Τόσο η καχυποψία όσο και η υπεροψία εδράζονται στο λαϊκιστικό αφήγημα που θέλει τους πολιτικούς να είναι μέλη μιας ελίτ που άλλοτε έχει την έδρα της στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και άλλοτε στα γραφεία της CIA στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια. Σύμφωνα με το ίδιο αφήγημα δικαίωμα συμμετοχής στον πολιτικό στίβο έχουν μόνο οι δυνάμεις που αυτοαναγορεύονται λαϊκές, επειδή δηλώνουν ότι εκπροσωπούν τα λαϊκά συμφέροντα.

Εννοείται ότι οι καλύτερες και οι μεγαλύτερες κωλοτούμπες γίνονται όταν οι λαϊκιστές κατακτήσουν την εξουσία ή το δήμο και ανακαλύψουν ότι πρέπει να λάβουν αποφάσεις χωρίς βοήθεια από τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και τη CIA. Μπροστά στον κίνδυνο σύγκρουσης με την... πραγματικότητα οι λαϊκιστές ανακαλύπτουν ότι πρέπει να ακολουθήσουν το δρόμο που κατήγγειλαν ως ελιτίστικο, ενώ την ίδια ώρα οι προδομένοι οπαδοί τους αναζητούν νέους σωτήρες χλευάζοντας από τα καφενεία όσους επιχειρούν να βάλουν το δικό τους χρώμα στον αυτοδιοικητικό καμβά.

Θα καταφέρουν οι νέες αυτοδιοικητικές πρωτοβουλίες να ανατρέψουν το κατεστημένο πολιτικό σκηνικό δημιουργώντας σύγχρονες πόλεις και υπηρεσίες από τους πολίτες; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα κριθεί από τη στάση τους απέναντι στο λαϊκισμό, αφού έτσι και αλλιώς στο δρόμο της προόδου περισσεύουν όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι για την πεζοδρόμηση της Ναυαρίνου αποφασίζει η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και η CIA.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr