«Ο σοβαρός τραυματισμός δύο νέων ανθρώπων σε τροχαία στην Καλαμάτα σχολιάστηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, όχι μόνο από τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και από τους χρήστες των κοινωνικών δικτύων. Διαβάζοντας τα σχόλια, κάποιος που δεν γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα μπορεί να υποθέσει ότι στους ελληνικούς δρόμους όλα θα ήταν άριστα αν η Περιφέρεια ή ο Δήμος Καλαμάτας είχαν φροντίσει να κατασκευάσουν στο ύψος του ΟΑΕΔ μια πεζογέφυρα ή να τοποθετήσουν φανάρια.
Σε κάθε περίπτωση και πριν σχολιάσω την κατάσταση στους δρόμους, οφείλω να διευκρινίσω ότι δεν έχω καμία πρόθεση να απαλλάξω τους άρχοντες από τις ευθύνες τους για τις ελλείψεις στο εθνικό και δημοτικό οδικό δίκτυο. Αντιθέτως οι τοπικοί άρχοντες θα πρέπει να χρεωθούν τα λάθη τους και κυρίως την ιεράρχηση αναγκών που έχουν κάνει, θέτοντας τις ψήφους πάνω και από την ανθρώπινη ζωή. Οπως καλώς ή κακώς πιστώνονται τις γιορτές και τις αναπλάσεις, έτσι θα πρέπει να χρεωθούν και το έλλειμμα υποδομών για την προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Από εκεί και πέρα, οφείλω να ομολογήσω ότι με εκπλήσσει δυσάρεστα τόσο η απουσία σχολίων για την πλημμελή αστυνόμευση των ελληνικών δρόμων όσο και για τις ευθύνες των οδηγών που νομίζουν ότι είναι… πιλότοι σε Φόρμουλα 1. Ειλικρινά δεν ξέρω για ποιο λόγο οι περισσότεροι πολίτες πιστεύουν ότι η απουσία της Τροχαίας από τους ελληνικούς δρόμους είναι ένδειξη πολιτισμού και όχι σημάδι παρακμής, αλλά εγώ πραγματικά νιώθω ανασφαλής και απροστάτευτος κάθε φορά που βλέπω κάποιον να περνάει ανενόχλητος με κόκκινο φανάρι και λίγο πιο κάτω κάποιον άλλο να κινείται παράνομα σε μονόδρομο. Δεν ξέρω επίσης για ποιο λόγο θα πρέπει να αισθάνομαι ασφαλής όταν όλοι γνωρίζουν πως στους ελληνικούς δρόμους κινούνται ανασφάλιστα με την ανοχή των αρχών χιλιάδες αυτοκίνητα.
Γνωρίζω όμως ότι θα ξεσηκωθούν και οι… πέτρες αν γράψω ότι πρέπει να μπουν φωτογραφικά ραντάρ ελέγχου της ταχύτητας στους ελληνικούς δρόμους και οι κλήσεις να στέλνονται απευθείας στο κινητό του ιδιοκτήτη του οχήματος. Αλήθεια, ποιο είναι το όριο ταχύτητας έξω από τον ΟΑΕΔ και ποιος το τηρεί; Αλήθεια, ποιο είναι το όριο ταχύτητας στη Νέα Είσοδο και ποιος το τηρεί;
Την επόμενη φορά που θα διαβάσεις για κάποιο τροχαίο, σκέψου πριν θυμώσεις. Σκέψου και ανάλαβε τις δικές σου ευθύνες. Μόνο έτσι θα βρεις στη συνέχεια το θάρρος να τιμωρήσεις στην κάλπη εκείνους που σε έμαθαν να φορτώνεις τις ευθύνες στους άλλους».
Τέσσερα χρόνια μετά, η κατάσταση στους δρόμους της Καλαμάτας, της Μεσσηνίας και της Ελλάδας όχι μόνο δεν έχει βελτιωθεί, αλλά έχει επιδεινωθεί κιόλας, καθώς οι αρνητές της νομιμότητας πολλαπλασιάζονται πιο γρήγορα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα αρνητών. Ειδικά στους δρόμους, η άρνηση της νομιμότητας είναι σχεδόν καθολική, επειδή οι οδηγοί γνωρίζουν πως υπάρχει μικρή έως ανύπαρκτη πιθανότητα τιμωρίας τους, ακόμα κι αν κάνουν εγκληματικές παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Του λόγου το ασφαλές επιβεβαιώνουν οι ταχύτητες των οχημάτων μπροστά από τον ΟΑΕΔ στο Ασπρόχωμα. Ενώ υπάρχει πινακίδα (φωτογραφία) που ορίζει ανώτατο όριο ταχύτητας τα 30 χιλιόμετρα την ώρα, τα περισσότερα οχήματα κινούνται στη δεξιά λωρίδα με ταχύτητα διπλάσια και τριπλάσια της επιτρεπόμενης, ενώ στην αριστερή αρκετά οχήματα κινούνται και με ταχύτητα τετραπλάσια της επιτρεπόμενης.
Τι κάνει η Τροχαία Καλαμάτας; Απολύτως τίποτα, όπως και τα περισσότερα Τμήματα Τροχαίας στην υπόλοιπη Ελλάδα. Αδιαφορεί πλήρως, επειδή τα στελέχη της γνωρίζουν ότι οι προαγωγές δίνονται με κομματικά κριτήρια, και ότι όποιος επιχειρήσει να εφαρμόσει απαρέγκλιτα το νόμο θα πέσει στη δυσμένεια των προϊσταμένων του, που πήραν προαγωγή υπηρετώντας την κατεστημένη τάξη πραγμάτων της κομματοκρατίας, της παρεο κρατίας και της ανομίας. Γι’ αυτό οι δρόμοι έχουν μετατραπεί σε πίστες... εκπαίδευσης αρνητών του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ), που αύριο θα αρνηθούν το εμβόλιο, μεθαύριο την εκπαίδευση στα σχολεία, και τελικώς τη νομοκρατία και το κράτος δικαίου.
Ουσιαστικά, μέσα στην ανομία των ελληνικών δρόμων δημιουργούνται οι σέκτες του παραλόγου που αμφισβητούν την ανθρώπινη πρόοδο, ζητώντας επιστροφή στο βασίλειο της φύσης και στο νόμο της ζούγκλας. Στην απέναντι όχθη, η πολιτική, οικονομική και πνευματική ελίτ, που ευνοεί και ευνοείται από την παρεοκρατία και την κομματοκρατία, δείχνει ανίκανη να συνειδητοποιήσει τις επιπτώσεις που έχει η διατήρηση του καθεστώτος της ανομίας. Προφανώς οι ελληνικές ελίτ φαντασιώνονται ότι θα επιβιώσουν ακόμα και στη ζούγκλα – γιατί είναι ανιστόρητες και δεν ξέρουν ότι στο σκοτάδι κυβερνά μόνο ο τρόμος και κανένας άλλος.
Θανάσης Λαγός
