Σύμφωνα με την ίδια έκθεση και βάσει στοιχείων από διεθνείς οργανισμούς:

- Τα 3 από τα 10 ευρώ που θα έπρεπε να εισπράττονται από τον ΦΠΑ μπαίνουν στις τσέπες επιτήδειων.

- Εάν η Ελλάδα εισέπραττε τον ΦΠΑ, τον φόρο εισοδήματος και τις ασφαλιστικές εισφορές με την αποτελεσματικότητα των χωρών του ΟΟΣΑ, τα φορολογικά έσοδα θα αυξάνονταν σχεδόν κατά 5% του ΑΕΠ.

- Μέσα στα μνημόνια η Ελλάδα χάνει σταθερά το 28% με 31% των δυνητικών εσόδων του ΦΠΑ. Χειρότερη χρονιά το 2013, όταν χάθηκαν συνολικά 8,5 δισ. ευρώ

- Το 1,6% των φορολογούμενων (120.000) καλούνται να πληρώσουν 2,7 δισ. ευρώ, δηλαδή το 29,5% του συνολικού φόρου εισοδήματος.

Σύμφωνα, τώρα, με τους συντάκτες της έκθεσης, ως βασικές αιτίες της φοροδιαφυγής εντοπίζονται: Η πολυνομία-πολυπλοκότητα του φορολογικού συστήματος. Η ανασφάλεια δικαίου που δημιουργείται σε φορολογουμένους, αλλά και σε υπαλλήλους της φορολογικής διοίκησης κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Η συνεχόμενη αύξηση του φορολογικού βάρους. Η μη ύπαρξη πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση του φαινομένου.

Ολα αυτά, που αναφέρονται σε ρεπορτάζ του protothema.gr, είναι γνωστά όχι μόνο στη σημερινή κυβέρνηση, αλλά και σε όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. Ομως το κομματικό κράτος, ειδικά μάλιστα τις τελευταίες δεκαετίες, έχει επιλέξει να κάνει τα στραβά μάτια στη φοροδιαφυγή, με αντάλλαγμα τις ψήφους των φοροφυγάδων που είναι περισσότερες από τις ψήφους των συνεπών φορολογούμενων. Με τον τρόπο αυτό, κάποιοι πληρώνουν για όλους. Ετσι κάθε νέα αύξηση της φορολογίας αποδεκατίζει τα ίδια κορόιδα, χωρίς να επηρεάζει τη φοροδιαφυγή και χωρίς τελικά να αυξάνει τα κρατικά έσοδα. 

Για να λέμε λοιπόν την αλήθεια: Στη Ελλάδα φόρους πληρώνει μόνο όποιος δεν μπορεί να φοροδιαφύγει. Ακόμα και οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και φυσικά οι επιχειρηματίες πληρώνουν φόρους μόνο για τα εισοδήματα που είναι δύσκολο να κρύψουν από την Εφορία. Για παράδειγμα, ένας μισθωτός που έχει και εισόδημα από κάποιο ακίνητο δηλώνει όλο το μισθό του αλλά κρύβει το ποσό του ενοικίου - αν όχι όλο, τουλάχιστον ένα μεγάλο ποσοστό. Επίσης κάποιος συνταξιούχος που έχει εισόδημα και από αγροτικές καλλιέργειες θα δηλώσει τη σύνταξη και θα αποφύγει να κόψει τιμολόγια για το λάδι που πούλησε. Τέλος, τόσο οι ελεύθεροι επαγγελματίες όσο και οι ατομικές επιχειρήσεις που δεν απασχολούν εργαζόμενους έχουν εκατομμύρια λόγους να μην κόψουν καμία απόδειξη. Ως αποτέλεσμα όλους τους φόρους τους πληρώνουν τελικά μόνο οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί που δεν συμπληρώνουν το εισόδημά τους από άλλες πηγές, κι αυτοί γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Εννοείται ότι αν κάποτε αποκτήσουν εισόδημα από άλλη πηγή, θα κάνουν κι αυτοί ό,τι περνάει από το χέρι τους για να φοροδιαφύγουν - ώστε να διαθέσουν το συμπληρωματικό τους εισόδημα για την απόκτηση αγαθών και υπηρεσιών υψηλότερης ποιότητας, που δεν μπορεί να τους προσφέρει το κράτος. 

Το παράδοξο εδώ είναι ότι πολλοί -αν όχι οι περισσότεροι- φοροφυγάδες αναζητούν μια θέση για να βολευτούν στο... Δημόσιο, και είναι έτοιμοι να φωνάξουν στις κάμερες «πού είναι το κράτος» όταν θα αποκλειστούν στα χιόνια επειδή δεν έβαλαν αλυσίδες στα λάστιχα του αυτοκινήτου τους. Σε αντίθεση λοιπόν με ό,τι πιστεύουν οι φιλελεύθεροι, οι περισσότεροι Ελληνες δεν φοροδιαφεύγουν γιατί διαφωνούν με την αύξηση των κρατικών δαπανών, αλλά απλώς επειδή θέλουν το κράτος-πατερούλης να συντηρηθεί με τα λεφτά... των άλλων. Σε αντίθεση επίσης με ό,τι πιστεύουν οι σοσιαλιστές, οι περισσότεροι Ελληνες δεν φοροδιαφεύγουν επειδή δεν απολαμβάνουν υψηλής ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες, αλλά απλώς επειδή... μπορούν. 

Οι Ελληνες, γενικότερα, δεν φοροδιαφεύγουν για ιδεολογικούς λόγους: Φοροδιαφεύγουν γιατί γνωρίζουν ότι το ασυνάρτητο κράτος τους δεν θα τους τιμωρήσει, και ότι τα κόμματα θα παζαρέψουν την ψήφο τους με αντάλλαγμα ρυθμίσεις και διαγραφή χρεών. Αν υπήρχε πολιτική βούληση, η φοροδιαφυγή θα είχε περιοριστεί από τον... περασμένο αιώνα. Δυστυχώς όμως, όλα τα κόμματα εξουσίας, ενώ δήλωναν ότι θα την “πατάξουν”, τελικώς αγόραζαν ψήφους πουλώντας ρυθμίσεις και διαγραφές προστίμων. 

Αν κάποιος θελήσει στο μέλλον να περιορίσει τη φοροδιαφυγή, δεν χρειάζεται να προβληματιστεί πολύ. Το πρώτο όμως που θα πρέπει να κάνει είναι να δημιουργήσει έναν νέο ελεγκτικό μηχανισμό, με νέους επιστήμονες, μεταθέτοντας σε άλλες υπηρεσίες όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών - ώστε οι καινούργιες υπηρεσίες να μην κουβαλούν στις πλάτες τους τις αμαρτίες του κομματικού κράτους. Από εκεί και πέρα, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα πρέπει να κατοχυρώνουν αφορολόγητο μόνο όταν το 80% του εισοδήματός τους δαπανάται μέσω ηλεκτρονικών συναλλαγών - ενώ στις αναλήψεις από τα ταμεία και τα ΑΤΜ των τραπεζών, θα γίνεται αυτομάτως η παρακράτηση ΦΠΑ της ανώτερης κλίμακας. 

Μόνο έτσι θα διευρυνθεί η φορολογική βάση ώστε να πληρώνουν περισσότεροι, λιγότερα. Και μόνο τότε θα μπορούμε να συζητήσουμε σοβαρά εάν θέλουμε χαμηλότερους φόρους και λιγότερο κράτος ή αν προτιμάμε μεγαλύτερο κράτος με υψηλότερους φόρους. 

Μέχρι τότε, οι περισσότεροι Ελληνες θα διεκδικούν... μεγαλύτερο κράτος με τα λεφτά των άλλων.  

 Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr