάτων από την κατασκευή τους, είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία και καθόλου τοπικιστική επί της ουσίας.
Ως εκ τούτου είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε για μια ακόμη φορά θέματα που έχουν απασχολήσει πολλές φορές την τοπική επικαιρότητα, αλλά οι παράγοντες δείχνουν αδιαφορία η οποία μόνον έκπληξη μπορεί να δημιουργεί.
Το αεροδρόμιο της Καλαμάτας αποδεικνύεται ημέρα με την ημέρα ότι μπορεί να γίνει σημαντικός συγκοινωνιακός κόμβος, η κίνηση διευρύνεται συνεχώς αλλά εδώ και πολλά χρόνια έχει εγκαταλειφθεί η προσπάθεια αναβάθμισης των υποδομών του. Ολη η φροντίδα της Περιφέρειας είναι στραμμένη στη δημιουργία νέου αεροδρομίου στην Τρίπολη και οι περιφερειακοί παράγοντες της πλειοψηφίας στη Μεσσηνία δεν τολμούν ούτε να θέσουν θέμα.
Το λιμάνι της Καλαμάτας χρειάζεται επεμβάσεις προκειμένου να είναι ευχερής και ασφαλής η προσέγγιση των κρουαζιερόπλοιων, αλλά αυτές που προγραμματίζονται ουσιαστικά αποτελούν παρεμβάσεις εξωραϊσμού. Μια μεγάλη δυνατότητα που ενισχύεται από το γεγονός ότι σε ελάχιστη απόσταση υπάρχει αεροδρόμιο, μένει στα χαρτιά την ώρα που όλοι οι τοπικοί παράγοντες… βγάζουν λόγους.
Η Ολυμπία Οδός είναι κρίσιμης σημασίας για το ρόλο της Καλαμάτας και της ευρύτερης περιοχής ως αφετηρίας για ταξιδιωτικό τουρισμό σε όλη την Πελοπόννησο, αλλά οι παράγοντες σιωπούν εκκωφαντικά για προφανείς λόγους. Το εσωτερικό οδικό δίκτυο είναι στα μαύρα του τα χάλια, τα έργα μετέωρα, δεν υπάρχει καμία ιεράρχηση και φυσικά σε τέτοιο περιβάλλον αναπτύσσονται πάσης φύσεως παιχνίδια.
Είναι φανερό ότι υπάρχει η βάση ενός σχεδίου. Παράγοντες διατεθειμένοι να παλέψουν ενωμένα την υπόθεση δεν υπάρχουν και αυτό μόνον ως θλιβερό μπορεί να χαρακτηριστεί.
