Κάτω από αυτό το όριο, η δραστηριότητα παραμένει υποτονική, δεν προσελκύει επενδύσεις και αδυνατεί να αυτοτροφοδοτηθεί με ζήτηση και δυναμική ανάπτυξης.
Αυτή την έννοια της κρίσιμης μάζας ξεχνούν όσοι αποδίδουν τη χαμηλή πληρότητα των ξενοδοχείων της Μεσσηνίας στη βραχυχρόνια μίσθωση. Η πραγματικότητα είναι ότι η περιοχή δεν διαθέτει τον απαραίτητο αριθμό ξενοδοχειακών κλινών για να προσελκύσει περισσότερες διεθνείς πτήσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να στηρίξουν τη σταθερή τουριστική ροή καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Η Περιφέρεια Πελοποννήσου διαθέτει μόλις 40.929 κλίνες, όταν το Νότιο Αιγαίο έχει 239.047, η Κρήτη 196.877 και τα Ιόνια Νησιά 108.306. Αντίστοιχα, η μέση πληρότητα των ξενοδοχείων είναι 39,3% στην Πελοπόννησο, ενώ στο Νότιο Αιγαίο φτάνει το 53,3%, στην Κρήτη το 54% και στα Ιόνια Νησιά το 61,1%. Παράλληλα, οι διανυκτερεύσεις σε καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης το 2024 ήταν 2 εκατομμύρια στην Πελοπόννησο, έναντι 7 εκατομμυρίων στα Ιόνια Νησιά, 7,5 εκατομμυρίων στην Κρήτη και 8 εκατομμυρίων στο Νότιο Αιγαίο.
Το μοτίβο είναι σαφές: Όσο περισσότερες ξενοδοχειακές κλίνες διαθέτει μια Περιφέρεια, τόσο υψηλότερη πληρότητα επιτυγχάνουν τα ξενοδοχεία της και τόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός διανυκτερεύσεων συνολικά. Η κρίσιμη μάζα λειτουργεί ως μοχλός που ενισχύει και τις υπόλοιπες μορφές φιλοξενίας. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες προσφέρουν μόλις 28,5% των κλινών στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, έναντι 42% στην Ελλάδα και άνω του 50% στις ανεπτυγμένες τουριστικά Περιφέρειες. Αντίθετα, στην Πελοπόννησο το 23% των κλινών προέρχεται από οικογενειακές επιχειρήσεις, ποσοστό υπερδιπλάσιο του εθνικού μέσου όρου.
Συμπέρασμα: Η Περιφέρεια Πελοποννήσου χρειάζεται μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, ώστε να δημιουργηθεί η κρίσιμη μάζα, που θα προσελκύσει περισσότερες διεθνείς πτήσεις και θα αυξήσει την πληρότητα των υφιστάμενων ξενοδοχείων.
