Λίγο πριν το "κούρεμα", χιλιάδες διαδηλωτές ξεχύθηκαν στους δρόμους της Ελλάδας και βροντοφώναξαν ότι δεν πάει άλλο. Εργαζόμενοι, έμποροι, βιοτέχνες και βιομήχανοι διαδήλωσαν κατά της οικονομικής πολιτικής και των μέτρων λιτότητας. Την ίδια ώρα τραπεζίτες και μεγαλοβιομήχανοι τάσσονταν ανεπιφύλακτα κατά του μεγάλου "κουρέματος", λέγοντας ότι οι επιχειρήσεις τους και η χώρα δεν μπορούν να αντέξουν μια διαγραφή μεγαλύτερη από το 50% του χρέους. Ακούγοντας λοιπόν τα αιτήματα των διαδηλωτών, των τραπεζιτών και των μεγαλοβιομηχάνων, καταλαβαίνω ότι όλοι προσπαθούν να διασφαλίσουν τα συντεχνιακά τους συμφέροντα, αδιαφορώντας πλήρως για το κοινό συμφέρον.
Για τους δημόσιους υπαλλήλους και τους μισθούς τους έχει χυθεί πολύ μελάνι και άρα δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα περισσότερο. Αυτό όμως που δεν έχει φωτιστεί όσο θα έπρεπε, είναι τα αιτήματα που διατυπώνουν οι επιχειρηματίες και η στάση που τηρούν: Οι έμποροι λοιπόν ανέβηκαν στα κάγκελα και καταγγέλλουν την κυβέρνηση, την τρόικα και τον… καπιταλισμό. Προφανώς θεωρούν ότι το εμπόριο ανθεί σε συνθήκες… σοσιαλισμού κι ότι το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα ευθύνεται για όλα τα δεινά του κλάδου τους. Προφανώς θεωρούν ότι η φοροδιαφυγή κι η εισφοροδιαφυγή είναι αναπόσπαστα τμήματα της επιχειρηματικής δραστηριότητας, γι' αυτό και δεν θεώρησαν απαραίτητο να διαδηλώσουν για τις χαίνουσες πληγές του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων. Προφανώς θεωρούν ότι παραεμπόριο ασκούν μόνο οι αλλοδαποί κι ότι είναι νόμιμη η πώληση προϊόντων χωρίς απόδειξη, αρκεί να γίνεται από Ελληνες επιχειρηματίες. Προφανώς θεωρούσαν και θεωρούν ότι πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση όλα στην Ελλάδα ήταν αγγελικά πλασμένα. Κι ότι μόλις φύγει αυτή η κυβέρνηση και η… τρόικα, θα ξαναγυρίσουμε στην εποχή των παχιών αγελάδων και θα τρώμε ξανά με χρυσά κουτάλια.
Τα παραπάνω τα πιστεύουν και πολλοί επιχειρηματίες που ζούσαν και ζουν ροκανίζοντας δάνεια κι επιδοτήσεις. Οι επιχειρηματίες αυτοί, αντί να επενδύσουν μέρος από τα κέρδη των επιχειρήσεών τους, τα έκαναν αυτοκίνητα πολυτελείας και… γαρίφαλα στα μπουζούκια. Και πώς αντικαθιστούσε η επιχείρηση τον κεφαλαιουχικό της εξοπλισμό; Με δάνεια κι επιδοτήσεις από τον εκάστοτε αναπτυξιακό νόμο. Εννοείται φυσικά ότι οι επιχειρηματίες αυτοί φρόντιζαν να μην πληρώνουν τα δάνεια, επειδή γνώριζαν ότι αργά η γρήγορα θα γινόταν μια ρύθμιση για τους μπαταχτσήδες. Με ποια αφορμή γίνονταν οι ρυθμίσεις; Μα, με οποιαδήποτε αφορμή.
Για παράδειγμα: Γινόταν σεισμός 2,5 Ρίχτερ κι έπεφτε μια μάντρα στην Κάτω Ραχούλα. Το Δημοτικό Συμβούλιο και οι βουλευτές ζητούσαν από τον υπουργό Οικονομικών να κηρυχτεί σεισμόπληκτη η ευρύτερη περιοχή της Κάτω Ραχούλας και να ρυθμιστούν οι δόσεις των δανείων. Ο υπουργός έκανε δεκτό το αίτημα και τα χρέη πάγωναν για δυο χρόνια. Μόλις περνούσαν τα δυο χρόνια, το Επιμελητήριο της περιοχής ζητούσε παράταση άλλων δυο χρόνων, επειδή η Κάτω Ραχούλα επλήγη από χαλάζι. Επειδή ήταν προεκλογική περίοδος ο υπουργός Οικονομικών πλειοδοτούσε και πάγωνε τα χρέη για τρία χρόνια. Στη συνέχεια καιγόταν ένας λόγγος στην Κάτω Ραχούλα με συνέπεια η περιοχή να κηρυχθεί πυρόπληκτη. Δημοτικό Συμβούλιο, Επιμελητήριο και βουλευτές ζητούσαν να διαγραφούν τα χρέη και ο υπουργός Οικονομικών απλώς έκανε… δεκτό το αίτημα.
Για να λειτουργήσει όλα αυτό το απίστευτο οικονομικό κύκλωμα, χρειαζόταν και το αντίστοιχο τραπεζικό σύστημα. Ετσι οι τραπεζίτες στην Ελλάδα χρηματοδοτούσαν χρεοκοπημένα κόμματα, χρεοκοπημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και χρεοκοπημένες επιχειρήσεις. Οι τραπεζίτες στην Ελλάδα έδιναν θαλασσοδάνεια σε όλους αλλά... δεν είχαν επισφαλείς πελάτες. Οι τραπεζίτες στην Ελλάδα προσλάμβαναν ανειδίκευτο προσωπικό για να έχουν χαμηλό κόστος εργασίας. Οι τραπεζίτες στην Ελλάδα δάνειζαν το Ελληνικό Δημόσιο και καμάρωναν σαν γύφτικα σκεπάρνια, λέγοντας ότι τα μαγαζιά τους δεν είναι εκτεθειμένα σε τοξικά ομόλογα.
Τώρα οι τραπεζίτες ανέβηκαν στα κάγκελα και φωνάζουν να μη γίνει μεγάλο "κούρεμα", γιατί θα χάσουν τα μαγαζιά τους. Τώρα οι βιομήχανοι ανέβηκαν στα κάγκελα και ζητούν να μη γίνει μεγάλο "κούρεμα", γιατί δεν θα μπορούν να πάρουν άλλα δάνεια. Τώρα οι έμποροι ανέβηκαν στα κάγκελα και διαδηλώνουν ενάντια στον… καπιταλισμό.
Δεν με ενοχλεί που όλοι αυτοί ανέβηκαν στα κάγκελα. Με ενοχλεί που δεν είναι μέσα από τα κάγκελα.
