Παρασκευή, 23 Φεβρουαρίου 2018 13:17

Οποιος δεν θέλει να επενδύσει δέκα χρόνια... μελετά

Γράφτηκε από τον

Οποιος δεν θέλει να επενδύσει δέκα χρόνια... μελετά

Την εποχή που η Ελλάδα αναζητούσε τον τρίτο δρόμο προς το σοσιαλισμό κάπου μεταξύ Λιβύης και Αλγερίας, η λαϊκή φαντασία ονειρευόταν αναβίωση των εμπορικών δεσμών Ευρώπης - Αφρικής με πύλη το λιμάνι της Καλαμάτας.

Οποιος πίστεψε τους μύθους και εξήγαγε προϊόντα στις αφρικανικές χώρες έβαλε λουκέτο στην επιχείρησή του περιμένοντας να πληρωθεί, αλλά οι παραμυθάδες συνέχιζαν να μιλούν για νότια πύλη της Ευρώπης αφού έτσι και αλλιώς δεν είχαν δικά τους λεφτά για να ρισκάρουν. Το παραμύθι εκείνο τελείωσε βίαια το 2010 με την κατ' ευφημισμό “Αραβική Ανοιξη”, όταν τα μαινόμενα πλήθη που αλληλοσφάζονταν στο όνομα του Ισλάμ έπεισαν και τον πιο καλοπροαίρετο Καλαματιανό ότι η Βόρεια Αφρική δεν έχει πλέον πλούτο αλλά εκατομμύρια πεινασμένους που θέλουν να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη.

Εννοείται όμως ότι οι φαντασιώσεις για το λιμάνι της Καλαμάτας δεν τελείωσαν το 2010. Αντιθέτως οι ιδέες για την ανάδειξή του όσο πάνε και αυξάνονται, αφού άλλος ονειρεύεται να γίνει πύλη των κινέζικων προϊόντων και άλλος φιλοδοξεί να το κάνει κέντρο ναυταθλητικών δραστηριοτήτων. Στην... τούρλα του Σαββάτου, λίγες δηλαδή μέρες πριν το δημόσιο διάλογο για το μάστερ πλαν του λιμανιού της Καλαμάτας, ο δήμαρχος Παναγιώτης Νίκας μας ενημέρωσε ότι "κρητικές εταιρείες" έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη νότια πύλη της Ελλάδας, αρκεί να τελειώσει ο αυτοκινητόδρομος Πάτρα - Πύργος - Καλαμάτα.

Ειλικρινά θα ήθελα να ξέρω (αφήνοντας ασχολίαστο το χρόνο αποπεράτωσης του δρόμου Πάτρα - Πύργος - Τσακώνα), τι είδους εταιρείες είναι οι κρητικές και με ποιον τρόπο θα αναβαθμίσουν το λιμάνι της Καλαμάτας. Ελπίζω μόνο να μην είναι κτηνοτροφικές που θέλουν να πουλήσουν τον περισσευούμενο... σανό σε καταναλωτές της Καλαμάτας. Σε κάθε περίπτωση, όποιος ονειρεύεται εμπόριο με την Κρήτη αφενός οφείλει να γνωρίζει ότι η διείσδυση στην κρητική αγορά είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς οι ντόπιοι προτιμούν τα τοπικά προϊόντα και αφετέρου μπορεί να μάθει ότι η κρητική παραγωγή ίσα - ίσα φτάνει να θρέψει τους ντόπιους και τους 2,5 εκατομμύρια τουρίστες. Βεβαίως υπάρχει ενδεχόμενο κάποιος να θέλει να εισάγει... κρητικό λάδι στη Μεσσηνία, αλλά αυτή η σκέψη δεν είναι ούτε καν άξια ειρωνείας.

Πέρα όμως από το χιούμορ (που παραμένει ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των ανοησιών) όποιος θέλει να μετρήσει την αξία του λιμανιού της Καλαμάτας ας βάλει πωλητήριο. Μόνο τότε θα διαπιστώσουμε ποια είναι η αξία του λιμανιού, αλλά και ποιοι είναι πραγματικοί επενδυτές και ποιοι υπόσχονται να πετάξουν... αερόστατα με τουρίστες πάνω από τη Μεσσηνία, όπως είχε ανακοινώσει ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας. Ετσι και αλλιώς όλα κρίνονται στην αγορά που πουλήθηκε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ αντί 45 εκ. ευρώ, ενώ κάποιοι φαντασιώνονταν ότι αξίζει δισεκατομμύρια. 

Εννοείται ότι ο καθένας είναι ελεύθερος όχι μόνο να φαντασιώνεται ότι το λιμάνι της Καλαμάτας μπορεί να γίνει πύλη (διαστημική, προϊόντων κ.λπ.) αλλά και να αναζητά επενδυτές που θα βάλουν τα λεφτά τους για την υλοποίηση της ιδέας του. Ομως είναι απαράδεκτο να σπαταλά τα λεφτά των φορολογούμενων για μάστερ πλαν και άλλες... φαντασιώσεις. Οποιος θέλει να επενδύσει πουλά το λιμάνι. Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα χρόνια μελετά...

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr

 

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 23 Φεβρουαρίου 2018 13:29