Ο καιρός περνάει και αναρωτιέται κανένας ποιο είναι το σχέδιο για την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Η λαϊκή σοφία προειδοποιεί ότι "όπου ακούς πολλά κεράσια, κράταγε μικρό καλάθι" και φυσικά κανένας δεν έδωσε ιδιαίτερη βάση στις αοριστολογίες και τις υποσχέσεις των υποψηφίων πριν από τις εκλογές. Πέρασε όμως καιρός από τότε και ήρθε η ώρα του… ταμείου. Το οποίο μέχρι τώρα αποδεικνύεται άδειο, καθώς δεν έχει αναληφθεί καμία πρωτοβουλία η οποία να δείχνει ότι πράγματι υπάρχει ένα σχέδιο στη βάση του οποίου θα κινηθούν οι περιφερειακοί παράγοντες για να υλοποιήσουν τα όσα επαγγέλθηκαν για να εισπράξουν την ψήφο των πολιτών. Ολα είναι χύμα, κάποιοι προσπαθούν να συμμαζέψουν την κατάσταση στους νομούς, κάποιοι άλλοι επιχειρούν να στήσουν τους δικούς τους μηχανισμούς δημιουργώντας "ιεραρχία των εκλεκτών" στις υπηρεσίες και οι περισσότεροι θεωρούν πως θα μας αναπτύξουν… από τηλεοράσεως.
Οι φυγόκεντρες τάσεις και οι κόντρες στην πλειοψηφία δεν μπορούν να κρυφτούν και είναι φανερό πως δεν υπάρχει θεσμικό "κουμάντο" στις σοβαρές υποθέσεις της Περιφέρειας. Σε έναν τόσο κρίσιμο νέο θεσμό "κουμάντο" δεν μπορεί να γίνει με φιλικές… γροθιές στο στομάχι, δεν μπορεί να γίνει με αυλή εξωθεσμικών παραγόντων, δεν μπορεί να γίνει με παράγοντες φορείς αντιλήψεων επιπέδου καφενείου (επιεικώς). Δυστυχώς αυτό γίνεται μέχρι τώρα και δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι στο άμεσο μέλλον. Οι αντιδράσεις που υπάρχουν γι’ αυτό το κλίμα είναι εμφανείς, όπως εμφανές είναι και το γεγονός ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν ενιαία στάση: Ορισμένοι επιζητούν την εύνοια του ηγεμονικού περιβάλλοντος προσβλέποντας σε μερίδιο στη νομή της εξουσίας.
Τα μέχρι σήμερα στοιχεία από τη δραστηριότητα της Περιφέρειας δείχνουν κατ’ αρχήν ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο για την Πελοπόννησο, υπήρχαν απλώς θεωρητικά κείμενα τα οποία δεν έχουν εφαρμογή στο έδαφος της πραγματικότητας. Η μόνη πρωτοβουλία που έχει αναληφθεί είναι αυτή με τη διαχείριση των σκουπιδιών η οποία για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά. Πέρα από την αοριστολογία των… παραμέτρων με τα οποία θα προκηρυχθεί ο διαγωνισμός, δεν υπάρχει καμία συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο προκειμένου να παρουσιαστεί το θέμα και να υπάρξει τεκμηρίωση της ορθότητας οποιασδήποτε διαδικασίας επιλεγεί. Τα περί συμβάσεων παραχώρησης για νέους δρόμους στην Πελοπόννησο αποτελούν απλώς ιδέες οι οποίες δεν μπορούν να υλοποιηθούν με οποιαδήποτε μορφή στις σημερινές συνθήκες. Ούτε διόδια μπορούν να τοποθετηθούν σε επαρχιακούς δρόμους, ούτε τα ποσά από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (το οποίο έχει συρρικνωθεί δραματικά) είναι επαρκή για την αποπληρωμή τους.
Ως εκ τούτου στο αναπτυξιακό πεδίο απομένουν οι εξωθεσμικές διαβουλεύσεις του περιφερειάρχη Πέτρ. Τατούλη για κρίσιμα θέματα της Περιφέρειας όπως η αγροτική οικονομία και ο τουρισμός. Ενέργειες απλού εντυπωσιασμού που δεν παράγουν κανένα αποτέλεσμα, αντιθέτως οδηγούν σε απώλεια πολύτιμων εργατοωρών. Ο καθένας από τους προσκεκλημένους παίρνει μέρος στη "διαβούλευση" με τις καλύτερες των προθέσεων, αλλά βρίσκεται πάντα μπροστά στο ίδιο σκηνικό εδώ και χρόνια: Προτάσεις επί προτάσεων από τη σκοπιά του καθενός και αδυναμία της πολιτικής εξουσίας να ενσωματώσει την αγωνία και την εμπειρία των ανθρώπων της δουλειάς, σε ένα συνεκτικό σχέδιο δράσης.
Εννοείται βεβαίως ότι οι παράγοντες της Περιφέρειας ακολουθούν την δοκιμασμένη συνταγή της ανάπτυξης μέσω της τηλεόρασης, από την οποία λύνουν όλα τα προβλήματα, σπεύδουν να συμπαρασταθούν στους δοκιμαζόμενους πολίτες και αναλαμβάνουν τη… διαμεσολάβηση με την κεντρική εξουσία.
Ετσι χωρίς σχέδιο πορεύεται η Πελοπόννησος στα πρώτα βήματα λειτουργίας του νέου θεσμού, ο οποίος είχε φορτωθεί με πλήθος υποσχέσεων και προσδοκιών που φαντάζουν σήμερα ανεκπλήρωτες.

belias@internet.gr