Μάλιστα κατά την ταπεινή μου άποψη και παρά τις προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί, η επένδυση των υδροδρομίων είναι υπερεκτιμημένη και θα προσφέρει ελάχιστα στην αναπτυξιακή προσπάθεια της Μεσσηνίας. Αντίθετα θα μπορούσε να προσφέρει πάρα πολλά η δημιουργία ιδιωτικών μαρινών τόσο στις ακτές του Μεσσηνιακού Κόλπου όσο και στις ακτές του Ιονίου.
Ανεξάρτητα όμως από τις μεγάλες προσδοκίες και τις υποδομές στην πραγματική οικονομία, τα τελευταία χρόνια στη Μεσσηνία έχει συντελεστεί μια πραγματική επανάσταση, αλλά τα αποτελέσματά της δεν είναι απολύτως ορατά εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής αστάθειας. Συγκεκριμένα στη Μεσσηνία την τελευταία δεκαετία έχουν δημιουργηθεί πραγματικά καλά καταστήματα εστίασης και ψυχαγωγίας που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα ευρωπαϊκά. Ετσι καλύφθηκε ένα τεράστιο έλλειμμα που υπήρχε στο νομό και το οποίο ξεχνούν επιμελώς οι νοσταλγοί του… παλιού καλού καιρού. Υπενθυμίζω ότι τον “παλιό καλό καιρό” με το ζόρι έβρισκες 4-5 μαγαζιά σε όλη τη Μεσσηνία που πληρούσαν τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και παροχής υπηρεσιών. Αντιθέτως υπήρχαν πολλά μαγαζιά με τριτοκοσμικές τουαλέτες και ένα σερβιτόρο για πενήντα πελάτες. Ευτυχώς όμως το εφιαλτικό παρελθόν δεν επιστρέφει όσο και να το νοσταλγούν οι λάτρεις του “παλιού καλού καιρού”
Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι παραμένει ανεκμετάλλευτη ακόμα η λειτουργία δεκάδων καλών καταστημάτων στη Μεσσηνία και ότι τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να γίνουν βήματα ανάδειξής τους. Από εκεί και πέρα τοπικοί άρχοντες και επιχειρηματική κοινότητα πρέπει να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να συζητήσουν σοβαρά ένα τοπικό συμβόλαιο συνεργασίας και ανάπτυξης. Για παράδειγμα: Δεν μπορεί η δημοτική αρχή Καλαμάτας να τραβάει κίτρινες γραμμές και όποιον… πάρει ο χάρος. Στην άλλη πλευρά οι επιχειρηματίες πρέπει να αφήσουν ελεύθερους κοινόχρηστους χώρους για πεζούς και λουόμενους γιατί στο τέλος θα μείνουν χωρίς πελάτες. Και οι δύο πλευρές πρέπει να αντιληφθούν ότι η ανάπτυξη δεν θα έρθει με υδροπλάνο. Θα έρθει με σκληρή δουλειά και συνεννόηση.
Θανάσης Λαγός
