Κάνοντας μια περιήγηση στο Διαδίκτυο τις τελευταίες ημέρες, διαβάσαμε ένα ενδιαφέρον κείμενο στο olivenews.gr και το παραθέτουμε:
«Η ελιά και ο τουρισμός μπορούν να γίνουν μεγάλα ατού στην οικονομία μιας χώρας. Ο τουρισμός με αντικείμενο την συγκομιδή της ελιάς είναι ένα νέο αγροτουριστικό πρότζεκτ... πού αλλού; Στην Ιταλία.
Στην Τοσκάνη διοργανώνεται και φέτος η εκδήλωση "Ιταλική Συγκομιδή", όπου τουρίστες, προερχόμενοι από κάθε γωνιά της γης, μαζεύουν τις ελιές και θα παρακολουθούν τη διαδικασία παραγωγής ελαιολάδου σε τοπικό ελαιοτριβείο. Η αγροτουριστική εκδήλωση θα διαρκέσει από τις 28 Οκτωβρίου μέχρι τις 5 Νοεμβρίου, στις περιοχές Valdarno και Casentino της Τοσκάνης. Στον ελαιώνα Casa Falcioni, σε μια έκταση 40 στρεμμάτων οι τουρίστες θα μαζέψουν τις ελιές με τον παραδοσιακό τρόπο, με το χέρι δηλαδή και στη συνέχεια θα παρακολουθήσουν όλη της διαδικασία της παραγωγής ελαιολάδου, στο παραδοσιακό ελαιοτριβείο της επιχείρησης.
Επιστρέφοντας οι τουρίστες κουβαλούν μαζί τους, εκτός από την εμπειρία και τις αναμνήσεις, άλλο ένα μοναδικό αναμνηστικό. Ενα μπουκάλι ελαιόλαδο από τις ελιές που μάζεψαν με τα ίδια τους τα χέρια.
Πρόκειται για ένα ιδιωτικό πρότζεκτ, που ωστόσο έχει όλη την κρατική στήριξη και προβολή στο εξωτερικό, καθώς η ελιά και ο τουρισμός στην Ιταλία αποτελούν βαριά οικονομικά χαρτιά, που οι αρμόδιοι δεν αφήνουν επ' ουδενί να μείνουν ανεκμετάλλευτα».
Συνεχίζοντας την αναζήτηση στο αρχείο βρήκαμε ένα ανάλογο κείμενο που είχε γραφτεί το Νοέμβριο του 2013 σε αυτήν εδώ τη στήλη και ανέφερε:
«Η διαδικασία συλλογής έχει ήδη ξεκινήσει σε ορισμένες περιοχές, και σε λίγο κάμποι και βουνά της Μεσσηνίας θα αντιλαλούν από τους ήχους των αλυσοπρίονων. Μπορεί να μην είναι και τόσο… παραδοσιακός ο ήχος αυτός, αλλά τα μηχανήματα ήρθαν να κάνουν πιο εύκολη τη ζωή των αγροτών και να αυξήσουν την παραγωγικότητα της εργασίας. Τα μηχανήματα ασφαλώς δεν αλλάζουν ούτε την παράδοση ούτε την ποιότητα των προϊόντων, αρκεί η χρήση τους να είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές. Κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μάλιστα μπορούν να βελτιώσουν και την ποιότητα, μειώνοντας το χρόνο από τη συλλογή του καρπού μέχρι την έκθλιψη.
Πρώτες σκέψεις, που γεννήθηκαν από μια ανάρτηση σε ταξιδιωτικό διαδικτυακό τόπο με θέμα "Μαθαίνουμε τα πάντα για τη συγκομιδή της ελιάς". Και εδώ έρχεται ο αγροτουρισμός: "Οι αγροτικές ασχολίες δίνουν τον τόνο και καλούν τον επισκέπτη να συμμετάσχει στο πανηγύρι της γης. Το μάζεμα της ελιάς κυριαρχεί αυτόν τον καιρό, ενώ έχει ενσωματωθεί στο πλέγμα των τουριστικών δράσεων του αγροτουρισμού-οικοτουρισμού και ως εναλλακτική επιλογή των διακοπών κοντά στη φύση". Αλλά και η περιγραφή πρότυπων αγροτουριστικών καταλυμάτων, τα οποία "προσφέρουν στους φιλοξενούμενούς τους τη δυνατότητα συμμετοχής στο μάζεμα της ελιάς, στο πλαίσιο ενός οδοιπορικού σε δραστηριότητες και αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής. Σε ένα περιβάλλον λιτό αλλά άνετο, με τοπικό χρώμα, και για αυλή τους απέραντους ελαιώνες, ο επισκέπτης ανανεώνει τη γνωριμία του με τη φύση και έρχεται σε επαφή με όλη τη διαδικασία της συγκομιδής. Ετσι, μπορεί ο καθένας, εφόσον το επιθυμεί, να μαζέψει τις ελιές με κάποια από τις πανάρχαιες μεθόδους συλλογής τους, βοηθώντας από μια μέρα έως και κάποιες εβδομάδες"».
Πρωτοβουλίες με ομοιότητες και διαφορές, οι οποίες όμως αναδεικνύουν την ανάγκη ολοκληρωμένων αγροτουριστικών δράσεων με τη στήριξη της αυτοδιοίκησης ειδικά στη Μεσσηνία. Μια περιοχή της οποίας η παραγωγή επιτρέπει την ανάπτυξη προγραμμάτων σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του χρόνου. Κάποτε θα πρέπει να σταματήσουμε να απαγγέλλουμε δυνατότητες και να αρχίσουμε το μέτρημα αποτελεσμάτων. Αλλά αυτή είναι δουλειά εκείνων που ζήτησαν και πήραν την ψήφο των πολιτών για να τους… σώσουν. Η εντολή νωπή και ξανοίγεται λαμπρό το πεδίον της δόξης. Μπορούν να το καταλάβουν οι τοπικοί άρχοντες;
Ηλίας Μπιτσάνης
