Καταρχάς οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι μαζί με την ανάθεση του αντιπλημμυρικού της Καλαμάτας (προϋπολογισμού 80 εκ. ευρώ) στον "Μορέα" έχουν δοθεί αντίστοιχα έργα σε Ολυμπία Οδό (περίπου 85 εκατ. ευρώ), Ε65 (περίπου 70 εκατ. ευρώ), Ιόνια Οδό (περίπου 105 εκατ. ευρώ). Αν "διαβάζουμε" καλά τα γεγονότα, πριν προχωρήσει η ανάθεση είχε επιτευχθεί "σιωπηρή συμφωνία" μεταξύ της ηγεσίας του Υποδομών, των μεγαλύτερων ελληνικών εταιρειών και των κομμάτων εξουσίας για τη διανομή του Ταμείου Ανάκαμψης. Ετσι κι αλλιώς στην πολιτική πάντα "γίνονται πράγματα που δεν λέγονται" και ας διαφωνούν οι τοπικές οργανώσεις με τις κεντρικές επιλογές των κομμάτων τους.
Από εκεί και πέρα είναι τουλάχιστον αλαζονική η αντιμετώπιση της τοπικής κοινωνίας, τόσο από την ηγεσία του υπουργείου Υποδομών όσο και από τους μελετητές του έργου, που θα μπορούσαν να διοργανώσουν μια-δυο ημερίδες για την ενημέρωση των πολιτών. Δυστυχώς όμως η αδιαφορία με την οποία αντιμετώπισε η τοπική κοινωνία την κατάργηση της σιδηροδρομικής γραμμής Καλαμάτα - Αεροδρόμιο - Μεσσήνη εξαιτίας της χάραξης του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος φαίνεται ότι οδήγησε σε λάθος συμπεράσματα τόσο το υπουργείο Υποδομών όσο και τα στελέχη του "Μορέα". Σε κάθε περίπτωση, υπουργείο και εταιρεία γνώριζαν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι αρκεί μια προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για να τιναχτούν στον αέρα τόσο η χάραξη του Καλαμάτα - Ριζόμυλος στο Ασπρόχωμα όσο και συνολικά το έργο αντιπλημμυρικής θωράκισης της μεσσηνιακής πρωτεύουσας.
Οφειλαν επίσης να γνωρίζουν ότι το κίνημα "Οχι σε όλα" καιροφυλακτεί να πάρει ρεβάνς για την κατασκευή του περιφερειακού της Καλαμάτας, και άρα οι προσφυγές στο ΣτΕ κάθε άλλο παρά μη αναμενόμενες είναι. Αν δεν τα είχαν υποψιαστεί όλα αυτά στην Αθήνα, η κατάσταση είναι μάλλον πιο επικίνδυνη από ό,τι είχαμε αρχικά υποθέσει, καθώς η αφέλεια οδηγεί σε μεγαλύτερες καταστροφές από τις λανθασμένες ενσυνείδητες αποφάσεις. Μέσα σε αυτό το ομιχλώδες πλαίσιο πάντως είναι αδύνατη η επίτευξη πολιτικών συμμαχιών, που θα διασφάλιζαν την κοινωνική συναίνεση ακυρώνοντας ταυτόχρονα τα επιχειρήματα του κινήματος "Οχι σε όλα". Αντιθέτως, είναι εύκολο να συνασπιστούν όλες οι αρνητικές γνώμες, ακόμα και εκείνων που διαφωνούν καθέτως και οριζοντίως μεταξύ τους για την αναγκαιότητα των παρεμβάσεων στο σκεπασμένο τμήμα του Νέδοντα ή στην κατασκευή φράγματος στο βόρειο τμήμα του ποταμού.
Έτσι κι αλλιώς, κανένας αιρετός δεν είναι διατεθειμένος να συζητήσει σοβαρά τη χρηματοδότηση ενός μηχανισμού πολιτικής προστασίας που θα σώζει ανθρώπινες ζωές. Ο καβγάς γίνεται για την κατανομή των εκατομμυρίων και τη νομή της εξουσίας.
